Sommige huid- en haarverzorgingsingrediënten krijgen een zwerver, waarbij critici alarm slaan - bewerend dat bepaalde verbindingen door de huid worden opgenomen en in het lichaam worden opgenomen, waar ze bijdragen aan ziekte. Maar hoe gegrond zijn de beschuldigingen? YouBeauty werpt een blik op enkele van de meest spraakmakende boosdoeners.PARABENNEN Wat zijn dat? Parabenen zijn verbindingen die worden gebruikt in make-up, lotions en shampoo, maar ook in voedsel en medicijnen. Het zijn conserveermiddelen die de groei van bacteriën en schimmels helpen voorkomen. De meest voorkomende parabenen die op cosmetische etiketten worden vermeld, zijn methylparaben, ethylparaben, propylparaben en butylparaben. Volgens de Food and Drug Administration zijn de meest voorkomende parabenen veilig in concentraties tot 25 procent. Dat is veel hoger dan de niveaus die in veel producten worden aangetroffen, die doorgaans concentraties van minder dan één procent hebben. (Het is vermeldenswaard dat de Europese Unie in 2010 de wettelijk toegestane niveaus van butylparaben en propylparaben in cosmetische producten heeft verlaagd tot 0,19 procent.)MEER: Schoonheidsproducten die veilig en effectief zijn Moet ik me zorgen maken? Eenmaal in het lichaam kunnen parabenen oestrogeen nabootsen, het hormoon dat de meeste vrouwelijke voortplantingsfuncties regelt. Zoals alle hormonen stuurt oestrogeen biologische signalen door zich te hechten aan specifieke receptoren door het hele lichaam. De parabenen werken als een hormoonontregelaar:ze hechten zich aan dezelfde receptoren en interfereren met het natuurlijke communicatiesysteem van het lichaam. Hoge niveaus van oestrogeen kunnen de groei van sommige soorten borstkanker stimuleren, en de zorg is dat oestrogeenachtige hormoonontregelaars dat kunnen doen hetzelfde. Maar tot nu toe lijkt het erop dat er een hogere concentratie parabenen nodig is om hetzelfde effect te hebben als een kleinere hoeveelheid natuurlijk geproduceerd oestrogeen. In 2004 heeft een team onder leiding van Philippa Darbre, Ph.D., van de Britse universiteit van Reading, publiceerde de eerste studie met bewijs van parabenen in borsttumoren. Sindsdien heeft aanvullend onderzoek aanwijzingen gevonden voor parabenen in moedermelk en niet-kankerachtig borstweefsel. Maar er is geen bewezen verband dat erop wijst dat parabenen borstkanker veroorzaken, legt Darbre uit. Een andere onbekende:hoe parabenen het lichaam beïnvloeden wanneer andere hormoonverstorende stoffen, zoals BPA (bisfenol A), of oestrogeen dat wordt aangetroffen in anticonceptie of hormoonvervangingstherapie, worden gebruikt rekening. Afzonderlijk kunnen deze verbindingen onschadelijk zijn, maar hun cumulatieve effect op het lichaam is onbekend.Kortom: Volgens Darbre kan het, zelfs als parabenen bijdragen aan borstkanker (wat niet afdoende bewezen is), moeilijk zijn om die link tussen alle andere mogelijke omgevings- en genetische invloeden te ontdekken. Omdat we het misschien nooit zeker weten, zegt Darbre, adviseert ze om parabenenbevattende producten te vermijden. Om ze op te lossen, controleert u op ingrediënten met "parabenen" als wortel op de ingrediëntenlijst. Degenen die bovenaan de lijst worden vermeld, verschijnen over het algemeen in de hoogste concentraties, terwijl die aan het einde de laagste hoeveelheden hebben. En voor mensen die er niet helemaal mee willen stoppen, is het goede nieuws dat ze niet bioaccumuleren, wat betekent dat het lichaam ze relatief snel wegspoelt.QUIZ: Doet u alles wat u kunt voor uw huid?PHTALATEN Wat zijn dat? Ftalaten zijn weekmakers die kunststoffen minder broos maken. Meer dan een dozijn verschillende ftalaten zijn te vinden in alledaagse voorwerpen, van plastic speelgoed tot voedselverpakkingen, als cosmetisch ingrediënt om te voorkomen dat nagellak afbladdert, haarproducten om te stijf te worden of als oplosmiddel in geuren. Moet ik me zorgen maken? Ftalaten en de moleculen die worden geproduceerd als ze in het lichaam worden afgebroken, zijn aangetroffen in moedermelk, urine, speeksel, bloedserum en vruchtwater, hoewel het niet duidelijk is of ze daar zijn terechtgekomen door blootstelling aan de huid. En, net als parabenen, zijn bepaalde ftalaten bekende