Bedwantsen zijn menselijke parasieten die in en rond beddengoed en matrassen leven en 's nachts slapende mensen bijten om hun bloed te consumeren. Deze insecten werden alleen gevonden in relatief kleine populaties in de Verenigde Staten tot rond het jaar 2000, toen de populaties begonnen toe te nemen, volgens de University of Nebraska-Lincoln Extension. Bedwantsen brengen geen ziekten over, maar kunnen angst, verhoogde stress en slaapproblemen veroorzaken. Deze duurzame parasieten zijn moeilijk te doden en reageren niet op veel natuurlijke of chemische behandelingen, waaronder knoflook.
Deze bloedvoedende insecten hebben zeer platte, roodbruine lichamen, zes poten en geen vleugels. De volwassenen zijn tussen 3/8 inch en 1/4 inch lang. Jongere bedwantsen zijn kleiner en lichter van kleur. Onmiddellijk na het voeren zijn de beestjes felrood en zien ze er opgezwollen uit. De meeste mensen met milde plagen zullen deze insecten misschien nooit zien. Bedwantsen verbergen zich overdag, op zoek naar gaten en spleten in matrassen en bedden, scheuren tussen vloerplanken en zelfs ruimtes tussen de pagina's van boeken die dicht bij het bed worden bewaard. Deze wezens kunnen zes tot twaalf maanden zonder voedsel leven en kunnen in lege kamers overleven, tenzij ze worden behandeld met pesticiden of andere controlemethoden.
Vaak aangeprezen als een natuurlijke insectenverdelger of -afweermiddel, is het onwaarschijnlijk dat knoflook werkt op bedwantsen. Knoflookextracten en oliën die op tuinplanten worden gespoten, kunnen insecten ontmoedigen om die planten te consumeren, vergelijkbaar met de afstotende effecten van capsaïcine, een stof die voorkomt in hete pepers. Volgens Clemson Cooperative Extension is er echter weinig bewijs dat knoflook effectief is als insecticide. Omdat bedwantsen resistent zijn tegen veel behandelingen die andere plagen doden, is het onwaarschijnlijk dat ze worden aangetast door knoflook.
Huiseigenaren kunnen bedwantspopulaties verminderen, maar niet elimineren met behulp van niet-chemische methoden. Deze omvatten het inpakken van matrassen en boxsprings in bedwantsbestendige plastic zakken, regelmatig stofzuigen en routinematig wassen van alle lakens, kussens en kleding. Ongediertebestrijdingsbureaus kunnen het besmette gebied ook twee tot drie uur verwarmen tot tussen de 130 en 140 graden Fahrenheit om de meeste insecten en eieren te doden. Door objecten enkele dagen onder de 32 graden Fahrenheit te koelen, worden ook bedwantsen erin gedood.
De meeste bedwantsbesmettingen vereisen op zijn minst enige chemische behandeling. Deze insecten zijn bestand tegen veel conventionele pesticiden, zoals spuitbussen, omdat ze zich gedurende lange tijd in zeer kleine spleten kunnen verstoppen. Effectieve pesticiden zijn onder meer pyrethroïden, diatomeeënaarde en silica, groeiregulatoren voor insecten en organofosfaten. Volgens de UNL-extensie vereisen bedwantplagen een herhaalde behandeling. Enkele behandelingen laten bedwantsen nog steeds in het bed en de omliggende gebieden leven.
