Vraag in maart had ik beschermde seks *condoom* (EN hij trok zich terug voordat hij kwam) en om wat voor reden dan ook, ik werd echt bang dat ik op de een of andere manier zwanger was. hoe zeldzaam dat ook is, ik was echt in paniek en begon symptomen in mijn hoofd voor te stellen. toen kwam mijn menstruatie (vrijwel normaal) en alles leek in orde. een paar dagen later nam ik 2 zwangerschapstesten mee naar huis - negatief.
ongeveer een maand later *rond 25-26 mei* (nadat ik seks had afgezworen tot ik getrouwd was), waren mijn vriend en ik gewoon aan het klooien.. Ik ben bijna POSITIEF hier is niets misgegaan. Maar een deel van de som druppelde op mijn been en na een tijdje zette het me aan het denken - wat als het IN me zou druppelen en ik het gewoon niet merkte? Zou ik zwanger kunnen zijn? en mijn hersenen gingen in overdrive. Het bleek dat ik 6 dagen later een bloeding in het midden van de cyclus had... Ik was ZO bang dat het een innestelingsbloeding was of zoiets... het was ZWAAR en ging gepaard met normale krampen. Ik ging naar de eerste hulp (het was 's avonds laat) en ze deden een bloedtest (negatief), maar ik heb ze niet verteld over het "rommelen" -incident en ik weet niet of een bloedtest 6 dagen later een positief resultaat kan opleveren het incident. Deze bloeding halverwege de cyclus was zwaar en langer dan mijn normale menstruatie met daarna een bruinachtige vlek die anders was dan alles wat ik eerder had.
Nou, daarna nam ik nog 2 HPT's per week apart van elkaar - beide negatief. Ik ging op 26 mei naar de gynaecoloog waar ze me een urine-zwangerschapstest gaven - negatief. Ze gaven me ook anticonceptiepillen (ortho tri-cyclen lo) om mijn cyclus te reguleren. Ik zou ze de zondag na mijn menstruatie innemen... en het kwam in overeenstemming met de bloeding halverwege de cyclus (waarvan de dokter zei dat het normaal was) op 2 juni. Het was ook vrij normaal.. misschien niet zo zwaar als normaal, maar toch zwaar. Ik heb afgelopen woensdagavond (de dag dat ik ongesteld werd) een HPT genomen en deze was negatief. Ik nam nog een zondagochtend, als eerste:negatief.
Dus ik nam de eerste anticonceptiepil op zondag.. Ik slik ze al 4 dagen. Ik had vanavond diarree en wat lichte rugpijn (wat normaal voor mij zou kunnen zijn - ik heb scoliose en mijn rug doet de hele tijd pijn) en wat krampen (zoals menstruatie - ik heb net mijn menstruatie beëindigd). Ik heb GEEN zwangerschapssymptomen, maar ik blijf het gevoel houden dat mijn maag ENORM is, ook al weet ik dat dit niet het geval is. Ik heb het gevoel dat het uitpuilt.. maar dat is het niet.
Het "rommelige incident" gebeurde ongeveer 6 weken geleden... we hadden geen geslachtsgemeenschap, ik ben gewoon bang dat er iets van in me druppelde (hoewel ik er vrij ZEKER van ben dat het niet gebeurde en hij POSITIEF is dat het niet gebeurde), 4 zwangerschapstesten thuis later en één afgenomen bij de gyno (urinetest) en ALLEMAAL terug NEGATIEF ... Ik heb helemaal geen symptomen van zwangerschap, ik ben al 4 dagen aan de pil. Denk je dat het mogelijk is dat ik zwanger ben van al deze banden? Ik betwijfel of ik dat ben. Ik denk dat ik gewoon neurotisch ben. Maar sinds ik je post zag, heb ik besloten om te zien wat je denkt... Om de een of andere reden krijg ik het niet uit mijn hoofd. Realistisch gezien weet ik dat ik dat niet ben.. maar ik maak me ZO VEEL zorgen over alles.. en ik heb wat geruststelling nodig.. (zelfs als het niet geruststellend is, heb ik de waarheid nodig). Ik weet dat de kansen er tegen zijn en ik klink waarschijnlijk erg dom... maar bedankt voor het lezen.
Ik denk dat mijn hoofd in de war is omdat een vriend van mij onlangs zwanger is geworden en sindsdien heb ik me zorgen gemaakt...
Antwoord Kari - je maakt jezelf gek - STOP met rotzooien, neem de pil elke dag GETROUW op hetzelfde tijdstip en overweeg om je dokter om medicijnen te vragen voor obsessief/complusief gedrag. Je bent NIET zwanger!! Het schuldgevoel van wat je met je vriendje hebt gedaan, is het niet waard om ermee te rommelen, toch? Maak je er nu geen zorgen meer over, neem medicijnen en ga verder met je leven. Cheri.