hormoonverstoorders. Maar in plaats van oestrogeen na te bootsen, interfereren ftalaten met de productie van testosteron - wat betekent dat het lichaam veel minder van dit belangrijke mannelijke hormoon produceert dan nodig is voor een normale ontwikkeling, legt Russ Hauser MD, MPH, Sc.D., een milieu-gezondheidswetenschapper aan de Harvard University, uit. Er is beperkt onderzoek gedaan naar de vraag of ftalaten een direct risico voor vrouwen hebben, hoewel een studie van de North Carolina State University uit 2003 aantoonde dat di (2-ethylhexyl) ftalaat (DEHP) de oestrogeenproductie bij vrouwelijke ratten verstoorde. Vooralsnog is de grootste zorg of een vrouw die zwanger is of borstvoeding geeft ftalaten kan doorgeven aan een zich ontwikkelende foetus of zuigeling. Studies bij ratten hebben ook aangetoond dat bepaalde ftalaten afwijkingen veroorzaken in de mannelijke ontwikkeling, waaronder niet-ingedaalde testikels en een korte afstand tussen de anus en de geslachtsdelen. De ratten in deze experimenten werden echter blootgesteld aan niveaus van ftalaten die veel hoger waren dan wat mensen gewoonlijk ervaren. Het goede nieuws is dat het ftalaat dat het meest wordt aangetroffen in cosmetica, diëthylftalaat (DEP), geen sterk anti-testosteron lijkt te hebben. effect bij ratten, wat kan betekenen dat het ook veilig is voor mensen. Maar riskantere ftalaten komen voor in sommige cosmetische formuleringen. En, net als bij parabenen, is de cumulatieve ftalaatbelasting een punt van zorg. "We weten dat mensen worden blootgesteld aan honderden chemicaliën", zegt Hauser. Zelfs als het niveau van één ftalaat laag is, voegt hij eraan toe, is de combinatie van dat ftalaat met andere ftalaten en andere chemicaliën onbekend.Bottom line: Net als parabenen worden de meeste ftalaten binnen een dag of zo door het lichaam geëlimineerd. Om ze in cosmetica te controleren, zoekt u naar een chemische naam die "ftalaat" bevat op de ingrediëntenlijst. Houd er ook rekening mee dat ftalaten veel voorkomen in geuren en dat de F.D.A. vereist niet dat bedrijven individuele ingrediënten vermelden als een geur gepatenteerd is.MEER: Is uw parfum giftig?"CHEMISCHE" ZONNEBRANDEN Wat zijn dat? Actieve ingrediënten in zonnebrandmiddelen zijn grofweg onderverdeeld in twee categorieën:fysische en chemische. Chemische zonnebrandmiddelen, die door de huid worden opgenomen, kunnen een van de meer dan twee dozijn verbindingen bevatten, waarvan er vele zijn gebaseerd op benzofenon. Op een etiket staan ze onder andere vermeld als avobenzone, ecamsule (ook bekend als mexoryl) en oxybenzone. Ze werken door UV-licht te absorberen. Fysieke zonnebrandmiddelen daarentegen bevatten componenten zoals zinkoxide en titaniumdioxide die op het huidoppervlak zitten en ultraviolet (UV) licht wegkaatsen. Moet ik me zorgen maken? Veel chemische ingrediënten voor zonnebrandcrème zijn hormoonontregelaars. In 2010 testte Margret Schlumpf, een milieu-ontwikkelingstoxicoloog van de Universiteit van Zürich, de moedermelk van 53 moeders op milieuchemicaliën en vond ze bewijs van acht chemische zonnebrandmiddelen die bekend staan om hun endocriene activiteit. In andere onderzoeken zijn de verbindingen in het bloed en in de urine terechtgekomen. Om als een breedspectrumformule te worden beschouwd, moeten zonnebrandmiddelen zowel UVA- als UVB-blokkers bevatten. Fysieke zonnebrandmiddelen worden vaak als de "veiliger" van de twee beschouwd, hoewel er toenemende bezorgdheid is over de steeds kleinere omvang van de gebruikte deeltjes (zie "Nanodeeltjes" hieronder). Omdat er geen duidelijk bewijs is dat chemische zonnefilters in verband worden gebracht met menselijke ontwikkeling of gezondheidsproblemen, blijft de algehele impact onzeker.Kortom: Hoewel de jury het nog niet eens is over de langetermijneffecten van deze chemische ingrediënten, is het verband tussen schade door de zon en huidkanker welbekend, waardoor zonnebrandcrème een cruciaal hulpmiddel is om jezelf te beschermen tegen schadelijke UV-stralen.NANODEELTJES Wat zijn dat? Nanodeeltjes zijn minuscule materialen die duizenden keren kleiner zijn dan de breedte van een mensenhaar. Gemeten in nanometers, kunnen ze synthetisch of natuurlijk voorkomend zijn en worden