Het hormoon Leptine, sommigen zullen het het zwaarlijvigheidshormoon of hongerhormoon noemen. Het werd voor het eerst ontdekt, niet zo lang geleden, in 1994 door wetenschappers en veroorzaakte enorme opwinding onder de "afslankende" en diëtengemeenschap.
Sommige wetenschappers zouden Leptine het hongerhormoon noemen en niet het zwaarlijvigheidshormoon. Het hormoon leptine dat in onze vetcellen wordt aangemaakt gaat via onze bloedbaan naar de hersenen. Dankzij de leptine kunnen onze vetcellen de hersenen vertellen dat onze energieniveaus net zo goed zijn. Elke persoon heeft een leptine "drempel" die blijkbaar is ingesteld wanneer we worden geboren.
Als je leptine-niveau boven die drempel ligt, vertellen vetcellen aan de hersenen dat ze genoeg energie hebben om normaal te functioneren, dus dat omvat ook doen train in een normaal tempo, verbrandt energie met een normale snelheid en eet voedsel in een normale hoeveelheid.
Dus wat gebeurt er als mensen op dieet gaan?
Stel dat je minder eet, of jezelf uithongert en je begint af te vallen. Dan dalen je leptinespiegels, onder de drempel. Dan zeggen de vetcellen tegen je hersenen:"Hé, we hebben niet genoeg energie hier beneden, wil je iets doen?" dit zorgt ervoor dat de hersenen in de hongerdoodmodus komen. Nu voelt je lichaam dat het deze energie terug moet krijgen naar je vetcellen, om meer leptine aan te maken en om weer op die drempel te komen. Dit is wat ervoor zorgt dat je eet en waardoor je leptineniveau weer op het oude niveau komt.
Dus laten we het vereenvoudigen. Als de leptinespiegels laag zijn, heb je honger. Als ze high zijn, voel je je vol. Dus je zou nu bij jezelf kunnen denken:"Dus waarom zou ik dit Leptine-ding niet als een pil of zoiets nemen, om "vol te voelen", en op deze manier zou ik afvallen? "Fout!
Nou, dat was de eerste iets waar mensen op hoopten toen ze Leptine voor het eerst ontdekten in 1994. Eindelijk was er een duidelijk bewijs dat obesitas een fysiologische verklaring heeft en dat het niet alleen mensen zijn die dik zijn.
De zwaarlijvigheidsgemeenschap was opgewonden. Veel artsen geloofden dat als je leptine aan mensen zou geven, dat de leptinespiegels zou verhogen en dat de hersenen een signaal zouden geven om te stoppen met eten. Maar experimenten toonden aan dat wanneer mensen het slikten, het niet zo goed werkte.
Zie je, leptine wordt gemaakt in de vetcellen, dus hoe dikker je bent, hoe meer leptine je aanmaakt. Dat was een verrassing voor iedereen, omdat ze allemaal dachten dat ze lage niveaus van leptine zouden vinden bij zwaarlijvige mensen. Zie je, het probleem zit dieper dan dat. Bij dikke mensen is het niet de hoeveelheid leptine in de vetcel. Het is gewoon dat de leptine de hersenen een signaal probeert te geven om te stoppen met eten, maar de hersenen krijgen het niet. Iets in deze communicatie werkt niet goed. Dit wordt Leptine-resistent genoemd, en hoe meer je het hebt, hoe dikker je wordt.
Dus in principe heeft het geen zin om Leptine te geven aan leptine-resistente mensen. Het maakt niet uit hoeveel je geeft, het zal deze weerstand niet overwinnen.
Leptine werkt alleen in uiterst zeldzame gevallen wanneer mensen helemaal geen leptine aanmaken en zwaarlijvig worden. Wanneer leptine via een injectie wordt toegediend, zal deze kleine groep mensen stoppen met te veel eten en afvallen. Maar voor de meeste mensen zal het niet werken. Leptine is nooit goedgekeurd als behandeling voor gewichtsverlies. Als je meer wilt weten over voeding, fitheid en soprts, bezoek dan deze Life Style and Welness Blog
