As is een veel voorkomende variëteit aan brandhout die vaak wordt verbrand als brandstof in ovens, houtkachels en open haarden. In totaal heeft de USDA 16 inheemse soorten essen (geslacht Fraxinus) geïdentificeerd die in de Verenigde Staten en Canada groeien. Hiervan zijn er al lang geoogst voor brandhout. Als meetinstrument wordt de warmteafgifte van al het brandhout beoordeeld volgens de MBTU (miljoenen Britse thermische eenheden) per snoer, wat een volumemeting is van 128 kubieke voet.
Als soort groeit witte es (Fraxinus americana) in het oostelijke tweederde van de VS en in het oosten van Canada. Ook bekend als Biltmore es of rietas, het is een snelgroeiende boom met een rechte stam. Volgens de USDA-plantengids wordt witte es beschouwd als de meest waardevolle van de commercieel geoogste essen. Een volwassen exemplaar van eersteklas brandhout kan bijna 30 voet lang zijn. Laboratoriumtests hebben aangetoond dat wit essenhout 23,6 MBTU per snoer produceert, net iets onder zowel rood eiken als suikeresdoorn voor warmteafgifte.
Van de inheemse assoorten die voor brandhout worden geoogst, heeft groene es (Fraxinus pennsylvanica) de grootste geografische verspreiding, met een groeiend bereik dat zich uitstrekt over de oostelijke driekwart van zowel Canada als de Verenigde Staten. Bekend om zijn winterhardheid, een volwassen groene as zal ongeveer 50 voet hoog worden. Een doorgewinterd snoer van groene essen levert ongeveer 20 MBU op, waardoor de warmteafgifte ongeveer hetzelfde is als die van zwarte kers of witte berk.
Van de drie soorten essen die doorgaans voor brandhout worden geoogst, heeft zwarte es (Fraxinus nigra) het kleinste groeibereik. Het groeit alleen in de noordoostelijke provincies van de VS en Oost-Canada. Omdat het hout zachter is dan witte essen of groene essen, produceert het de laagste warmteafgifte bij verbranding, slechts ongeveer 18,7 MBTU per snoer, wat ongeveer het equivalent is van rode esdoorn.
