Het was het seizoen dat ontwerpers teruggaven aan de stad. Het begon met Riccardo Tisci, die de week opende met een Manhattan-debuut voor Givenchy en een kleermakerslied op liefde, verlies en familie. De show was bedacht in samenwerking met Marina Abramovic en werd opgevoerd voor de dubbele lichtstralen die jaarlijks op 11 september de lucht verlichten. Zijn boodschap was een brede, allesomvattende boodschap van goede wil aan alle mannen, gekleed in couture corset en lingeriekant.
Anderen waren specifieker. Om zijn 10e jaar in het bedrijfsleven te vieren, bood Alexander Wang 10 heruitgegeven stukken uit eerdere collecties aan om geld in te zamelen voor Do Something, een non-profitorganisatie die zich inzet voor de empowerment van jongeren. Het was een krachtige thuiskomst voor de ontwerper, die begin volgende maand zijn grote finale zal maken voor het in Parijs gevestigde Balenciaga. Prabal Gurung introduceerde zijn SS16-collectie met 30 boeddhistische monniken, die een gebed van dankbaarheid zongen voor de hulp van de wereld tijdens de aardbeving in het geboorteland Nepal van Gurung in april. De uitnodigingen voor de tiende verjaardag van Phillip Lim kwamen met een oproep om "stop en ruik de bloemen".
Ondertussen organiseerde het Amerikaanse merk Coach zijn eerste prêt-à-porter, na eerder presentaties te hebben gegeven, in een glazen doos met prairiegras op de High Line. De locatie onderstreepte de voortdurende relatie van het merk met de voetgangerstuin waar het jaarlijkse zomerfeest wordt gehouden, waarvan de ticketprijs wordt gebruikt voor het onderhoud van de loopbrug. En op DKNY wijdden de inheemse zonen van de stad en de inkomende ontwerpers van het huis, Dao-Yi Chow en Maxwell Osborne (beter bekend als Public School) hun inaugurele show aan hun eigen "achtertuin". Sociale verantwoordelijkheid en filantropische "reizen" stonden centraal tijdens het evenement van de week.
In New York draaide alles om geven. Ik zou alleen willen dat sommige ontwerpers meer aandacht aan de kleding hadden besteed. Consequent de meest commerciële en veiligste van de programma's, dit seizoen ontbrak het vooral aan verve. Collecties waren een lust voor het oog, maar waren zelden boeiend.
foto:witte formele jurken
Aan het begin van de week deden geruchten de ronde dat ontwerper Phoebe Philo mogelijk Céline gaat verlaten. De schokgolven zullen seismisch zijn als ze dat doet; dat zoveel van haar ideeën en silhouetten opnieuw werden bekeken in New York, getuigde zowel van haar commerciële invloed als van de diaspora van het label. Veel voormalige studio-ontwerpers van Céline zijn nu elders, en dit was een interessante plek om de draden los te maken die binden.
Terwijl Givenchy voortreffelijk was en de kleding even episch als de boodschap uitgebreid, negeerden de meeste van de sterkere shows egoïstisch elke notie van spirituele voeding en concentreerden ze zich gewoon op geweldig design. Oké, prima, Proenza Schouler beschreef zijn sensuele jurken met ruches als "soulful", maar de liefde en aandacht was hier besteed aan techniek en stof; en de resultaten waren zeer aanlokkelijk. Bij Rodarte vonden de Mulleavy-zussen echte geest in een liefdeslied voor een met lovertjes gesponnen Stevie Nicks uit de jaren 70.
Elders was de French Tricolore-kleurige collectie van Ralph Lauren een meesterlijke oefening in vloeiende, flatterende tailoring, eenvoudige overhemden en onberispelijke marineblauwe breisels, terwijl Francisco Costa bij Calvin Klein nieuw terrein verkende met een bloesy bloemenprint en een eerbetoon aan de originele bombshell Jean Harlow uit de jaren 30 . Zijn lange, zijdeachtige, met kettingen versierde slips werden gecombineerd met mannelijke jasjes die putten uit de "wellustige warmte van de ochtend erna". Costa was een van een aantal zachte verleidingen en nagelde ook de trend voor riemen, zag ze overal langs de catwalks lopen, van Michael Kors tot Public School, en bood een interessant voorstel aan de veel onderzochte taal van mannelijke/vrouwelijke stijl.
Het was ook een goed seizoen voor de set van Park Avenue. Carolina Herrera slaagde erin het Frick-museum over te halen haar show te laten zien in de tuinkamer met marmeren vloer, en het was heerlijk om de collectie met rozenthema van de 76-jarige ontwerper te zien, ver weg van het sombere Lincoln Center, waar ze heeft traditioneel getoond. Wat is een beter accessoire voor een bloemblaadjeszachte, transparante hemdjurk van organza dan Whistler's "Symphony in Flesh Color and Pink"?
En Peter Copping had een krachtig tweede seizoen bij Oscar de la Renta, waar hij putte uit Spaanse thema's (geïnspireerd door de "passies" van zijn voorganger en een bezoek aan de Hispanic Society of Harlem) om met anjers bezaaide afdrukken, scharlakenrode stierenvechters en een score te leveren. van mooie jurken. Model Julia Nobis (een absolute catwalk-favoriet en op het punt om een medische graad af te ronden) scoorde een van de mooiste looks van de week toen ze naar buiten stapte in Copping's zwarte zeemeerminjurk van chiffon en kant met handschoenachtige zwarte chiffonmouwen en ik had een goed moment voor een golvende, aqua-baljurk met zwarte grosgrain-strikken.
Copping ondersteunde geen enkele belangrijke zaak met zijn collectie, maar zijn shownota's bevatten credits voor elk lid van het de la Renta-atelier - een ongebruikelijk gebaar in een industrie die geobsedeerd is door status en de suprematie van een enkele creatieve stem. In een zeer luidruchtige week van geven, is het misschien een zoete ironie dat Coppings stille eerbetoon aan zijn team een van de meest genereuze daden van allemaal was.
zie meer:zwarte formele jurken
Deel het laatste modenieuws, schoonheidstips, stijlen van beroemdheden. Bekijk nu.
