De geschiedenis van namen is zo oud dat niemand precies weet waar het begon. Mondelinge en geschreven geschiedenis beweren beide dat mensen namen hebben. Eerdere namen lijken een soort van betekenis te hebben, meestal beschrijvend. De namen van vandaag worden daarentegen meestal gegeven op basis van hun populariteit of aangename geluiden.
Al vroeg in de prehistorie werden beschrijvende namen continu gebruikt. Uiteindelijk werd een verzameling namen gevormd die die specifieke cultuur identificeerden. Tegenwoordig zijn de betekenissen van veel namen niet bekend, vanwege de verouderingsgeschiedenis van een naam. Naarmate de tijd verstrijkt, veranderen talen en woorden die de oorspronkelijke naam vormden zijn vaak onherkenbaar.
De opkomst van het christendom veranderde de geschiedenis van namen. Christenen werden aangemoedigd om hun kinderen te noemen naar heiligen en martelaren van de kerk. Vanwege deze invloed zien we nu namen als Maria, Martha, Jozef, Jakobus, Marcus, Paulus en Johannes prominent in veel culturen. Deze namen werden door vroege missionarissen door heel Europa verspreid.
In de middeleeuwen werden overwegend christelijke namen gezien. Elke cultuur had zijn verzameling namen, die een combinatie waren van inheemse en vroegchristelijke namen. De naamgevingspools bleven echter evolueren. Moderne namen lijken vaak weinig op hun voorgangers. Verrassend genoeg zijn de vroegchristelijke namen in vergelijking daarmee weinig veranderd.
Achternamen zijn extra identifiers die worden gebruikt om twee mensen met dezelfde naam te onderscheiden. Van deze achternamen werden achternamen ontwikkeld. Achternamen zijn een relatief recente ontwikkeling. Deze begonnen meestal als specifiek voor een persoon en werden vervolgens geërfd van vader op zoon. Dit was een gangbare praktijk tussen de twaalfde en zestiende eeuw. Deze praktijk werd eerst door de aristocratie en later door de boeren overgenomen. Achternamen waren er in verschillende soorten. Het patroniem verwees naar de vader, een matroniem verwees naar de moeder, een locatief of toponymisch gaf aan waar een persoon vandaan kwam, en een epitheton beschreef de persoon op de een of andere manier (zoals hun beroep, kantoor of status).
Patroniemen komen in bijna alle Europese culturen voor. Een man genaamd Ivan wiens vader Nikolay heet, zou bijvoorbeeld bekend staan als Ivan Nikolayevich of “Ivan, zoon van Nikolay†. In het Gaelic wordt het voorvoegsel 'Mac' gebruikt om een patroniem te vormen. Een voorbeeld is “MacKenzie†– zoon van Kenneth. Het gebruik van het matroniem is veel minder gebruikelijk.
Veelvoorkomende beroepsnamen waren Baker, Shepherd, Carpenter en Wright.
De Romeinen namen al 2000 jaar geleden achternamen aan, terwijl andere delen van de wereld langzamer begonnen met het gebruik van achternamen. In de Middeleeuwen werden ze echter regelmatig gebruikt, eerst door de adel en vervolgens door de adel. Na de val van het Romeinse Rijk was Ierland een van de eerste landen die familienamen aannam. Deze Ierse achternamen worden al in de tiende eeuw gevonden.
De namen van vandaag worden beïnvloed door beroemdheden, veelvoorkomende populaire namen en bijbelse namen. Ga naar onze website voor meer informatie over de betekenis van uw naam.
GranMamma is de webmaster van de Baby Names Box - waar je meer dan 6.000 babynamen en hun betekenis kunt ontdekken.
Subcategorieën zijn onder meer Disney-, J.R. Tolkien-namen, Fantasy- en Folklore-namen en vele namen uit de literaire klassiekers. Lees artikelen variërend van ouderschap en gezin tot huis- en tuinieren. Zeg hallo tegen GranMamma!
