huwelijk in moeilijkheden
Vraag Hoi. Waar moet ik beginnen. Mijn man en ik zijn bijna 15 jaar samen. We hebben drie kinderen. We zijn pas 36. Al bijna 6 jaar is er geen intimiteit. Ik had geen libido en had zelfs met de dokter gesproken over hormonale medicijnen om mij te helpen. Maar toen, ongeveer 3 maanden geleden, ontmoette ik een andere man die net alle juiste knoppen aanzette. Er gebeurde niets en aangezien mijn man en ik de beste vrienden zijn, heb ik hem alles verteld en we hadden een therapiesessie voor koppels. Tijdens die sessie leek het allemaal te zijn gericht op het feit dat mijn man werkt en veel reist, dus ik ben me eenzaam gaan voelen en deze andere man is daar slechts een symptoom van. Maar om eerlijk te zijn kan ik niet naar mijn man kijken en me tot hem aangetrokken voelen en dat al vele jaren niet meer. Als we seks hebben, voel ik me soms fysiek ziek, en ik sta erop dat ik van hem wegkijk als we het doen. Ik hou van mijn man, maar ik weet dat ik niet verliefd op hem ben en ik denk niet dat ik dat zal kunnen veranderen. Hij is zo'n geweldig persoon en ik zou me zo gelukkig moeten voelen om hem te hebben, maar ik kan niet zoveel van hem houden als hij verdient. Ik heb hem dit verteld terwijl we over alles praten, maar hij houdt vol dat hij nergens heen gaat en ervoor zal zorgen dat ik weer van hem ga houden. Ik weet in mijn hart dat ik het niet kan. Ik kan niet naar hem kijken en denken:wow ik hou van je. De enige keer dat ik denk dat ik van hem hou, is als ik zie hoeveel ik hem pijn heb gedaan. Ik heb een proefscheiding genoemd, maar hij zal dit niet overwegen. Wat kan ik nog meer doen?? Ik lieg nu tegen hem, maar voel me niet schuldig, wat zo ongebruikelijk is voor mij omdat ik nooit kan liegen. Ik ben nog steeds deze andere man aan het sms'en en zal hem binnenkort ontmoeten. Ik denk niet aan seks met deze andere man, ik heb het gevoel dat ik moet zien of de gevoelens die ik voelde echt waren en hopelijk in staat zijn om de banden die ik met hem heb te beëindigen. Ik weet dat deze andere man niet de reden is dat mijn liefde voor mijn man dood is, want ik voelde al jaren geen aantrekkingskracht voor hem. Deze andere kerel heeft me net wakker gemaakt en zeggen:hey wat maakt jou blij!!! Mijn verstand zegt me dat ik het moet volhouden voor de kinderen en financieel. Maar hoe kan iemand hun hart weer liefhebben? Zou je in deze omstandigheid een proefscheiding overwegen?
Antwoord Hallo Rori~
Je man ontkent je gevoelens. Je moet gewoon eerlijk tegen hem blijven. Je kunt tenslotte niet veranderen hoe je over hem denkt. Misschien ben je na verloop van tijd niet meer van hem gaan houden en dit draagt ertoe bij dat je je niet meer tot hem aangetrokken voelt. Hij begrijpt waarschijnlijk niet het concept dat je van hem houdt, maar dat je niet meer verliefd op hem bent. Het is jammer, maar een reëel feit dat je zo over hem denkt. Hij wil of kan daar niet mee omgaan. Vandaar de ontkenning en hij is niet bereid een proefscheiding te accepteren of te willen.
Je kunt echter niet blijven liegen en doen alsof alles in orde komt als het nooit meer hetzelfde zal zijn als het ooit was (dan toen jullie voor het eerst samen waren). Het is niet goed en het is niet eerlijk voor jullie beiden. Om nog maar te zwijgen van het blijven voor de kinderen (dat werkt uiteindelijk ook nooit).
Ik denk dat je met je hart moet gaan (niet met je verstand) en moet doen wat goed voor je is en wat je gelukkig maakt. Zeg hem dat het je spijt dat je dit moet doen, maar dat je een proefscheiding moet doen. En van daaruit kun je kijken wat er uiteindelijk gebeurt. Je kunt je hart niet iets laten voelen dat het niet kan voelen. En als je even geen tijd meer voor elkaar hebt, kun je misschien je hoofd leegmaken en beslissen wat je echt wilt van dit huwelijk (als er al iets is). Bovendien kun je alleen maar het leven van dag voor dag nemen en zien waar dit je allemaal brengt. En of er inderdaad aan het huwelijk kan worden gewerkt en geborgen. Maar persoonlijk van alles wat je hebt beschreven, is je strijd een verloren strijd.
