Ik ben van gemengd ras - mijn moeder komt uit Zimbabwe - en opgroeien in Penzance, Cornwall, in de jaren zeventig was niet gemakkelijk. Ik had toegang tot veel goede tijdschriften, boeken en kunst in ons huis, wat geweldig was, en ik had een idee hoe ik mezelf moest uiten en hoe ik met make-up moest spelen, maar er was niets beschikbaar voor mij.
Vanaf mijn negende zou ik mijn zakgeld sparen om naar Boots te gaan en make-up en dingen voor mijn haar te kopen. De komkommer-moisturizer en lippenbalsem van het eigen merk waren mijn favorieten, en de geur doet me nog steeds denken aan mijn pre-tienerjaren. Maar toen ik, toen ik ouder werd, op zoek was naar een degelijke foundation, cover-up en poeder voor mijn donkere huid, kon ik het niet vinden. Het hele idee van iets exotisch bestond gewoon niet - er was geen diversiteit.
Nu gaat mijn negenjarige dochter in de weekenden naar Boots, met verwijde pupillen van de opwinding van wat ze kan vinden. Ze gaat naar het make-uppad en, in tegenstelling tot ik toen ik zo oud was, komt ze misschien terug met een paar felbegeerde items. Wat ik op die jonge leeftijd begon te denken, was:"Ik ben de fout die niet kan worden opgevangen." Nu weet ik wie ik ben. Ik heb de wereld rondgereisd en kan beter zeggen:"Het probleem ligt bij hen, de industrie." Mijn huid is geen "specialistische" huid. Maar het heeft een lange reis gekost om op dit punt te komen.
Wat de reis van een meisje in schoonheid begint, is haar verbeelding, die is gekoppeld aan de beelden om haar heen. Je probeert de beelden die je om je heen ziet op jezelf te projecteren, en er waren mensen om me heen die mijn huidskleur of mijn haar niet accepteerden. Het was mijn moeder die het echt moeilijk had, want zij moest de dupe worden. Ik herinner me dat ik me klaarmaakte voor klasfoto's toen ik zes of zeven was. Mijn moeder heeft mijn haar gevlochten - voor haar was het de netste, mooiste stijl, het equivalent van vers geknipt en gestyled haar.
Ik ging naar de beste school van de stad, die werd gerund door nonnen, en ze lieten me niet op de foto vanwege mijn haar. Ik denk dat ze dachten dat het een beetje "getto" was, hoewel we niet echt wisten wat dat betekende. Het was absoluut geen "getto". De volgende dag ging mijn moeder naar school. Ik weet niet wat er is gezegd, maar ik heb mijn foto laten maken.
Ik werd verder geduwd naar de grenzen van wat "normaal" is, en ik voelde me anders. Mijn hemel, heeft dat effect, horen wat "normaal" is. Mijn moeder had mijn haar graag in de grote, prachtige manen laten zitten, maar ze probeerde het zo "normaal" mogelijk te maken omdat ze niet wilde dat haar dochter werd gepest. Ik denk dat je nu als ouder de plicht hebt om je kinderen te laten zien hoe ze eruit kunnen zien en om ze ervan bewust te maken dat ze een keuze hebben.
Er waren lagen en lagen van een laag zelfbeeld verbonden aan deze vroege ervaringen, en ik bleef jarenlang een zeer laag zelfbeeld hebben. Dus zodra ik kon, liet ik mijn krullende haar professioneel "ontspannen" met chemicaliën om het "normaal" te maken, en het bleef recht tot slechts een paar jaar geleden. Zo wilde Hollywood mijn haar ook.
Mijn keerpunt met make-up was toen ik naar Londen ging. Het heeft zo'n aantrekkingskracht op mij omdat er zoveel nationaliteiten vertegenwoordigd zijn. De diversiteit is buitengewoon. Opeens kon ik foundations en concealers kopen voor mijn huidskleur.
