Iedereen lijkt zijn eigen gebieden van beperkte progressie te hebben. Je kent plekken waar persoonlijke constructie aan de gang is en het gebied is meer dan een beetje rommelig en chaotisch. Emotionele vlaggen zwaaien weg zodat u een omweg kunt maken, langzamer kunt rijden of gewoon kunt stoppen. Of je ze nu fobieën, angsten of gewoon buiten je comfortzone noemt, we hebben ze allemaal. Langdurig uitstelgedrag in hen of rond de toegangsweg kan net zo lonend zijn als vast komen te zitten in vier rijstroken vol frustratie op de snelweg, bakkend in de hitte van augustus met een autolading opgewonden adolescenten en prikkelbare peuters. Dit zijn plekken waar je snel heen wilt en waar je snel doorheen wilt. Dingen worden beter als je dat eenmaal doet. Dat is totdat je de volgende manische banner bespioneert die zwaait om je voortgang te betwisten.
Tijdens een kwalijke familievakantie werd het duidelijk dat er iets bemoedigends te zeggen viel over hoe onze kleintjes samen de angsten van hun peuter onder ogen zagen terwijl de wijde wereld zich om hen heen ontvouwde.
Thuis hebben we een zwembad. Het zwembad is mooi, maar heeft een ondergrondse pompkamer die al vele jaren een uitzonderlijke slangenhabitat is. Veel persoonlijke groei is voortgekomen uit dit ene gevreesde deel van mijn eigendom, maar dat is een verhaal voor een andere dag. Hier, omlijst door de prachtige Blue Ridge, spetteren en dartelen de kinderen allemaal behalve "Chesca"...
Weet je, in alle commotie heb ik me gerealiseerd dat ik je nooit namen heb gegeven voor mijn kleintjes. We zullen de volledige en formele introducties uitstellen voor nog een meer gerichte inspanning. Voor nu kan ik je vertellen dat Chesca het enthousiasme van haar broers en zussen voor poolparty's niet deelt. Interessant genoeg houdt ze wel van de oceaan. Urenlang was ze vrolijk en aan het stoeien aan de rand van de Golfkust van Florida. Thuis konden papa, mama noch grote zussen haar overhalen tot alles behalve een grote dobber en een schoot. Op het strand pas op voor kleine krabben en vluchtige zilvervissen. Chesca was nat en op jacht.
Mijn amusement bij deze ontwikkeling werd een beetje getemperd door Jon-Jon's plotselinge onwil om nat te worden. Jon-Jon is de blauwogige krachtpatser van de groep. Bij het zwembad zou hij erin duiken. Hij zou op zwembadspeelgoed duiken. Hij zou op elke nietsvermoedende relatie of goede vriend duiken en het met plezier doen. Bij de oceaan waren de golven onverwacht en leken nietsvermoedende peuters beter in staat om nietsvermoedende peuters te laten tuimelen dan op een van zijn beste dagen. Wat we ook probeerden, noch papa, mama noch grote zussen trokken hem naar al dat schuim en deining.
Op een ochtend, na een goed uur van het vangen van de vluchtige zilverelvissen en het tonen aan de aan de grond genagelde groep, had ik iedereen op de expeditie verwacht Jon-Jon. Golven, weet je, een slechte zaak als je een meter drie bent. In plaats van hem nog meer gefrustreerd te maken, ging ik uiteindelijk dieper waar de oudere meisjes waren. Mam keek naar het gezelschap van net voorbij de breeklijn.
In slechts een paar ogenblikken keek ik terug naar de dartelende vier en zie, daar is Chesca die Jon-Jon naar buiten brengt en praat een mijl per minuut. Zijn twee broers Tan-Tan de donkerharige en onderhoudende en Chew-Chew de roodharige en wrange zwaaiden en refreinen, "kom op Jon-Jon, het is verschrikkelijk". In minder dan vijf minuten nam Jon-Jon de uitnodiging aan die we hem dagenlang hadden voorgelegd. Vanaf dat moment maakte Jon-Jon deel uit van het feest, golven, schuim, vis en zo.
Opnieuw voelde ik dat tikje op mijn spirituele schouder om me te laten weten dat dit meer was dan alleen familieplezier in de zon. Ik realiseerde me dat het kijken naar mijn zoon en zijn broers en zussen dat we allemaal soms een beetje te selectief zijn in wie we kunnen ontvangen en geloven. Niet in de zin dat we goedgelovig moeten zijn, maar in de zin van verhoudingen. Voor Jon-Jon was het gemakkelijk voor mij om één meter tachtig in de deining van drie voet te staan en te zeggen dat het ook goed zou zijn voor hem van drie voet drie duim. Ik vertelde hem de waarheid. Wat er ook gebeurde, ik zou alle kleine stukjes van de hemel en de aarde verplaatsen om hem veilig te houden, maar net als Jon-Jon hebben we soms meer nodig dan garanties van 'grote mensen'.
