Probeer zacht zand te rennen

Neem enkele tips van een expert om blessures te voorkomen tijdens het hardlopen op zacht zand.

Weetjes over zacht zand

• Doe niet te veel te snel. Te vaak rennen op zacht zand en in één richting kan heup-, knie- en enkelblessures veroorzaken.
• Hardlopen op zacht zand is geschikt voor iedereen met een gemiddelde conditie, hoewel het niet geschikt is als je geblesseerd of te zwaar bent, omdat het zand niet genoeg ondersteuning biedt.
• Omdat je je knieën hoger op het zachte zand zult tillen, zul je je benen meer moeten trainen dan wanneer je op gras of asfalt zou rennen.
• Hardlopen op zacht zand is geweldig voor je kernspieren (je buikspieren, billen en rug), omdat je lichaam moet werken om stabiel te blijven terwijl het zand onder je door beweegt.
• Eén sessie per week is voldoende:80 procent hard zandwerk en 20 procent zacht is een goede combinatie. Of begin gewoon met rustig wandelen.
• Draag goede trainingsschoenen op hard zand en investeer om de één tot twee jaar in een nieuw paar, als grove richtlijn.

Rennen op zacht zand

• Je lichaamsgewicht zorgt ervoor dat je wegzakt in het zand, dus probeer licht op de been te blijven om efficiënt door zacht zand te rennen.
• Als je voet het zand raakt, ga dan niet te diep met je tenen; dit maakt het moeilijker om te werken.
• Gebruik slechts 75 procent van je voet. In plaats van al je voetzolen contact te laten maken, mag je hiel het zand niet raken.
• Loop niet op blote voeten op hard, nat zand. Het is slechter voor je lichaam dan rennen op beton, en je zou de spieren en pezen in je voeten kunnen belasten.

Neem voor meer informatie contact op met uw plaatselijke reddingsclub voor surfen of kijk naar Ironman- en Ironwoman-wedstrijden bij u in de buurt.

Zacht zand hardloopreview

Ik ben altijd een wegloper en stadsjogger geweest. Als student was het een goedkope vorm van lichaamsbeweging die ik overal kon doen en nadat ik de loopmicrobe te pakken had, liep ik mijn eerste vijf kilometer lange race toen ik begin twintig was. Sindsdien heb ik Sydney's City to Surf twee keer gerend en heb ik vaker door het plaatselijke park gerend dan mijn dijen willen onthouden.

Nu ik niet langer wang aan wang in de stad woon en onlangs ben verhuisd naar de aan het strand gelegen buitenwijk Manly, heb ik besloten dat het tijd is om mijn joggingbroek af te stoffen en in plaats daarvan het twee kilometer lange stuk zand te gebruiken als mijn hardloopbaan . Nu ik erover nadenk, kijk ik er eigenlijk naar uit om mijn schoenen achter te laten en op blote voeten te rennen, zoals ik de andere lokale bevolking heb zien doen.

Alvorens de korrels te malen, raadpleeg ik zachtzandexpert Barry Golding, oprichter van Manly Running Academy en zesvoudig winnaar in zijn klasse van de 21 kilometer lange Manly Soft Sand Classic, voor wat advies. Hij maakt me meteen duidelijk op het gebied van schoenen . Omdat ik al een tijdje niet meer aan het hardlopen ben, zegt hij dat het niet raadzaam is om vol met pels op zacht zand te gaan omdat het een heel andere beweging is dan asfalt of gras. En als ik op hard zand ren, zijn schoenen essentieel als ik niet geblesseerd wil raken.

Verdomd. Ik begin die wazige, Bo Derek-stijl op blote voeten joggen uit mijn greep te voelen glippen. Het zou allemaal gaan over het voelen van het zand tussen mijn tenen - geen hete, zweterige schoenen dragen. Ik troost me met het feit dat ik een geweldige training zal krijgen, aangezien hardlopen op zacht zand twee keer zo intens is als hardlopen op de weg. Terwijl regelmatig joggen tussen de 3000 en 3800 kilojoule per uur verbrandt voor een persoon van 70 kilo, is dat het dubbele van dat op zacht zand.

Het is een schitterende zomerochtend als ik mijn (warme) schoenen aantrek en naar het strand ga. Ik zie een paar zachtzandlopers kletsen terwijl ze gracieus glijden en glijden (op blote voeten) op het verschuivende oppervlak, maar terwijl ik een cross-training doe op een mengsel van hard en zacht zand om mijn kalveren, ik ga dichter naar de golven toe.

Ik warm op door 10 minuten langs de waterkant te lopen en voer dan langzaam het tempo op tot joggen. Terwijl de zee eb en vloed, blijkt het een geweldig oppervlak om op te rennen - sponsachtig en met wat "geven" om mijn spieren en gewrichten te beschermen. En ik heb mijn schoenen aan, dus ik ben volledig beschermd. Terwijl ik weven tussen de surfers die het schuim in gaan, heb ik spijt dat ik niet eerder ben gekomen (10 uur is bijna laat in de middag in de taal van hardlopers), hoewel het kijken naar een helikopter die boven je hoofd zoemt het zeker leuker maakt dan elke andere hardloopplek waar ik eerder ben geweest .

Na een tijdje begin ik van hard naar zacht zand te gaan, zigzaggend tussen de twee. Het is zeker hard werken; mijn voeten lijken maar geen goede grip op het zand te krijgen, en ik heb een nieuw respect voor de zachtzandfanaten. Na 20 minuten ben ik opgeblazen. Ik loop nog 20 minuten door zacht zand voordat ik tot mijn knieën door het water waad - met het water dat weerstand biedt, is het een geweldige manier om mijn spieren te helpen afkoelen. En ik ben eindelijk op blote voeten ...