Londen is een jonge, levendige stad, een verbazingwekkende multiculturele smeltkroes van mensen, en dat is waarom mensen er naartoe trekken. Het is een stad waar ik zo trots op ben. Maar ik had het geluk toegang te hebben tot zo'n multiculturele plek, iets wat niet iedereen heeft. De kleur van je huid is met zoveel dingen verbonden:in sommige landen kan een lichtere huid vrouwen de kans geven op een leven dat niet alleen draait om slavernij.
Veel vrouwen in Azië en Afrika hebben het gevoel dat ze huidverlichtende crèmes moeten gebruiken, maar het is te gemakkelijk om te zeggen dat dat een slechte zaak is. Ik zeg niet dat het juist is, maar voor sommige vrouwen betekent het veranderen van je huidskleur dat je met iemand kunt trouwen, dat je dingen voor je krijgt, dat je naar school mag. Dit is een triest feit waarvan ik hoop dat het zal veranderen met onderwijs en empowerment, maar de locatie is een belangrijke factor voor vrouwen die de kans krijgen om de keuzes voor zichzelf te maken, dus niemand kan naïef zijn en denken dat het een keuze is die gebaseerd is op simpelweg willen hebben lichtere huid.
Ik zou graag zien dat de schoonheidsindustrie zich verbreedt, zodat ze niet langer intolerant is voor verschillende ideeën over schoonheid. En dingen veranderen eindelijk. Het heeft te maken met mensen en de vraag die er is. Er zijn tal van vrouwen met een donkere huid die zich willen kleden met make-up, en merken weten dat als ze de producten maken, vrouwen ze zullen kopen. De merken die dat niet doen, moeten een inhaalslag maken omdat ze de markt missen. In zekere zin denk ik dat we ze een plezier doen door te zeggen:"Hallo, we zijn in de buurt!" Dit is mijn wereld en de wereld van mijn kinderen, en ik wil dat mijn kinderen een winkel kunnen binnengaan en vertegenwoordigd kunnen worden.
Wat volgens mij zo belangrijk is aan schoonheid, is dat het over onafhankelijkheid en empowerment kan gaan. Er zijn keuzes die we maken, of we ons nu verstoppen in make-up of het gebruiken om grenzen te verleggen en onszelf uit te drukken. Ik denk dat het belangrijk is dat we voldoen aan de eisen van alle vrouwen in de wereld. Ik hoop dat we na verloop van tijd de meisjes zoals ik kunnen bereiken, in de hoeken van Cornwall en andere gebieden ver van de schoonheid van de grote steden. De juiste make-up voor iedereen is er, maar we moeten overal winkels pushen om schoonheidsproducten voor alle vrouwen op voorraad te hebben.
Wat mijn haar betreft, ik draag het nu hoe ik het wil - ik kan het groot en gekruld dragen of steil föhnen, als ik wil. Het gaat erom een keuze te hebben en niet het gevoel te hebben dat ik mijn haar voor iemand op een bepaalde manier moet dragen. Ik werk momenteel aan een project en ze snakken naar mijn krullen, omdat ze van me houden, en waar schoonheid op neerkomt, zijn mensen. Neem Beyoncé of Kerry Washington:voor hen draait het niet meer om de kleur van hun huid; ze hebben een grote invloed op andere vrouwen. Het is een spannende tijd voor de schoonheidsindustrie en voor vrouwen van alle etniciteiten die er op hun best uit willen zien en plezier willen hebben met make-up.
Ik had als meisje in de jaren 70 nooit gedacht dat de schoonheidsindustrie zo divers zou worden als nu. Maar het kan nog verder gaan. Er zal een tijd komen dat verschillende huidskleuren niet eens een discussiepunt zullen zijn:het zal gewoon schoonheid zijn, dat is alles.
Lees meer:queenie vintage bruidsmeisjesjurken
Het leven bestaat niet uit het hebben van goede kaarten, maar uit het goed spelen van de kaarten die je hebt. houd je vrienden dichtbij, maar je vijanden dichterbij.
