Vraag VRAAG:Hallo Dr. Ramirez,
Ik schrijf vanuit NYC.
Mijn vriend is 41 en ik ben 36. We hebben net een mislukt IVF-proces afgerond. We wisten van tevoren dat hij een mannelijke factor had, een laag aantal en een lage beweeglijkheid, dus gingen we rechtstreeks naar IVF ICSI omdat het aantal te laag was om zelfs maar een IUI te proberen.
Ik heb bijna alle bloedonderzoeken en tests ondergaan die u aanbeveelt en alle resultaten waren bemoedigend en beter dan verwacht voor mijn leeftijd.
We begonnen de protocal met 14 dagen lupron, daarna begonnen met 3x75 gonal-f en 1x75 menopur. Na tien dagen op de stimulerende middelen was mijn oestrogeenspiegel meer dan 4.000, dus mijn dr bracht me terug naar 1 gonal-f en geen menopur.
Op de dag van het ophalen hadden we 15 eieren, waarvan er vele door de embryoloog als abnormaal werden beschouwd. Zeven bevruchtten en we hadden vier embryo's. Op dag 3 had slechts één embryo 5 cellen, twee hadden 4 cellen en één had 2 cellen. De arts besloot niets over te dragen maar te wachten tot dag 5/6.
We hebben zoveel vragen:
was dit een mannelijk of vrouwelijk probleem, is er een manier om het zeker te weten?
indien een man, is er dan een andere test die we kunnen doen dan de SA die we al verschillende keren hebben gedaan?
als het een vrouw is, zijn er dan tests die we kunnen doen?
is het mogelijk dat het protocol en de overstimulatie hebben geleid tot de abnormale eieren?
Ik begrijp uit het lezen van al uw antwoorden op eerdere berichten dat 15 een behoorlijk aantal eieren is en dat 4/7 bemesting dicht bij uw streefcijfer van 60% ligt.
Wat zou je voorstellen dat we hierna gaan doen?
Heel erg bedankt voor deze geweldige service die je levert.
ANTWOORD:Hallo Margaret,
Ja, deze cyclus ging naar mijn inschatting niet goed. Ten eerste was je overprikkeld (ontwikkelde je het hyperstimulatiesyndroom?). Het is aangetoond dat bij patiënten die gevoelig zijn voor stimulatie, zoals PCOD-patiënten, overstimulatie leidt tot een overwicht aan eieren van slechte kwaliteit. Dat klinkt als jij. Dus het eerste probleem dat u tegenkwam, was dat de meeste eieren van slechte kwaliteit waren en waarschijnlijk niet erg volgroeid. (hoeveel follikels had je?) Het protocol dat je gebruikte was een vrij laag protocol en moet worden aangepast om de volgende keer lager te zijn. Ten tweede, hoeveel van de zeven die bevrucht waren, werden daadwerkelijk door ICSI behandeld. Om ICSI te krijgen, moet het ei Meiose II zijn. Zo bereken je het bevruchtingspercentage (nummer ICSI gedeeld door aantal bevruchtingen). Onze drempel is 60%. Ten derde was de embryonale ontwikkeling slecht. Op dag # 3 geven we er gewoonlijk de voorkeur aan dat de embryo's 6-8 cellen zijn. Dit kan te wijten zijn aan de eicelfactor (vanwege de leeftijd) of de spermafactor. Er is geen manier om te weten welke het is. Ik zou niet hebben gewacht met overstappen. Dat is gewoon de embryo's verdoemen omdat ze het waarschijnlijk niet zouden overleven. Wat iemand ook zegt, de baarmoeder is een beter kweekmedium en een betere broedmachine dan het laboratorium. Dus over het algemeen heb je gefaald omdat je geen kwaliteitsembryo's had om terug te plaatsen. Gelukkig is dat geen voorspelling van wat komen gaat. Het is uniek voor deze specifieke cyclus. Hopelijk zijn je resultaten de volgende keer beter als je het blijft proberen. Ik verzoek u dringend om te blijven proberen. Je zult uiteindelijk succesvol zijn.
Succes,
Edward J. Ramirez, MD, FACOG
Uitvoerend medisch directeur
Het centrum voor vruchtbaarheid en gynaecologie
Monterey Bay IVF-programma
www.montereybayivf.com
Monterey, Californië, V.S.
