Vraag In juli hebben we weer een keizersnede. Dit wordt onze vierde. We zouden graag 10 kinderen hebben met deze tussenruimte. Ze hebben allemaal een natuurlijke tussenruimte van 2 jaar. Ik heb geen complicaties gehad, behalve dat mijn baby's nooit in mijn heupen afdaalden (zelfs niet na 26 uur arbeid en op 7 cm). Mijn chiropractor zei dat een van mijn heupen gekanteld was, maar nu na talloze aanpassingen in een normale positie zit. Iedereen duwt ons om te stoppen met het krijgen van baby's omdat ze bang zijn voor mijn toekomstige gezondheid. Ik heb nog nooit een andere zwangerschapscomplicatie gehad dan bloedarmoede, wat geen probleem is zolang ik mijn ijzer neem. Ik heb geen andere gezondheidsproblemen.
Onze huidige verloskundige heeft aangeboden om mijn man mijn baarmoeder te laten zien voordat hij deze tijdens deze keizersnede opent om te beslissen of we meer kinderen zullen krijgen. Waar moet hij naar zoeken? Is het normaal om na 39 1/2 week door de baarmoederwand te kunnen kijken? Hoe ziet een normale baarmoeder eruit na 4 zwangerschappen? Wat zijn de gevaren van verklevingen? Worden ze erger met elke C/S of hangt het gewoon af van het werk dat de vorige keer is gedaan of mijn gezondheid? Zou een VBAC uit den boze zijn?
Wat zouden de dingen zijn om naar te zoeken en te overwegen voordat we beslissen of we meer willen hebben of niet?
Heel erg bedankt! - Robin
Antwoord Robin,
Laten we elke vraag afzonderlijk behandelen.
Ten eerste, als je een VBAC wilt nastreven, dan zou deze baby je laatste kans zijn. Er zijn maar weinig providers die een VBAC na meer dan 3 c-secties zullen proberen.
Dit is niet omdat VBAC riskant is, maar omdat meerdere c-secties dat wel zijn.
Hoe meer c-secties u heeft, hoe groter uw risico op complicaties, waaronder baarmoederruptuur, verklevingen, infectie, hysterectomie, postpartumbloeding en placenta-afwijkingen. Baby's die met een keizersnede zijn geboren, hebben ook 3 keer meer kans op complicaties na de geboorte, waaronder ademnood, voedingsproblemen en moeite met het reguleren van de temperatuur.
Na een VBAC nemen uw risico's op al deze gebieden echter af en blijven ze afnemen bij elke volgende vaginale bevalling. Hetzelfde geldt voor baby's - het aantal complicaties bij baby's is lager bij vaginale geboorte.
Om deze redenen moeten artsen patiënten volledig informeren over de risico's van het hebben van een primaire c-sectie. Het is hoogst onwaarschijnlijk dat u veilig het gezin van 10 kunt hebben dat u wenst. Ik heb nog nooit gehoord van een vrouw met meer dan 6 keizersneden en op dat moment is het risico op hysterectomie met meer dan 1375% toegenomen van 0,65% bij een eerste keizersnede tot 8,99% bij een zesde. De kansen zijn op dat moment erg tegen je.
Een c-sectie is in wezen een baarmoederruptuur, hoewel een gecontroleerde uitgevoerd door een scalpel. Elke keer dat de baarmoederwand wordt beschadigd via een keizersnede, neemt de kans toe dat het weefsel langs het litteken zal verzwakken, waardoor een ongecontroleerde breuk of andere ernstige complicaties ontstaan. De risico's nemen toe als uw zwangerschappen korter dan 18 maanden duren en afhankelijk zijn van het type incisie en hoe deze is gehecht.
Als uw man naar uw baarmoeder kijkt, moet hij letten op tekenen van zwakte, waaronder een "baarmoedervenster". Dit gebeurt wanneer het weefsel zo zwak is geworden dat het transparant wordt. Dit is niet typisch en is een grote risicofactor voor scheuren. Hij mag niet door het weefsel kunnen kijken. Het moet ondoorzichtig lijken. Ook moet hij de eerdere incisies onderzoeken - zijn ze goed genezen of rood/uitgerekt? Zijn de hechtingen gelijk of trekken ze?
Hij moet ook vragen hoe de eerdere incisies zijn gemaakt en hoe ze zijn gerepareerd. Er moeten twee lagen hechtingen worden gebruikt om het beste herstel van de baarmoeder te garanderen. Dit geldt ook voor uw buikweefsel.
