Gedurende de drie lange jaren die het me kostte om 100 pond af te vallen, was een van de nuttigste dingen die ik deed, praten over mijn worsteling met iedereen die maar wilde luisteren. Ik weet zeker dat ik iedereen die ik kende heb gemarteld met eindeloze verhalen van de weegschaal. Maar ik deed wat ik moest doen. Het was een stuk gemakkelijker om op het goede spoor te blijven, calorieën en vetgrammen te tellen, terwijl ik wist dat er ook andere mensen waren die mijn taille in de gaten hielden. En de strategie werkte:ik hield die 100 pond meer dan vijf jaar op afstand. En toen werd ik verliefd. Kort nadat ik in 2004 trouwde, begon ik weer te herstellen. In het begin was het een paar pond hier, een paar daar, en het kon me niet echt schelen. Mijn man ook niet. Maar binnen een jaar was ik er kapot van toen ik hoorde dat ik 25 pond had ingepakt. Het is veel moeilijker geweest om ze te verliezen dan ik had verwacht. Om me te helpen focussen, ben ik een blog begonnen.
Ik ben niet alleen. Een verbazingwekkende 1 op elke 20 volwassen Amerikanen heeft een weblog gemaakt (de technische term voor blog), volgens het Pew Internet &American Life Project van het Pew Research Center. Naarmate dat aantal groeit, neemt ook het aantal sites met betrekking tot gewichtsverlies toe; een lijst met links, fitnessblogs.org genaamd, bevat bijna 500 sites. De meeste hiervan bestaan uit dagelijkse essays over alles van niet-ondersteunende familieleden tot het overwinnen van een plateau, maar andere bieden lezersonderzoeken en hyperlinks naar sites voor het tellen van calorieën. Mine (wordstoeatby.blogspot.com) bevat essays, recepten en algemene inzichten over afvallen terwijl je van eten houdt.
Blogs over gewichtsverlies kunnen een alternatief hulpmiddel zijn voor lijners die het gevoel hebben dat het bijhouden van een pen-en-papier voedingsdagboek onhandig of saai is (of beide). Maar ze zijn ook een plek om contact te maken met andere mensen die soortgelijke emotionele ups en downs ervaren. Lezen over de strijd van iemand anders kan je het vertrouwen geven dat je nodig hebt om de moeilijke levensstijlkeuzes te maken - en vol te houden - die vereist zijn voor langdurig gewichtsverlies. Het kan je ook troost bieden te weten dat andere mensen een dieet net zo moeilijk vinden als jij. Of je nu je eigen blog wilt beginnen of alleen die van iemand anders wilt lezen, hier is hoe je ervan kunt profiteren.
Voor veel bloggers, waaronder ikzelf, stimuleert de anonimiteit van het bijhouden van een online dagboek een openhartigheid en verantwoordelijkheidsgevoel dat in het echte leven misschien moeilijk te ontwikkelen is. Bloggers publiceren bijvoorbeeld vaak hun start-, huidige en streefgewicht en posten voor, tijdens en na foto's van zichzelf. "De wetenschap dat ik elke woensdag mijn statistieken moet posten, motiveert me om de hele week door beter te eten", zegt Shauna Marsh, de Australische maker van "The Amazing Adventures of Diet Girl!" (dietgirl.org), die maar liefst 161 pond is afgevallen. Bloggen kan lijners ook helpen om gezondere eetgewoonten te cultiveren door hen te helpen bij het ontwikkelen van wat experts 'gericht bewustzijn' noemen - het vermogen om je te verdiepen in wat je gedrag aanstuurt, of het nu positief is (yoghurt verwisselen voor milkshakes) of negatief (duiken in een zak Cheetos) wanneer je boos op de wereld bent). "Door je eigen essays te lezen, kun je herkennen wanneer en waarom je ongezonde voedingskeuzes maakt", legt Patricia Saunders, PhD, een klinisch psycholoog in New York City, uit. "Onderweg kunnen ze je ook helpen destructieve patronen, zoals emotioneel eten, te voorkomen."