Ik kan denken aan momenten waarop 'grote mensen' me dingen vertelden die ik had moeten geloven, advies om van vriend te veranderen, verschillende ondeugden te vermijden. Aanmoediging om me te concentreren op onderwerpen die niet relevant leken voor de realiteit, zoals ik toen de realiteit zag. Mensen waarvan we denken dat ze in een gebied zijn aangekomen, kunnen op de slechtst mogelijke tijden worden uitgeschakeld.
Soms zijn er mensen naast ons nodig om een waarheid acceptabel en wenselijk te maken. Degenen die op dezelfde manier tot in de kleinste details hip lijken, hoeven niet zo ver te reiken om onze handen vast te pakken. Hun woorden kunnen zelfverzekerde fluisteringen zijn en hun uitdrukkingen warm en verbindend. De waarheid, zelfs de waarheid in de liefde, kan zijn volledige impact niet hebben. Tenzij we een relevante verhouding vinden tot de bron waaruit het stroomt.
In alle drukte en woede die kan worden gevonden in quad-ouderschap, heb ik het diepste medeleven gevonden voor degenen die worstelen met hun inspanningen om hun groeiende bundels van vreugde te bereiken. Mijn vrouw en ik doen allebei ons best om de mensen om ons heen aan te moedigen en op te bouwen. Mijn gebed is dat wij en onze situatie ons niet te "Groot" laten lijken om van te worden ontvangen.
Beperkte progressie en persoonlijke constructie kunnen angstaanjagend en zinloos lijken als je alleen maar een stem hoort waarvan je denkt dat die door die tunnel gaat. Hoe kunnen ze weten welke obstakels recentelijk zijn ontstaan of net zijn gevallen? Soms hebben we de aanmoediging nodig van degenen die volgens ons op ooghoogte zijn en slechts een stap voor zijn om de traagheid in ons momentum te doorbreken.
Toen de nu volledig verenigde Fab Four meer plezier in de zon vonden daar in de golf, bleef ik nadenken over de doorbraken die op hen wachtten. Welke rol ze in elkaar zouden spelen, stijgt de stijgende lijn naar fysieke, emotionele en spirituele volwassenheid. Hoe vaak zouden mijn vrouw en ik misschien de voorkeursroute aanwijzen, maar alleen zaden planten, anderen zouden water geven en oogsten en hoe vaak hadden we het al gemist om een schoenlepel van hoop te zijn voor degenen die naast ons werden betrapt net buiten hun comfortzones.
Gebed en overpeinzing
Zoek een rustig moment, alleen jij geen tv, radio, loslopende kinderen, vrienden, echtgenoten of collega's. Lees deze verzen door en neem een beetje van Gods vrede in je op. Wees stil, wees dankbaar en vraag God om het vermogen van je hart voor vrede, geduld, liefde en begrip uit te breiden. Zelfs in de chaos van deze dag weet dat Hij je zal horen en in je behoeften zal voorzien.
Galaten 6:1-6
Lucas 10:30-37
Efeziërs 4:1-3
Johannes 3:11-21
Schrijf de eerste persoon op die in je opkomt als je denkt aan het delen van de worstelingen waarmee je te maken hebt gehad.
Bedenk hoe uw ervaring en successen hen zouden kunnen aanmoedigen.
Doel om de gewonden en voorbijgangers te zoeken en bereid te zijn een schoenlepel van hoop voor hen te zijn.
Denk aan Jezus en Zijn gevoelens over degenen die Hem verwierpen en de Waarheid die hij aan hun Voeten plaatste. Lees dan Galaten 6:9-10
Dank Hem en omarm alles wat Hij door jou wil doen om je broeders en zusters in en buiten Zijn Koninkrijk te verheffen. Bereid je nu voor om je weer bij de wild rennende kinderen, vrienden, echtgenoten of collega's te voegen en je goddelijke afspraken uit te lopen!
De heer Poff is geboren in Salem, Virginia. Waar hij in de jaren '80 en '90 in de lokale radio- en televisie-industrie werkte. Hij is momenteel de thuisvader van Quadruplets en werkt aan zijn Masters in Theology. Tijdens zijn vrije tijd. Hij geniet van de tijd met zijn veertienjarige vrouw, Pam, op hun kleine boerderij in Sedalia in Bedford County, samen met hun zes kinderen, acht paarden, zes honden, zes katten, een valkparkiet en een cavia genaamd Nibbles. Kleine groepen, Bijbelstudies, het begeleiden van jonge stellen en schrijven zijn zijn uitlaatkleppen en groeiende passies.