---------- OPVOLGEN ----------
VRAAG:Heel erg bedankt voor je reactie en dat je zo bemoedigend bent, ik waardeer het zeer.
Ja, ik ontwikkelde het hyperstimulatiesyndroom:mijn onderbuik was zichtbaar opgezwollen, ik voelde me erg ongemakkelijk en had het gevoel dat ik de eierstokken (of zoiets) in mij kon voelen bewegen, en ik was licht in mijn hoofd.
Ik had 15 eieren, maar ik weet niet zeker hoeveel follikels.
Vier van de 7 rijpe eitjes werden bevrucht, al weet ik niet hoeveel icsi versus niet gebruikten. Ik heb begrepen dat ze allemaal icsi'd waren omdat het aantal zaadcellen en de beweeglijkheid zo laag zijn.
Ik had graag op dag 3 overgeplaatst om de embryo's een betere kans te geven, maar de kliniek weigerde dit.
Zie je een nadeel aan het overstappen naar een andere kliniek? De slagingspercentages zijn bovengemiddeld, maar de communicatie is zwak. Ik zou liever ergens anders heen gaan, maar ik wil geen beslissing nemen die onze kansen op succes vermindert.
Als we overstappen, hoe moeten we dan de slagingspercentages op SART vergelijken met die op privéwebsites die door een kliniek worden gehost? Er lijkt een enorm verschil te zijn.
Nogmaals bedankt
Antwoord Hallo Margreet,
Het spijt me te horen dat u het hyperstimulatiesyndroom heeft ontwikkeld. Dat is niet goed.
Ik denk dat je idee om van centrum te veranderen een goed idee is. Elk centrum is anders en heeft andere sterke en zwakke punten. U hebt een centrum nodig dat u nauwlettend in de gaten houdt, zodat u geen hyperstimulatiesyndroom krijgt. Ik heb er bijvoorbeeld al minstens 5 jaar geen gehad. Het is moeilijk om zwangerschapspercentages tussen klinieken te vergelijken. De SART/CDC-gegevens laten niet het hele plaatje zien vanwege hun manier van verzamelen van de gegevens, maar dat is een goed begin. De beste manier om te vergelijken is door te kijken naar de zwangerschaps- en bevallingspercentages van 35 jaar en jonger. Dat is waar de meeste klinieken hoog zouden moeten zijn. Ten minste 50% zwangerschapspercentages en 35% bevallingspercentages. Kijk niet naar mijn gegevens van 2007, want het was verschrikkelijk! Mijn gebouw onderging dat jaar een verbouwing, wat mijn zwangerschapspercentages decimeerde. Ik ben nu in een gloednieuwe faciliteit met een gesloten luchtstroom en gefilterd luchtsysteem voor het embryologielab en de procedureruimtes. Onze zwangerschapspercentages zijn sindsdien veel beter geweest, meer dan 60%. Zelfs een klein programma kan een goed programma zijn. Soms zijn ze beter omdat ze je persoonlijk en individueel kennen, terwijl de grotere programma's meer op fabrieken en onpersoonlijk lijken.
Dus het komt erop neer dat u SART/CDC-gegevens als richtlijn gebruikt en naar hun gepubliceerde tarieven kijkt en vergelijkt. Ze moeten dicht bij hetzelfde zijn. Als de SART-percentages erg laag zijn, maar de gepubliceerde percentages erg hoog, dan moet u hun gegevens in twijfel trekken. Ik zou op zijn minst 3 jaar aan gegevens en tarieven terugkijken om er zeker van te zijn dat ze geen drastische verandering doormaken zoals ik deed. Dan zou ik de kliniek interviewen en uitzoeken hoe ze omgaan met hyperstimulatie, wat voor soort protocol ze gebruiken voor PCO-patiënten, hoeveel embryo's ze terugplaatsen en op welke dag. Bekijk je verhaal met hen en kijk of ze iets anders zouden doen. En als je niemand kunt vinden die je leuk vindt, kom dan naar mij in Californië.
Succes,
Edward J. Ramirez, MD, FACOG
Uitvoerend medisch directeur
Het centrum voor vruchtbaarheid en gynaecologie
Monterey Bay IVF-programma
www.montereybayivf.com
Monterey, Californië, V.S.