Het schrijven van een blog geeft je ook toegang tot een direct ondersteuningsnetwerk, dat volgens experts essentieel is om af te vallen en op gewicht te blijven. De meeste bloggers beschrijven hun leven voor een publiek van tientallen, maar sommige goed zichtbare sites kunnen duizenden dagelijkse lezers hebben; dat zijn veel mensen die je voortgang volgen. Op mijn blog bied ik een commentaargedeelte aan waar lezers reacties, suggesties of zelfs gewoon een bedankje plaatsen; hun feedback is een enorme bron van kracht. Denise Elliott uit San Diego, die bijna 40 pond afviel tijdens het schrijven van "Do You Have That in My Size???" (lottalatte.blogspot.com), is het ermee eens:"Als ik een bijzonder pijnlijk bericht schrijf, kan ik tientallen reacties ontvangen die mijn zelfvertrouwen vergroten."
Lezers profiteren er ook van. "Blogs kunnen je leren hoe anderen omgaan met tegenslagen en terugvallen", zegt John Foreyt, PhD, directeur van het Behavioral Medicine Research Center aan het Baylor College of Medicine in Houston. Sommige sites bieden zelfs bulletinboards aan waar u vragen kunt stellen aan andere lijners; je zou er versteld van staan hoeveel oplossingen voor veelvoorkomende calorie-raadsels je tegenkomt.
Hoe nuttig bloggen ook kan zijn, er zijn nadelen. De verplichting om regelmatig te schrijven - minstens één keer per week, zo niet elke dag - kost meer moeite dan sommige beginners beseffen. Ik probeer dagelijks te posten, maar soms staat het leven (een ziek familielid, een zieke kat) in de weg. Als ik te veel dagen oversla, voel ik me schuldig, waardoor ik vaak honger krijg. Erger nog, lezers zullen af en toe negatieve feedback achterlaten. "Het is niet leuk om les te krijgen van mensen die een andere kijk op afvallen hebben dan jij", zegt Monique van den Berg uit San Francisco, die een blog over afvallen met de naam "Mr. Ointy" publiceert. (mopie.com/blog/ointy.html).
Misschien wel het grootste nadeel is het hebben van onrealistische verwachtingen. Het bijhouden van een blog zal je niet op wonderbaarlijke wijze afslanken. Je moet nog steeds het harde werk doen om calorieën te verminderen en te oefenen. Als je alleen maar aan het lezen bent, houd er dan rekening mee dat blogs slechts de ervaring van één persoon weergeven. Het feit dat een of andere nieuwe dieetrage voor één persoon werkt, betekent niet dat je je plannen voor gewichtsverlies moet herzien om het op te nemen.
Bloggen heeft me het vertrouwen gegeven om vast te houden aan mijn dieetdoelen en andere uitdagingen aan te gaan, zoals het schrijven van tijdschriften. Bovendien denk ik dat het me een betere metgezel heeft gemaakt. Ik werk aan mijn frustraties achter de computer, niet aan de eettafel, wat mijn man vast wel kan waarderen. Het belangrijkste is dat ik veel over mezelf heb geleerd, zoals waarom ik hunkert naar chocolade (stress) of hoe ik me door lichaamsbeweging voel (geweldig). Bloggen is niet voor iedereen weggelegd, maar voor mij was het gewoon het ding om de weegschaal weer in beweging te krijgen.
Het starten van een eigen blog kost niet veel geld of computerkennis. De meeste internetproviders (ISP's), zoals America Online, bieden stapsgewijze zelfstudies over het starten van uw eigen website of blog met één muisklik. Het enige dat u hoeft te doen, is een sjabloon kiezen, een naam kiezen en beginnen met posten. De meeste ISP's zullen het zelfs gratis onderhouden, bijvoorbeeld computerwormen en virussen buitensluiten. Andere sites zoals blogger.com helpen je ook gratis aan de slag. Als je meer toeters en bellen wilt dan een standaardsjabloon, overweeg dan een meer geavanceerde website-hostingservice, zoals myblog-online.com, die een vast bedrag van $ 5,95 per maand in rekening brengt.
Bezoek de blog van de auteur, wordstoeatby.blogspot.com
Bezoek Shauna Marsh's blog, "The Amazing Adventures of Diet Girl!"
Bezoek Denise Elliott's blog, "Heb je dat in mijn maat???"
Bezoek de blog van Monique van den Berg, "Mr. Ointy"
