Een van de beste manieren voor elke atleet om zijn of haar acceleratie, topsnelheid en behendigheid is het oefenen van sprinten tegen weerstand. Deze trainingstechniek bestaat al tientallen jaren, maar vooruitgang in uitrusting en uitrusting maken de methoden voor het oefenen van sprintweerstandsoefeningen wijdverspreider, veiliger en zelfs leuker. Of je nu een atleet of een coach bent, misschien wil je een aantal van de volgende weerstandssprintoefeningen toevoegen aan je trainingstas vol trucs.
De belangrijkste reden om deze oefeningen te doen is om atleten te helpen functionele kracht op te bouwen om sneller te genereren acceleraties en het bereiken van een hogere maximumsnelheid. Weerstandstraining helpt atleten hun snelheid-tot-krachtverhouding te vergroten, wat hun vermogen verbetert om meer kracht te genereren tijdens sprintstarts of tijdens snelle acceleraties tijdens het hardlopen. Het klinkt ingewikkeld, maar het is een vrij eenvoudig concept. Hoe meer kracht een atleet genereert bij het afzetten tegen de grond, hoe sneller hij zichzelf van de grond zal voortstuwen. Het is de sleutel tot sprinten.
Net als bij andere vormen van krachttraining, is overbelasting de beste manier om spieren op te bouwen door het te vermoeien en het vervolgens te laten rusten en weer op te bouwen. Dat wordt meestal gedaan in de gewichtsruimte en dat werkt goed. Squats en deadlifts zijn zelfs ideaal om kracht op te bouwen. Maar krachttraining bouwt niet altijd functionele kracht op, en het vertaalt zich niet altijd in meer snelheid op het veld. Het opbouwen van functionele kracht, kracht en snelheid vereist dat een atleet dezelfde spieren gebruikt in dezelfde bewegingspatronen als tijdens hun sport. Het is niet altijd gemakkelijk om manieren te vinden om de spieren te overbelasten tijdens het uitvoeren van de beweging die tijdens een sport wordt gebruikt. Twee van de beste manieren om dit te bereiken zijn om ofwel het lichaamsgewicht van de atleet te verhogen met behulp van gewichtsvesten of om weerstand aan de beweging toe te voegen. Enkele van de beste manieren om weerstand aan beweging toe te voegen, zijn het gebruik van gewichtsleeën, parachutes, heuvels, trappen en zelfs zand.
De belangrijkste factor van een succesvolle sprint-resistente training is het vergroten van de weerstand op de atleet zonder de goede loopmechanica en vorm te veranderen. Dit is vaak waar atleten en coaches een beetje zijwaarts gaan in de trainingsprincipes. Om de juiste vorm te behouden, moet een atleet extreem langzaam weerstand toevoegen en aandacht besteden aan eventuele vormveranderingen. Zodra de loopvorm in het gedrang komt, zal het effect van dit soort training afnemen. Een vuistregel is om niet meer dan 10 procent weerstand toe te voegen en ervoor te zorgen dat de belasting de atleet niet meer dan 5 procent van zijn of haar maximale snelheid zonder weerstand doet vertragen.
Sprinten met een parachute die via een harnas aan de atleet is bevestigd, is een geweldige manier om te beginnen verzette zich tegen sprintoefeningen. Deze parachutes kunnen weinig of veel weerstand toevoegen en hebben zelden invloed op de loopvorm. Laat een partner de parachute aan het begin van de sprint vasthouden om de parachute goed opgeblazen te krijgen. Snelheidsparachutes zorgen voor een overbelasting van de spieren die worden gebruikt voor het sprinten tijdens de sprint. Hoe sneller de sprint, hoe meer weerstand er wordt gegenereerd, zodat parachutes een gelijkmatige en constante weerstand creëren. Algemene aanbevelingen zijn om sprints van 20 tot 50 meter te gebruiken die worden herhaald voor drie tot tien herhalingen met een lange rust tussen sprints. Sommige coaches laten de atleet de parachute na 20 yards vrijgeven om extra snelheidsstoten te creëren.
Het gebruik van een gewichtslede of het anderszins slepen van gewicht tijdens het sprinten zorgt voor een constante belasting van de spieren gebruikt voor acceleratie en topsnelheid sprints. Het is eigenlijk een mix van sprintoefeningen en krachttraining. Als ze correct worden uitgevoerd met de juiste vorm, zijn gewichtsleeën een geweldig trainingshulpmiddel. De basisstructuur van de oefeningen is hetzelfde als bij het gebruik van een speedparachute. De meeste gewichtssleden moeten op gras of turf worden getrokken en de hoeveelheid gewicht moet worden gevarieerd om de weerstand van het oppervlak op te vangen. Nogmaals, gebruik niet zoveel gewicht dat je snelheid meer dan 5 procent daalt ten opzichte van je normale sprintsnelheid over dezelfde afstand.
Gewichtsvesten kunnen ook de weerstand verhogen tijdens sprintoefeningen. Zolang vorm en snelheid behouden blijven, kunnen de meeste atleten goede resultaten behalen met een goed passend vest. Een andere optie is om het gewichtsvest te dragen tijdens trap- of heuvellopen, of tijdens het oefenen van sprong- en landoefeningen. Snelheidsatleten beginnen meestal met niet meer dan vijf tot acht pond gewicht. Het oefenen van vaardigheidsoefeningen terwijl je de vesten draagt, helpt ook om kracht en kracht op te bouwen door middel van een verscheidenheid aan sportspecifieke bewegingspatronen.
Als je beperkte uitrusting hebt, kunnen heuvel- en trapoefeningen ook een goede weerstand bieden aan sprint training training. Hoewel het de bewegingspatronen in een bepaalde sport misschien niet nabootst, zal het een overbelasting van het hele lichaam veroorzaken en een atleet helpen functionele en dynamische kracht en kracht op te bouwen. Begin langzaam om letsel of vertraagde pijn te voorkomen, en bouw geleidelijk intensiteit en tijd op. Gebruik de terugkeerfase als herstel, in plaats van terug naar beneden te sprinten. De herhalingen zijn afhankelijk van de lengte van de trap, dus werk samen met je coach om de beste routine te bepalen.
Zand is een van de meest uitdagende ondergronden om sprintoefeningen te oefenen. Hoe zachter het zand, hoe meer kracht een atleet nodig heeft om vooruit te komen. Het vereist ook meer energie, meer balans en meer kracht dan een hard oppervlak. Het nadeel van zandsprints is dat het bijna onmogelijk is om de juiste loopvorm te behouden vanwege de glijdende beweging van het oppervlak. Dus hoewel het een geweldige training is en snelheid en kracht zal opbouwen, is het niet ideaal voor alle atleten. Voor ultra-intensieve atleten, overweeg om sandhill-sprints toe te voegen en bereid je dan voor om te lijden.
