Het is 1966 en het pasgetrouwde stel Sylvia en Peter Kent staat voor de oude ruïnes van Barking Abbey voor hun trouwfoto.
Sylvia was een blaffend meisje van top tot teen, opgevoed, geschoold en uitgelokt in de stad. Het betekende veel voor haar dat Barking zelf op de foto stond, in de vorm van het beroemdste historische gebouw.
Sylvia en Peter hebben de afgelopen 17 jaar in Billericay gewoond, maar haar roots liggen nog steeds op Thameside. Als het ging om het vertellen van het verhaal van Barking en Dagenham, was Sylvia - een bekende lokale journalist met talloze eerdere boeken over de geschiedenis van Essex op haar naam - de enige mogelijke keuze.
Zelf was ze al een wandelende bibliotheek van haar geboortestad (ze is ook een voormalig Barking College studente). Ze voegde aan deze database toe door de simpele aanpak om volslagen vreemden op straat en in bussen aan te pakken en ze hun herinneringen te laten delen.
"Er is een enorme hoeveelheid kennis en mensen vinden het geweldig om de kans te krijgen die te delen", zegt ze.
"Ik mocht de ketting van de burgemeester passen", zegt ze vrolijk.
"Mijn dochter is burgerlijk ingenieur en ik sprak met haar over de enorme taak om heipalen in de moerassen te zetten toen ze de Ford-fabriek bouwden", zegt ze.
Sylvia's gevoel voor levensvreugde straalt uit elke pagina, terwijl haar uitgebreide onderzoek het boek tot een schat aan informatie maakt. Het zou ook moeten helpen om een paar vooroordelen weg te nemen.
Veel buitenstaanders kennen Barking en Dagenham alleen als een massa suburbia en geïndustrialiseerde ontwikkeling langs de A13. Het boek laat het tegendeel zien.
In de vroege middeleeuwen was de abdij een groot centrum van geleerdheid en beschaafde waarden, met een hoge reputatie in heel Europa. Het was slechts een historisch toeval dat Westminster in plaats van Barking de zetel van de Engelse regering werd.
Sylvia heeft nog vele andere intrigerende historische feiten opgegraven. Zo was Barking tot in de 19e eeuw de thuisbasis van de grootste kustvisserijvloot ter wereld. En het waren niet alleen de Kents die in Barking trouwden.
Kapitein Cook, ontdekkingsreiziger en ontdekker van Australië, vond en trouwde ook met een bruid in de stad.
Het zijn de mensen van Barking en Dagenham, vastgelegd door de camera gedurende 150 jaar, die de kern van dit boek vormen. Hier is bijvoorbeeld Jack West, een opmerkelijk vrolijke begrafenisondernemer en Sylvia's voorganger als kroniekschrijver van het gebied. Jack schreef een vroege memoires van Dagenham, in ieder geval gedeeltelijk gebaseerd op de mensen die hij had begraven.
Dan is er nog een trouwfoto, waarop een bebrilde jongere te zien is die trots de arm van zijn bruid vasthoudt. Dit is George Carey, die decennia later aartsbisschop van Canterbury werd.
Barking en Dagenham zijn zelfs de thuisbasis van meer dan een groot aantal beroemdheden, variërend van de zangers Vera Lynn en Max Bygraves tot Dudley Moore, Billy Bragg en de naaister van de koningin, Hardy Amies.
Barking &Dagenham is een rijk blad en je hoeft geen roots in Barking en Dagenham te hebben, of daar getrouwd te zijn, om ervan te genieten. Lezers kunnen zich echter afvragen welke stukjes zijn weggelaten.
"Ik had 96 pagina's", zegt Sylvia. "Ik had er gemakkelijk 300 kunnen vullen."
Lees meer op:glasgow trouwjurken|groene bruidsmeisjesjurken uk
Sheinbridal staat bovenaan bij het selecteren van trouwjurken en bruidsmeisjesjurken voor mensen. Welke jurken je ook wilt en welke jurken je ook leuk vindt, je kunt het vinden op sheinbridal.co.uk, die allerlei soorten jurken in stijlen, kleuren aanbiedt
