Vraag VRAAG:Geachte Dr Ramirez
Ik schrijf uit pure wanhoop (zoals veel mensen doen als ze contact met je opnemen). Ik woon in Australië. Bij voorbaat dank voor uw vriendelijke hulp en voor het lezen van mijn LANGE verhaal. Ik probeer al bijna 3 jaar een baby te krijgen. Ik ben nu 36.5 jaar oud.
Ik werd voor het eerst zwanger in januari 2009. De zwangerschap eindigde bij 6.5wks na het zien van een foetale hb van 104bpm. Het bleek een buitenbaarmoederlijke cornea te zijn, maar de zwangerschap eindigde in een gemiste miskraam voordat er enige nadelige uitkomst was (behalve ondraaglijke krampen). In feite werd pas ontdekt dat het cornual was na de eerste D&C. De eerste D&C liet de hele zwangerschap achter en na een week van pijn en bloeden had ik een herhaalde D&C... de volgende maand ontwikkelde ik Ashermans of stenose van de baarmoederhals (?) die mijn Ob/Gyn openstak toen mijn eerste periode na de 2e D&C refluxte in mijn buikvlies. (Au)
Verbazingwekkend genoeg werd ik de volgende maand opnieuw zwanger ... maar kreeg op natuurlijke wijze een miskraam met 5,5 weken.
Toen... later in 2009 werd ik voor de derde keer zwanger. Tijdens mijn eerste verloskundige afspraak met 10,5 weken ontdekten we dat ik mijn derde (gemiste) miskraam had met de baby van 8,5 week (een sterke hb werd gezien bij 7wk - testen onthulden het syndroom van Turner). Dit was een nieuwe dokter. Hij voerde die dag een D&C uit, perforeerde mijn baarmoeder, liet me 18 uur bloeden en weigerde me antibiotica. Uiteindelijk kreeg ik bijna 24 uur later 3 zakken bloed toegediend nadat ik opnieuw in doodsangst had gelegen met bloed in mijn buikvlies... en natuurlijk omdat hij me geen antibiotica toestond, belandde ik voor 2 weken in het ziekenhuis met buikvliesontsteking en endometritis resulterend in een operatie om mijn buik uit te wassen...
Snel vooruit bijna 2 jaar en ik ben sindsdien niet in staat om zwanger te worden. Ik heb een 'reconstructieve' operatie ondergaan (met een fantastische arts van wie ik hou) in mijn bekken om ernstige verklevingen te verwijderen, wat niet is gelukt. Mijn buizen zijn blijkbaar patent, maar met de littekens zijn erger dan nutteloos. Ik heb 4 IUI's gehad en nu 4 IVF's. Er is in deze periode ook bij mij de diagnose gesteld dat ik voortijdig eierstokfalen heb (mogelijk vanwege mijn Hashimotos en/of mogelijk vanwege de infectie). Ik heb bij elke IVF een 'nieuwe' cyclus moeten hebben omdat ik nooit embryo's krijg om in te vriezen. Ondanks dat ik elk van de vier keren tussen de 9-13 eieren heb verzameld, krijg ik er maar 1 om over te dragen.
Dus. Vandaag. Ik ontdekte dat de vierde IVF toch heeft gewerkt, een soort van! Ik ben nu 20 dpo (20 dagen na het ophalen). Er werden twee verdichtende 8-cellige embryo's teruggeplaatst (mijn beste tot nu toe). Maar op de dag dat mijn menstruatie zou moeten beginnen, kwam het met wraak. Het waren meer 2 menstruaties tegelijk met stolsels en zo en duurde 5 dagen, dus ik dacht natuurlijk dat de IVF alweer was mislukt. Tot vanmorgen moest ik volgens de instructies van de kliniek een zwangerschapstest doen, ongeacht een eventuele bloeding. Het was positief. Waar is in godsnaam dit kleine embryo? Ik denk dat het in mijn buis zit. Ik heb onmiddellijk een bèta-hcg-bloedtest gedaan en het is teruggekeerd op slechts 159, wat voor 20 dpo volgens mij belachelijk laag is.
