Volgens de website "Redefining Progress" overschrijden mensen momenteel de grenzen van de aarde met 39 procent. De aarde heeft een beperkte hoeveelheid hulpbronnen die ze kan leveren, en de wereldwijde voetafdruk van de mensheid overtreft die. De effecten van onze wereldwijde voetafdruk op de aarde zijn al merkbaar en de situatie zal de komende jaren alleen maar verslechteren naarmate onze wereldwijde voetafdruk groter wordt en de effecten duidelijker worden.
Natuurlijke hulpbronnen verwijzen naar stoffen die op aarde worden aangetroffen en die we gebruiken voor ons dagelijks leven, zoals olie. De meeste van onze natuurlijke hulpbronnen verdwijnen in een alarmerend tempo. Het olieverbruik stijgt elk jaar. Momenteel verbruikt de mensheid elke dag ongeveer 85 miljoen vaten olie. Volgens een studie van het International Energy Agency zal die hoeveelheid tegen 2030 stijgen tot 113 vaten per dag. Het probleem is dat de aarde maar een beperkt aantal natuurlijke hulpbronnen heeft, wat betekent dat elke natuurlijke hulpbron uiteindelijk zal opraken.
Broeikasgassen zijn gassen die op natuurlijke wijze of door menselijk ingrijpen in de atmosfeer vrijkomen en die warmte vasthouden. De fragiele balans van natuurlijke broeikasgassen speelt een rol in het algehele klimaat op aarde. Te veel door de mens veroorzaakte broeikasgassen kunnen leiden tot opwarming van de aarde. Er zijn drie soorten broeikasgassen die vrijkomen door menselijke activiteiten. Methaan komt vrij in het milieu wanneer olie, aardgas en steenkool worden geproduceerd en door rottend stortafval. Door industriële installaties en voertuigen komt lachgas in het milieu terecht. Gefluoreerde gassen zijn synthetische gassen die door industriële installaties in het milieu terechtkomen. Volgens de Environmental Protection Agency (EPA) wordt verwacht dat veel broeikasgassen in de toekomst zullen stijgen.
Ondanks dat de aarde praktisch bedekt is met water, is er maar heel weinig van bruikbaar. Onze wereldwijde voetafdruk bedreigt de waterbronnen die de mensheid kan gebruiken. Vervuiling van beken en rivieren kan zo ver gaan dat de hele waterbron wordt verwoest. Grote olielozingen en industriële afvoer kunnen een waterbron ongeschikt maken voor menselijke consumptie. Een toename van de bevolking leidt ook tot een afname van het water. Naarmate de mensheid groeit, zijn er meer waterbronnen nodig om de bevolking te hydrateren en om vee en landbouwgronden van water te voorzien om de toegenomen bevolking te voeden.
Vervuiling en afname van bomen en planten hebben een negatieve invloed op de luchtkwaliteit op aarde. Industriële fabrieken, bootuitrusting en persoonlijke voertuigen laten allemaal gassen in de lucht vrij die schadelijk zijn voor zowel het milieu als de mens. Ook de luchtkwaliteit lijdt onder de menselijke expansie. Naarmate er meer landbouwgrond nodig is om aan de eisen van de mensheid te voldoen, worden bossen en planten gekapt om ruimte te maken voor de benodigde groei. Omdat bomen en planten werken om schone lucht voor het milieu te leveren, leidt het verminderen van hun aantal tot een slechtere luchtkwaliteit.