Verklevingen zijn weefselbanden die zich tussen organen vormen als reactie op letsel veroorzaakt tijdens de c-sectie. Deze banden kunnen dicht zijn, waardoor interne organen en weefsels aan elkaar gaan binden, waardoor de natuurlijke, vrije beweging van organen wordt beperkt. Dit kan een groot aantal chronische problemen veroorzaken, waaronder onvruchtbaarheid, darmobstructie en chronische pijn. Meer dan 70% van de vrouwen met een eerste c-sectie zal verklevingen ontwikkelen en de risico's nemen toe bij elke uitgevoerde.
Dus, enkele dingen om te overwegen zijn:
1. De huidige toestand van je baarmoeder
2. Het soort incisies dat is gemaakt
3. Het type hechting dat op uw baarmoeder is uitgevoerd.
4. Of een VBAC een optie is (hangt af van bovenstaande factoren, ziekenhuisbeleid en uw zorgverlener)
5. Een analyse van de risico's versus voordelen van herhaalde c-secties
6. Uw comfortniveau met het verhoogde risico op herhaalde c-secties
Ik zou ook nader kijken naar de redenen voor uw eerdere c-secties. Heb je bij elk kind gearbeid of alleen bij het eerste? In elk geval had u een proef van arbeid of herhaalde geplande c-secties?
Wat er in de ene bevalling is gebeurd, hoeft niet per se met andere te gebeuren. Elke baby en elke bevalling is uniek.
Wanneer een baby niet afdaalt, kan dit te wijten zijn aan vele factoren, waaronder een verkeerde uitlijning van het bekken, een slecht gepositioneerde baby, plat op je rug liggen tijdens de bevalling in plaats van rechtop en mobiel te blijven, en zelden, cephalopelvische disproportie, of een baby die is te groot om te passen. Dit is een vaak aangehaalde reden, hoewel het onderzoek ondersteunt dat het eigenlijk vrij zeldzaam is en veel overgediagnosticeerd. Hetzelfde geldt voor "failure to progress" c-secties:in bijna alle gevallen was er een slechte positionering die tijdens de bevalling had kunnen worden gecorrigeerd, waardoor de c-sectie overbodig was.
De meeste van deze positioneringscondities kunnen tijdens de zwangerschap worden gecorrigeerd door een juiste positionering. Ook het vermijden van interventies tijdens de bevalling, zoals het breken van de vliezen (waardoor baby's een verkeerde houding kunnen krijgen), plat op je rug liggen en gecoacht duwen, kan ook voorkomen dat je geen vooruitgang boekt.
Nog in andere gevallen krijgt een vrouw te horen dat ze 1 cm per uur moet uitzetten of een keizersnede moet hebben. Er is echter gewoon geen onderzoek om deze praktijk te ondersteunen. Deze c-secties zijn niet van een "falen om vooruitgang te boeken", maar een "falen om te wachten".
Van wat je schreef, 26 uur arbeid en het niet openen van een 7, klinkt het als een klassiek geval van slechte foetale positionering. Als je ook rugarbeid zou hebben, zou ik er nog meer van overtuigd zijn dat dit een duidelijke mogelijkheid was. Wanneer de baby niet in de juiste positie is, wordt de juiste hoeveelheid druk niet recht op de baarmoederhals geplaatst, waardoor de ontsluiting kan vertragen en de baby niet naar beneden zakt.
Je slecht uitgelijnde bekkenbeenderen kunnen de boosdoener zijn, maar je hebt aangegeven dat het stuk is opgelost.
Andere foetale verkeerde positionering kan meestal worden gecorrigeerd door een houding van handen en knieën aan te nemen of volledig te hurken tijdens de bevalling. Een geboortebal, baarkruk of zelfs toiletzitting kan ook helpen. Als u een ruggenprik heeft gehad, kan het moeilijk voor u zijn om te bewegen, wat ook kan bijdragen aan een slechte foetale positionering. Met enige vindingrijkheid kan het echter ook mogelijk zijn om te veranderen in productievere posities. U heeft hierbij ondersteuning nodig, maar het is mogelijk. Ga voor een volledige bespreking van de juiste foetale positionering naar http://www.spinningbabies.com en voor een bespreking van evidence-based geboortepositionering, kijk op http://www.givingbirthnaturally.com/birth-positions.html
Succes!
Catharina