Wat is er aan de hand? Waarom kan ik geen pauze nemen? Ik kan niet eens de dokter aanklagen die mijn vermogen om in mijn eentje zwanger te worden heeft misbruikt. Al mijn tests zijn NORMAAL behalve de AMH die 9,8 is en dag 3 FSH 20 is. Ik heb echter een IgA- en IgM-tekort dat resulteert in veel kleine virale infecties. Ook heb ik milde Von Willebrands, wat betekent dat ik een hemoperitoneum heb en 's nachts moet worden opgenomen voor monitoring en pijnbestrijding (interne bloeding HURTS) bij elke eicelwinning.
In mijn vorige IVF's hebben we prednison, doxycycline, asprin geprobeerd en deze laatste keer IVIG ($ 2000).
Hier zit ik dus momenteel. Schrijven aan een vreemde, diepbedroefd, verloren en een beetje zwanger. Eén ding waar ik op kan rekenen is dat het, zoals bij elke andere zwangerschap, op de een of andere manier uit mijn lichaam zal komen ... en waarschijnlijk met veel fysieke pijn en emotioneel lijden.
Dit brengt mij bij mijn specifieke vraag. Door mijn bloedingsstoornis en hemoperitoneums na het ophalen van elke eicel, eindig ik met enkele honderden milliliter bloed in mijn buikvlies. Aangezien mijn eileiders helder zijn (hoewel niet functioneel), denk je dat het mogelijk is dat het bloed terugvloeit in mijn baarmoederholte en mijn embryo's doodt? Mijn huidige Gyn zegt dat dit niet mogelijk is, maar ik weet het echt niet zo zeker. De reden dat ik me dit afvraag, is omdat de anesthesist tijdens deze laatste terugname DDAVP heeft gebruikt, wat de hoeveelheid bloedingen sterk verminderde en, toevallig, dit is de eerste keer dat ik enig succes heb gehad met implantatie (ongeacht waar de implantatie zich bevindt dit stadium).
Ik ben benieuwd naar uw mening. In Australië is adoptie GEEN optie, tenzij je rijk bent, evenmin als draagmoederschap. Het is aan mij om mijn eigen kind op te laten groeien en zoals je kunt zien heb ik alle hulp nodig die ik kan krijgen. (Ironisch genoeg heeft mijn identieke tweelingzus twee prachtige meisjes en is ze twee dagen na mijn embryotransfer zwanger geworden met een levensvatbare zwangerschap).
Ik hoop zo dat ik ooit wat geluk heb... voordat ik failliet ga - emotioneel, fysiek en financieel.
Nogmaals bedankt voor je tijd
Anne
ANTWOORD:Hallo Anne uit Australië,
Dank u voor het schrijven aan deze vreemdeling en ik hoop dat ik een aantal van uw vragen adequaat kan beantwoorden.
Ten eerste twijfel ik aan de diagnose "voortijdig falen van de eierstokken" als u 9-13 eieren krijgt bij uw IVF-pogingen. Per definitie betekent "voortijdig falen van de eierstokken" dat uw eierstokken niet langer functioneren en dat u zich in wezen in de menopauze bevindt. Met deze aandoening kunnen uw eierstokken niet worden gestimuleerd en worden er geen eicellen opgehaald. U noemt een FSH van 20, maar ik ben bang dat dit resultaat niet logisch is gezien de redelijk goede stimulatie die u krijgt met IVF.
Wat betreft uw vraag over uw peritoneale bloed dat in de buis komt en achteruit in uw baarmoeder migreert, ben ik bang dat dat een onmogelijkheid is en ik ben het eens met uw verloskundige / gynaecoloog. Dit kan niet de oorzaak zijn van uw huidige bloeding. Wat de precieze oorzaak is weet ik op dit moment niet. We zullen moeten afwachten. U moet seriële (om de andere dag) bHCG's laten doen om de voortgang van de zwangerschap te volgen en ervoor te zorgen dat ze op de juiste manier stijgen. Zodra het niveau boven 2500 is, moet u een echografie krijgen om een intra-uteriene zwangerschap te bevestigen en een buitenbaarmoederlijke zwangerschap uit te sluiten (u loopt hier risico op).
