In deze tijd van het jaar, terwijl we onze winteruitrusting graag opbergen, heroverwegen velen van ons onze kleerkasten en stellen ze vrolijk ensembles samen van huiddragende stukken waarvan we vergeten waren dat we ze hadden tijdens de lange winter. Voorbij zijn de dagen van zwarte erwtenjassen en eindeloze jeukende wollen accessoires. Nu kunnen we dragen wat we willen.
In de geest van een beetje nadenken over onze outfits, en om het einde van een schooljaar te vieren, organiseerde The School of the Art Institute of Chicago onlangs hun jaarlijkse catwalktentoonstelling van modestudentenwerk, The Walk.
Hoewel Chicago niet bekend staat om mode, brengt SAIC enkele van de meest innovatieve ontwerpers ter wereld voort, met een jaarlijkse catwalkshow die zelfs het meest afgematte publiek zou kietelen. In overeenstemming met SAIC's traditie van concept-zware, avant-garde creaties, zijn de collecties meestal een beetje meer "kleurrijk" dan wat je zou verwachten te zien op New York Fashion Week, en het zorgt voor een geweldige show. De kledingstukken staan dichter bij kunstvoorwerpen dan schooluniformen en de modellen (niet altijd lang en mager, let wel) worden vaak aangemoedigd om op te treden terwijl ze over de catwalk lopen. Dit jaar stampten, huppelden, schreeuwden, sloopten modellen en gooiden ze bendeborden over de catwalk, wat een extra dimensie toevoegde aan de ervaring en het begrip van het werk.
Wat betreft trends, dit jaar stalen tekst, bont en cartoonachtige motieven de show. Cruella Deville zou het hebben opgegeten. Stillere collecties raakten een beetje verdwaald in de shuffle, terwijl alles zo snel ging, maar gelukkig is dat waar herhalingen voor zijn!
Hier waren enkele van de sterkste looks van de show, zowel luid als stil:
Eda Yorulmazoglu's schattig-groteske reageerbuis baby buitenaardse wezens waren precies de juiste hoeveelheid verkeerd. Dit is duidelijk geen kleding die de meesten van ons zullen willen dragen. Het is waarschijnlijk niet eens kleding. Maar de ingehouden waanzin is erg leuk en haar uitvoering van het concept is indrukwekkend.
Hollywood vixen-spionagekleding uit de jaren 40? Badass sprookje villainess? Je kunt het niet zien op de foto, maar de vacht heeft een hoofd.
Meer bont. Sorry, veganisten. Maar serieus, de duivel zit hier in de details. Bekijk de close-ups van de Swarovski-laarzen en houthakkersbontjas op haar site.
Hete kapratten die zich niet aan regels houden. Motieven zijn onder meer Mexicaanse tatoeages, Amerikaans voetbal en heel veel sexappeal.
Foto:http://www.queeniebridesmaid.co.uk/orange-bridesmaid-dresses
Misschien is de winter niet zo erg. Deze vrouwen zien eruit als oude Schotse koninginnen, met een weelderig gotisch palet en verfijnde textuurcombinaties. Een van haar vorige collecties was geïnspireerd door ruiters. Vergis je niet, dit zijn chique kleding voor chique dames. Mooie website ook.
Annie Au transformeert haar modellen in ijskoninginnen van Pluto, met verbluffende saffieraccenten. Hun handschoenen en veiligheidsbril vertellen je dat ze overal klaar voor zijn, maar het zwarte gaas houdt het sexy.
Touloumis maakte haar eigen prints van op internet afkomstige glitch-kunst op basis van lucht en water, wat resulteerde in futuristische nimfen die lijken te zijn ontstaan uit een zonsondergang in Miami.
De gedurfde, nauwsluitende vormen en snitten zijn gewoon perfect. Gonzalez mixt Mickey Mouse met sportkleding -- een onverwachte combinatie -- en het werkt geweldig. Weer een overwinning voor zwart-wit.
Moeiteloos koelen. Wie zegt dat herenkleding niet gedrapeerd kan zijn?
Is dit het werk van een student? Kijk die jas! Ziet er zo duur uit! Zo sexy met zo weinig huid. En zo stoer. Alle vijf de outfits die Chen voor deze collectie maakte, waren damesachtige knielange rokken, maar vergis je niet, deze vrouwen zijn klaar voor de strijd.
Gerelateerd lezen:groene bruidsmeisjekledingHet leven bestaat niet uit het hebben van goede kaarten, maar uit het goed spelen van de kaarten die je hebt. houd je vrienden dichtbij, maar je vijanden dichterbij.
