Verjaardagsfeestje

Vraag
Mijn vrouw wordt dit jaar 40 en heeft het hele jaar over een feestje gepraat. Mijn vrouw heeft verschillende vrienden, maar ze zijn niet wat je echt goede vrienden zou noemen - mijn vrouw moet al het werk doen, ze bellen, dingen regelen - ze bellen haar nooit en regelen niets. Toen ik het over het feest had, uitte ik mijn bezorgdheid dat ik me afvroeg of al deze mensen zouden komen opdagen, aangezien ze onbetrouwbaar kunnen zijn. Ik wilde haar echt de pijn besparen van het organiseren van dit feest en er kwamen niet veel mensen opdagen. Natuurlijk is ze nu depressief en vraagt ​​ze zich af of deze mensen haar vrienden zijn of niet. Het is duidelijk dat ik het verknald heb in mijn poging om mijn bezorgdheid te uiten. Mijn vraag is of ik gewoon moet zwijgen over mijn zorgen en gewoon onvoorwaardelijk moet steunen wat ze wil doen, moet afzwakken wat ik probeer te zeggen om te voorkomen dat ze van streek raakt, of moet ik vasthouden aan het vertellen zoals ik het zie?

Antwoord
Hallo Paul~

Ik denk dat je ergens tussen beide moet zitten. Laat me uitleggen wat ik precies bedoel. Je moet zeker gevoelig zijn voor haar wensen/behoeften, maar tegelijkertijd open en eerlijk tegen haar zijn. Zeg bijvoorbeeld iets als "Schat, ik weet dat je graag al je vrienden zou uitnodigen, maar ik ben bang dat je teleurgesteld zult worden als ze om wat voor reden dan ook niet allemaal komen opdagen. En ik ik haat het om je verdrietig en teleurgesteld te zien als/als ze niet komen; b/c ik weet hoe hard je hebt gewerkt om dit allemaal voor elkaar te krijgen en je feest te organiseren. Maar ik zal je steunen bij welke beslissing je ook neemt. Ik wil dat je gelukkig bent en een geweldige verjaardag hebt, dat is alles." En laat het daarbij, zodat ze kan beslissen wie ze wil uitnodigen, enz. Als ze niet komen opdagen, kun je haar troosten en met haar meevoelen. Maar je hebt haar tenminste je gevoelens hierover verteld en haar enigszins voorbereid op wat zou kunnen komen. Ik hoop dat het een beetje logisch was.