Nieuwe film Robert Altmans maakt geen indruk op modeliefhebbers

Met een kronkel, een kronkel en een giechel trekt Sophia Loren een zijden kous uit. Dan de ander. Tot aan de nog steeds weelderige benen en de wellustige boezem gehuld in een kanten korset.

Het publiek bij de première van de nieuwe film van Robert Altman bleef natuurlijk alleen op haar lingerie gericht.

Want dit was een modemoment. Om daar in het Ziegfeld Theater te zijn, moest je de sleutelroman van Ready to Wear (Prêt-à-Porter) ontgrendelen - de film die Altman maakte tijdens de shows in Parijs.

Daar in het publiek was Sonia Rykiel, met vlammend haar, een raadselachtige glimlach en de omtrek van een beha met pailletten op haar trui. En op het scherm, Anouk Aimée, smeulend van sex-appeal als een beroemde vrouwelijke modeontwerper die rouwt om de dood van haar geliefde.

Bovenal was er een kans voor deze moderedacteur om zichzelf te spotten:slechts de kortste flits, een modemicroseconde.

De redacteuren in de echte wereld van de mode krijgen niet veel aandacht, ondanks al die moeite om voor de camera's te vechten en naar Kim Basinger te neuzen als een rondzwervende televisiereporter. Altman heeft haar zeker gelijk gekregen als je typische modejournalist:alle slappe ledematen, blond haar en bijengestoken lippen waaruit honingzoete gezeur stroomt.

En oh voor het leven van het personage gespeeld door Julia Roberts:een grillige journalist die in bed rondrolt, champagne drinkt, zich nooit bemoeit met de shows en nooit wordt gevraagd om een ​​verhaal in te leveren. Laptops, notitieboekjes en pennen komen niet meer voor in de film dan scharen en spelden.

De modewereld had een meeslepende, sardonische kijk op mode verwacht. Wat we kregen was pure farce.

Betreed de travestieverkoper met een voorliefde voor suikerroze Chanel. Verlaat (in een kast) de mode-editor die een sterfotograaf haar lichaam aanbiedt in ruil voor een exclusief contract. Dood door broodje ham (was dat een joodse grap?) voor de modemanager met een vreselijke smaak in stropdassen.

De plot is even obscuur als het einde transparant:een parade van modellen in de ultieme modeshow, waarin niemand iets draagt.

• In het begin zijn we naakt, uiteindelijk hebben we niets nodig, mode is wat je tussendoor overkomt', werd de boodschap uitgedeeld toen gasten in de Roseland-balzaal feestten op discomuziek met een scharlaken geklede (voorheen bekend als) Prins.

Ready to Wear is surrealistisch, met echte modeshows, evenementen en mensen afgewisseld met karikaturen.

Altman lijkt het punt te hebben gemist:dat mode zelf surrealistisch is zonder al die filmische inspanning. Mensen die wegglippen in de hondenpoep? Niet half zo verwoestend als iemand die een viltstift op je nieuwe Prada-schoenen laat vallen. Waarom zou je een modeshow in een metro spotten (er geweest, jaren geleden gedaan) maar niet het moment filmen tijdens de show van Jean-Paul Gaultier toen het publiek begon te stikken in de dampen van de nepsneeuw?

Advertentie

• Ik weet niet wat ik moet zeggen - het is een komedie, erg grappig. Het is geen kritiek op mode, het is totale fictie', zei Gaultier, die zijn intrede deed in een jasje met tijgerprint samen met Lauren Bacall.
• Ik ben besneden!' beweerde Bacall. 'Veel van de scènes die ervoor zorgden dat mijn personage meer optelde, waren verdwenen.' Ze speelt een mode-editor die is afgezet voor een jonger model (terwijl Sally Kellerman en Tracey Ullman strijden om de gunsten van de fotograaf).

foto:cocktailjurken

Voor modemensen kwam de film gewoon niet uit - noch als een uitgebreide sketch, of als een bitchy of brutale dissectie van de industrie.

Hoewel Altman de avond begon door het publiek te vertellen 'giechelen en toe te geven en ervan te genieten', kwam het gelach in druppeltjes in plaats van stromen. Ironisch genoeg waren de meest meeslepende stukjes de gepolijste fragmenten uit de echte modeshows.

Vivienne Westwood zei dat ze verbijsterd was. Nino Cerruti, die veel van de personages had gekostumeerd, beschreef het als 'een grappige film', maar vroeg zich af wat een niet-modepubliek ervan zou vinden. De meeste mensen dachten niet dat Altman met Ready to Wear voor mode had gedaan wat hij deed met het Amerikaanse leger in M*A*S*H of voor Hollywood in The Player.

• De speler had meer verhaal - dit is een feest - het is alleen vanwege de paranoia van modemensen dat ze dachten dat het iets anders zou zijn', beweerde Altman.
• Als film is hij in staat geweest om aspecten van mode op een naïeve manier te vangen - de shows opnieuw als surrealistisch te monteren, maar niet in de hoofden te kruipen', zei Gianfranco Ferré, die naast Sophia Loren zat, haar boezem deinend in een zwarte kanten jurk van Dior die hij voor haar had ontworpen.

Mevrouw Loren zei dat het plezier van de film voor haar was om weer samen te werken met Marcello Mastroianni (die in slaap valt terwijl ze haar striptease doet). Veel mensen zeiden dat ze haar karikatuur van haute couture-elegantie een van de juweeltjes van de film vonden.

Kellerman, chic in een wit Donna Karan-broekpak, zei dat ze het erg leuk vond om met Mastroianni opgesloten te zitten in een kast. Karan prees de naakte modeshow als het 'ultieme fashionstatement', terwijl haar dochter, Gaby, zei dat haar moeder gek was omdat ze al jaren hetzelfde idee koesterde.

Alsof het leven kunst imiteerde, imiteerde het feest de film, met de Spaanse actrice, Rossy de Palma, die over de dansvloer ronddraaide in een jurk gemaakt van een sjaal en een jarretellegordel. Dragqueens poseerden voor de paparazzi en modellen poseerden voor elkaar.

Aan het einde wikkelde Rupert Everett, de zoon van Anouk Aimée in de film, zichzelf in een Russische overjas om de ijzige nacht in Manhattan het hoofd te bieden.

• Ik denk niet dat de film echt een diepgaande microscopische kijk is op de mode-industrie,' zei hij. 'Het gaat over het gebruik van modemotieven voor een Feydeau-achtige farce over personages in een komedie van fouten.'

Maar in al het plezier en gekkigheid lijken de echte emotie van mode, het drama van de creatie, de orgasmes van opwinding, zelfs de visuele energie, de vloer van de uitsnijderij te hebben bereikt.

zie meer:​​goedkope formele jurken

Deel het laatste modenieuws, schoonheidstips, stijlen van beroemdheden. Bekijk nu.