Kinderkleding is geëvolueerd zoals met alle dingen die nu aanwezig zijn.
Vanaf het begin gebruikte kinderkleding kleur om de geslachten te scheiden. Vooral in vroeger tijden, waar kleine jongens op kleine meisjes leken, kan het onderscheid worden gemaakt door de kleur van de kleding. Meisjes droegen roze en kleine jongens droegen blauw, dit geldt vandaag de dag net zo goed als in het verleden.
Vanwege de beschikbare historische verslagen, zoals schilderijen en foto's, was het niet gemakkelijk te onderscheiden of een kind een man of een vrouw was. Dus niet alleen de kleding bepaalt het geslacht, maar ook het algemene uiterlijk. Dit kwam tot uiting in het kapsel dat ze moesten dragen. Het werd een sterke conventie dat kleine meisjes mooie jurken droegen en hun haar lang was, terwijl de kleine jongens werd verteld dat ze een broek moesten dragen en kort haar moesten dragen. Door de evolutie van de tijd zijn kleine meisjes van tegenwoordig echter overgegaan op het dragen van broeken, maar de dag is nog niet gekomen dat de jongens de jurken van meisjes hebben overgenomen!
In onze moderne wereld van vandaag bestaat er een algemene conventie dat meisjes de kleding van jongens mogen dragen, maar nooit andersom. Maar dat was niet het geval in de 19e eeuw, waar kleine meisjes en jongens gelijk gekleed waren. Hoewel het meisjes in die tijd niet was toegestaan zich in broeken te kleden, was er verder niet veel verschil in de manier waarop ze gekleed waren.
Tot de tijd van de Tweede Wereldoorlog waren kleding die met meisjes werd geassocieerd, jurken, pantalons, rokken en schorten.
Jurken
Dit was de basiskleding van meisjes tot aan de Tweede Wereldoorlog, aangezien het voor de oorlog niet alledaags was dat meisjes broeken of korte broeken droegen.
Bloeiers
Dit was een ander nietje in de kleding van kleine meisjes waar het zijn doel diende om in de 19e eeuw een alternatief te bieden voor het beperkende en bindende gevoel voor mode. Dit kan worden toegeschreven aan Amelia Bloomer, geboren 1818 - 1894, die een Amerikaanse hervormer was die deze zaak omarmde. Maar het Bloomer-concept moet worden toegeschreven aan Elizabeth Smith Miller, aangezien zij de maker van de Bloomers was. Hoewel dit type kledingstuk helemaal niet bloeide.
Rompertjes
Deze werden zowel door de meisjes als door de jongens gedragen die voornamelijk voor speeltijd werden gebruikt. Tegen het einde van de Tweede Wereldoorlog waren rompertjes de basisbenodigdheden voor de garderobe van kleine meisjes. Ze werden meestal gebruikt als kostuums of uniformen voor gymlessen van meisjes.
Smokwerk
Dit is een generieke kinderkleding uit vervlogen tijden. Omdat dit zo gewoon was, vulden verschillende stijlen, accessoires, versieringen en andere details het repertoire van hoe een kiel eruit kan zien. Er waren jassen in verschillende kleuren, jassen met verschillende knoopstijlen - knopen aan de achterkant, aan de voorkant of aan de zijkant. Er waren ook jassen met kragen, met biesjes, met stropdassen, met zakken, met ceintuurs, enz. In de jaren vijftig was het gebruikelijk dat moeders jassen van identieke snit kochten voor hun kinderen.
Overgooiers
Dit was een zeer essentieel kledingstuk voor de garderobe van meisjes, omdat ze meestal werden gedragen door kleine meisjes uit Europa en Amerika.
Broekjes
Deze werden zowel door jongens als meisjes gedragen. Gewoonlijk droegen jongens effen pantalons, terwijl meisjes de chiquere broeken droegen. Maar er waren ook jongens die graag mooie pantalons dragen.
Matrozenpakjes
Dit was eigenlijk een jongenskledingstuk, maar het werd een unisex-kledingstuk toen meisjes ook matrozenpakjes gingen dragen.
Mark Dietzel exploiteert Baby-Clothes-Stores.com, een website die gespecialiseerd is in babykleding