Je presenteert zeker een moeilijk geval, maar niet een onmogelijke. U moet worden behandeld met DDAVP bij het ophalen van uw eicellen vanwege de ziekte van Von Willebrand. Zonder uw medische gegevens zorgvuldig te bekijken, kan ik u geen specifiek advies geven. Ik denk dat IVF de juiste weg voor je is, en ik hoop en bid dat je zult slagen. Een ding waarvan ik denk dat je sterk zou kunnen overwegen, is om een surrogaat te gebruiken. Ik begrijp dat je dat in Australië niet kunt doen, maar je kunt wel ergens anders heen. Wij en ik hebben speciaal om die reden patiënten uit andere landen gehad. Voordat u geen financiële middelen meer heeft, is dat misschien een optie die u wilt overwegen. Ik zeg niet dat je dat nu moet doen, maar misschien moet je het uiteindelijk wel doen. Gezien uw medische problemen, is dat misschien ook de veiligste manier om te gaan.
Succes,
Dr. Edward J. Ramirez, MD, FACOG
Uitvoerend medisch directeur
Het centrum voor vruchtbaarheid en gynaecologie
Monterey Bay IVF-programma
www.montereybayivf.com
Monterey, Californië, V.S.
voor meer informatie kijk op mijn blog op http://womenshealthandfertility.blogspot.com check mij op twitter met mij op @montereybayivf en facebook @montereybayivf
---------- OPVOLGEN ----------
VRAAG:Hartelijk dank voor uw antwoord. Ik voel me nu meer op mijn gemak omdat het bloed niet terug in mijn buizen stroomt (ik dacht dat ik zou vragen om mijn buizen te verwijderen als dat het geval was).
Sinds ik schreef dat mijn eerste HCG 159 was, zakte het toen naar 118, dus ik heb zojuist nog eens $ 12K verspild. Ik overweeg zeker draagmoederschap en de wetten in Australië zijn zojuist gewijzigd (alleen in juli) om altruïstisch draagmoederschap toe te staan. Mijn 46-jarige niet-menopauzale zus wil het heel graag voor me doen. Is ze te oud? Verder is ze in goede gezondheid. Het grappige van deze hele saga is dat ik een identieke tweelingzus heb met exact dezelfde gezondheidsproblemen die twee prachtige gezonde meisjes heeft en nu zwanger is van haar derde... Arme ik!
Nogmaals bedankt voor je hulp, het is een zeldzame en vriendelijke Specialist die zo tijd en kennis geeft zonder een zweem van arrogantie. Al het beste voor je.
Anne
Antwoord Welkom terug,
Het spijt mij van de vertraging. Dit is mijn IVF-week en het is erg druk geweest.
Als je zus in goede gezondheid verkeert, kan ze zeker als draagmoeder optreden. Leeftijd is geen issue. Ze moet alleen een gezonde baarmoeder en baarmoederholte hebben. Zwangerschap is moeilijk bij oudere vrouwen, dus daar moet ze op voorbereid zijn. Het lichaam is niet zo veerkrachtig als wanneer een vrouw jonger is. Ze heeft een licht verhoogd risico op zwangerschapscomplicaties zoals diabetes of pre-eclampsie en heeft een keizersnede nodig, maar dat is alleen statistisch en geen voorspelling.
Het spijt me te horen over uw verlies.
Succes,
Dr. Edward J. Ramirez, MD, FACOG
Uitvoerend medisch directeur
Het centrum voor vruchtbaarheid en gynaecologie
Monterey Bay IVF-programma
www.montereybayivf.com
Monterey, Californië, V.S.
voor meer informatie kijk op mijn blog op http://womenshealthandfertility.blogspot.com check mij op twitter met mij op @montereybayivf en facebook @montereybayivf
