Collectible sterling zilveren lepels kunnen full-size of demitasse lepels zijn. Sommige zilveren lepels voor verzamelaars zijn souvenirlepels, maar verzamelaars kiezen ook voor thematische lepels, zoals figuren, staten of bloemen. Sterling zilver draagt meestal identificatie van het metaalgehalte en de maker, evenals het land van herkomst. Sterling zilver in de Verenigde Staten moet 92,5 procent zilver zijn, vaak gemarkeerd met .925. U kunt enkele basisidentificatietekens voor sterlinglepels leren door uw artikelen te vergelijken met herkende logo's.
Een boek over sterlingzilver bestek biedt een startpunt voor het identificeren van merktekens op sterlingzilveren lepels. Dezelfde bedrijven die sets van sterling bestek maken, maken souvenirlepels en individuele verzamellepels voor de Wereldtentoonstelling en soortgelijke evenementen. De index van de basismerken van de fabrikant is twee pagina's in "Sterling Flatware", door Tere Hagan. Dorothy T. Rainwater heeft een alfabetische lijst van Amerikaanse zilverfabrikanten in de "Encyclopedia of American Silver Manufacturers", met foto's, lijntekeningen en beschrijvingen van bekende Amerikaanse fabrikanten. Dit boek heeft acht pagina's gewijd aan een sleutel tot ongeletterde tekens. De ongeletterde tekens zijn misschien het moeilijkst te identificeren.
Veel van de fabrikanten gebruikten letters of woorden om hun logo's of identificatiemerken te vormen. U kunt fabrikanten identificeren aan de hand van initialen of woorden. Alvin Silver heeft een grote "A" in het midden van het logo. Blackinton &Co. gebruikte een "B" in het midden. Richard Dimes heeft "RD" in het midden en William B. Durgin gebruikte een mooie "D" in een ovaal. Het Gorham-teken ziet er Engels uit, met de ongebreidelde leeuw aan de linkerkant, het anker in het midden en een oud-Engelse "G" aan de rechterkant. Het logo van Baker Manchester bestaat uit vogels met een "M" in een schild. Mauser Manufacturing is een M in een diamant. Mount Vernon gebruikte "R.W.S CO." Een bel op een wegwijzer is het merkteken van Bell Trading Post, een hedendaagse New Mexico fabrikant van sterling zilveren voorwerpen.
Veel van de nieuwere sterling zilveren lepels zijn geïmporteerd uit Mexico en Denemarken. Mexicaans zilver kan worden gemarkeerd met ".925" en niet met "sterling". Mexicaanse zilversmeden hebben sinds 1979 sterling zilver uit Mexico gemerkt met twee letters, een streepje en twee cijfers. De eerste letter identificeert de stad in Mexico en de tweede letter identificeert de achternaam van de zilversmid. De nummers identificeren de specifieke zilversmid die het merkteken gebruikt. Een TC-40-merkteken is bijvoorbeeld een Taxco-stuk van een zilversmid wiens achternaam begint met "C" en die de 40e zilversmid was die zich heeft geregistreerd. Sterling zilver uit Thailand kan worden gemarkeerd met "Siam Silver" als het oud is, maar nieuw zilver uit Thailand is gemarkeerd met "Thai" of "Thailand" en .925.
Sterling zilver is niet in alle landen hetzelfde. Soms worden zilveren lepels gemarkeerd met .800 of .900 geïmporteerd naar de Verenigde Staten. Dit zijn 80 procent zilver en 90 procent zilver, in de Verenigde Staten vaak "muntzilver" genoemd, hoewel ons muntzilver volgens de wet .900 moet zijn. Zilver uit het Verenigd Koninkrijk of Ierland mag worden gemerkt met 958 zilver, de standaard voor Britannia-zilver in die landen. Fabrikanten gebruiken geen puur zilver voor gebruiksvoorwerpen, omdat het te zacht is voor praktisch gebruik. Medaillons of lepels ingesloten in een frame of gemonteerd voor weergave kunnen .999 of fijn zilver zijn.
