Vraag De eerste ochtend van mijn vakantie in Canada werd ik wakker met twee bijtwonden op ongeveer 5 mm van mijn arm en een cluster van bijtwonden op mijn rug, waarvan er twee ook 5 mm uit elkaar lagen, maar de rest leek niet te volg elk echt patroon en varieerde van 7 mm uit elkaar tot 3 mm uit elkaar. De beten zwollen op zoals muggenbeten dat doen en stoorden me anderhalve dag voordat de zwelling afnam en de jeuk uiteindelijk afnam. Ik kan de markeringen vandaag nog steeds zien (vier dagen na het verschijnen van beten), maar ze zijn in die tijd aanzienlijk vervaagd. Als ik goed kijk, zie ik ook de priksporen, die in het midden een beetje knapperig zijn. Ik heb ook een hoefijzervormig merkteken op mijn tegenovergestelde schouder, dat bestaat uit vijf kleine korstjes op ongeveer 1 mm van elkaar die ik rond dezelfde tijd opmerkte en rood werd toen ik me er druk om maakte, maar ik kan er niet 100% zeker van zijn dat ze tegelijkertijd verschenen.
Ik kom uit Zuid-Californië, waar hondsdolheid recentelijk veel in de media is behandeld, en hoewel ik intellectueel besef dat de kansen astronomisch zijn en dat de beten zich precies zo gedragen als insectenbeten, maak ik me zorgen over de mogelijkheid dat een vleermuis is gevlogen mijn kamer binnen en beet me verschillende keren in mijn rug en schouder terwijl ik sliep. Alles wat ik uit officiële bronnen over hondsdolheid heb gelezen, geeft aan dat je naar een dokter moet gaan als je wakker wordt met een vleermuis of fysiek contact hebt met een vleermuis, maar ik heb geen vleermuis in mijn slaapkamer gezien en kan me niet herinneren ooit een vleermuis rond mijn huis zien.
Ik werd zo angstig dat ik naar een inloopkliniek hier in Canada ging en er gisteren met een arts over sprak. Ze onderzocht de beten en was er vrij zeker van dat ze van een insect kwamen, en dat ik waarschijnlijk wakker zou worden en het op heterdaad zou betrappen als een vleermuis me zo vaak zou beet hebben terwijl ik sliep, maar had ook geen ervaring met vleermuis bijt. Ze stelde voor om met mijn huisarts te praten als ik terug ben in de Verenigde Staten, maar dat is over een week en ik heb in de tussentijd moeite met functioneren. Ik heb last van angst en kreeg onlangs de generieke vorm van Wellbutrin voorgeschreven - ik ben er ongeveer twee weken mee bezig en ik voel me angstiger dan ik ooit in mijn leven heb gevoeld.
Ik heb besloten om foto's van de markeringen te maken, zodat het patroon is vastgelegd en met een arts in Californië te praten als ik terugkom, zoals de arts hierboven voorstelde. Op dit moment is de angst verlammend, hoewel ik weet dat er in de Verenigde Staten gemiddeld slechts een of twee mensen per jaar sterven aan hondsdolheid, en een aanzienlijk percentage van degenen die zich herinnerden dat ze fysiek in contact kwamen met een vleermuis, had een vleermuis in hun huis waargenomen of mensen kenden die aangaven dat het slachtoffer wel degelijk op een of andere manier met een vleermuis in aanraking was gekomen. Ik kan geen informatie van de CDC vinden over wat je moet doen als je wakker wordt met bijtwonden, maar er is geen teken van vleermuizen, of zelfs hoe vleermuisbeten eruit zien, behalve dat ze zo klein kunnen zijn dat het onmogelijk is om ze te detecteren of fouten te maken ze voor iets anders. We hebben horren voor onze ramen en houden ze om deze reden niet open. Het feit dat ik de merktekens pas 24 uur na mijn vertrek uit de Verenigde Staten opmerkte toen ze jeuk begonnen te krijgen (wat voor mij suggereert dat ik ergens gebeten ben terwijl ik hier in Canada was) en dat mijn huisgenoot thuis het huis heeft gecontroleerd op tekenen van vleermuizen en vond geen enkele een beetje kalmerend, maar telkens wanneer ik denk dat ik de angst heb verworpen en achter me heb gelaten, keert het in volle kracht terug. Kan ik iets doen om mijn angsten te verlichten terwijl ik wacht? Neem ik de juiste voorzorgsmaatregelen?
Heel erg bedankt voor je tijd.
Antwoord Nou, je hebt het in je briefje beschreven... hondsdolheid is ongelooflijk zeldzaam. En je beschrijft ook een situatie waarin het meest aannemelijk is dat er helemaal geen exposure is geweest.
Er is een optie om het rabiësvaccin te krijgen als je terugkomt (je hebt weken om dat te doen) maar dat wordt behoorlijk duur... 2-3 duizend dollar voor dat vaccin.
Ik zou het advies opvolgen en de insectenbeten in het algemeen laten genezen.
Eén opmerking... Welbutrin voor primaire angst is niet mijn eerste keuze... soms kan dat een beetje "activeren" en de symptomen verergeren.
Veel geluk met alles.....