ze vaak gebruikt in cosmetische producten. Aangezien de term "nanodeeltjes" verwijst naar hun grootte in plaats van fysieke of chemische eigenschappen, kan het moeilijk zijn om te definiëren wat een bepaald nanodeeltje doet. Anorganische verbindingen van nanoformaat, zoals zinkoxide en titaniumdioxide, zijn de verbindingen die het meest worden gebruikt in zonnebrandmiddelen. Moet ik me zorgen maken? Vanwege hun kleinere formaat absorberen zinkoxide en titaniumdioxide van nanoformaat effectief en licht reflecteren. Dit maakt ze tot ideale ingrediënten voor zonnebrandcrème. Vóór de komst van nanodeeltjes gaven dezelfde ingrediënten zonnefilters een dik, wit uiterlijk, waardoor ze notoir moeilijk in te wrijven en cosmetisch onelegant waren. Door het ingrediënt te verkleinen, ontstond een lichter, gemakkelijker te dragen product. Het is niet duidelijk of nanodeeltjes schade veroorzaken als ze eenmaal zijn opgenomen; vooral gezien het feit dat beide al in ons lichaam bestaan. Zink is een essentiële bouwsteen voor een goede gezondheid, terwijl titanium veel wordt gebruikt in medische en tandheelkundige implantaten. "We weten alleen nog niet of er op de lange termijn giftige gevolgen zijn", zegt Lisa DeLouise, universitair hoofddocent dermatologie en biomedische technologie en hoofdauteur van een studie van de University of Rochester uit 2008. Het University of Rochester Medical Center toonde deze deeltjes die de huid van muizen binnendringen en zich ophopen in hun haarzakjes. Een artikel uit 2010 van de Macquarie University in Australië toonde een vergelijkbare absorptie van zinkoxide aan die in urine- en bloedmonsters verscheen.Kortom: Om te zien of uw zonnebrandcrème nanodeeltjes titaniumdioxide of zinkoxide bevat, controleert u het etiket van beide ingrediënten. Bijna alle zonnebrandmiddelen die een van beide stoffen bevatten, bevatten nanomaterialen, vooral als de zonnebrandcrème transparant is in plaats van wit. Maar, zoals eerder vermeld, is het belangrijk om de zonnebrandcrème niet over te slaan, omdat deze verbindingen de veiligste op de markt lijken te zijn.MEER: Sla de zonnebrandcrème niet over - hier is waaromALUMINIUM Wat is het? Aluminiumzouten, waaronder aluminiumchloorhydraat en aluminiumchloride, zijn actieve ingrediënten in veel anti-transpiranten die tijdelijk de zweetkanalen verstoppen om te voorkomen dat zweet ontsnapt. Aluminium is geen normaal bestanddeel van biologisch weefsel, dus eventuele sporen ervan in het menselijk lichaam komen van buitenaf. Moet ik me zorgen maken? Experimenten door Philippa Darbre, dezelfde onderzoeker die met parabenen werkt, suggereren dat aluminiumzouten de huid kunnen binnendringen en zichtbaar worden in borstweefsel, moedermelk, vocht uit borstcysten en bloed (hoewel de onderzoeken de bron niet konden identificeren). En de zouten kunnen mogelijk nog gemakkelijker in de geschoren huid doordringen dan in de ongeschoren huid, omdat scheerapparaten kleine schaafwonden in de huid veroorzaken, zelfs als ze geen duidelijke snee veroorzaken. Volgens Darbre kan aluminium werken als een hormoonontregelaar door het na te bootsen oestrogeen in het lichaam, wat in theorie zou kunnen bijdragen aan sommige vormen van borstkanker.Kortom: Er is geen duidelijk verband tussen de aanwezigheid van aluminium in het lichaam en borstkanker of een andere ziekte. Voor elke studie die een mogelijke relatie tussen aluminium en ziekte aantoont, is er een andere die niets aantoont.Houd in gedachten: Hoewel aluminium (en zelfs parabenen, ftalaten, nanodeeltjes en chemische zonnebrandmiddelen) op zichzelf misschien niet gevaarlijk zijn, moet u rekening houden met het gecombineerde effect. Je parabenenbevattende shampoo is misschien niet zo'n groot probleem, maar voeg die anticonceptiepil toe, de tofu die je eet (die plantaardige oestrogenen bevat) en de BPA-bevattende fles waaruit je nog steeds drinkt, om nog maar te zwijgen van ingeblikt voedsel en wie weet wat nog meer, de effecten zijn nog steeds duister. "Wat we echt nodig hebben, is een beter overzicht van alle chemicaliën in cosmetica", zegt Darbre. "Om nauwkeurige conclusies te trekken, moeten we naar het grotere geheel kijken, niet alleen naar één individuele chemische stof."
