Vraag Ik had een stuitbeenblessure waardoor ik meer dan 3 maanden niet kon zitten vanwege de pijn. Toen ik op natuurlijke wijze beviel van mijn eerste kind, moest ik vanwege complicaties op mijn rug op bed (plus posterieure positie) bevallen. Het duurde 5 maanden na de bevalling voordat ik kon zitten zonder ondraaglijke pijn. Het voelde alsof ik elke keer dat ik ging zitten een gebroken bot had. Ik heb hetzelfde trauma meegemaakt met mijn tweede kind. Het probleem is dat ik nu 33 weken zwanger ben van nummer 3 en erg bezorgd ben over herstel als ik weer natuurlijk ga. Mijn man zal de primaire verzorger voor onze kinderen zijn gedurende de 4-6 weken na de bevalling, daarna zal ik ze fulltime hebben. Mijn ervaring leert me dat ik tot 5 maanden na de bevalling misschien niet kan zitten om de baby te voeden. Vroeger ging ik liggen om te voeden, maar dat kan ik deze keer niet doen omdat ik toezicht moet kunnen houden. (Ik heb veel hulp gehad bij de laatste twee, maar sinds de verhuizing van de snelweg zal alleen mijn manlief hebben).
Ik kan niet nog een keer door dezelfde pijn gaan omdat het zo intens en langdurig is. Ik wil niet echt een grote buikoperatie door middel van een keizersnede, maar ik zou in ieder geval een kans hebben om binnen 2 maanden te herstellen in plaats van 5 of langer. Wat zijn mijn opties? Ik heb wekelijks cortisone-injecties gekregen na de bevalling, maar ik ben bang dat ik verder letsel zal veroorzaken omdat ik niet kan voelen wat er gebeurt. Op welke manier moet ik de baby bevallen?
Antwoord Je beste optie is om uit bed te blijven. Er is bijna nooit een goede reden waarom je op je rug in bed zou moeten bevallen. Deze positie biedt absoluut geen voordelen voor u of de baby. De enige reden van bestaan is het gemak van de artsen en verpleegkundigen. Als u te horen krijgt dat u moet gaan liggen zodat ze een betere meting op de hartmonitor kunnen krijgen, kunt u ze vertellen dat ze hem zelf moeten vasthouden terwijl u zich verplaatst, of ze kunnen een handmonitor gebruiken. Ze werken voor jou, en je hebt het recht om te bevallen in de positie die voor jou het beste werkt. Je dwingen om op je rug te gaan liggen en je stuitje opnieuw te verwonden is helemaal niet nodig.
Als u bij beide eerdere bevallingen dezelfde zorgverlener heeft gehad, kunt u overwegen over te stappen naar iemand anders, bij voorkeur een verloskundige die meer vertrouwd is met uit bed bevallen en minder restrictief is in haar praktijk.
Als u een keizersnede heeft, krijgt u te maken met een incisie die door uw buikspieren gaat. U bent misschien binnen twee maanden genezen, maar 30% van de vrouwen heeft blijvende pijn door het litteken van hun keizersnede, en velen hebben ook gevoelloosheid en ongemak rond de incisieplaats. Om nog maar te zwijgen van het feit dat je tijdens je hele herstelperiode op je stuitje moet zitten, wat ondraaglijk pijnlijk zal zijn met een eerder gewond stuitje.
Nogmaals, zelfs als je in een ziekenhuis ligt, heb je het recht om in de beste positie voor JOU te bevallen, niet voor je arts. Als u op handen en knieën kunt bevallen, vergroot u uw bekkenuitgang met maximaal 30% en wordt uw stuitje naar buiten en weg van de baby gebogen, waardoor het een obstakel voor de geboorte wordt. Ik brak mijn stuitje in september 2006. In juli ben ik bevallen van een baby van 10 lb 8 oz en had absoluut geen complicaties van mijn stuitje. Ik beviel in een rechtopstaande positie in een grote hottub, thuis. U kunt overwegen om thuis te blijven, waar u minder hinder zult ondervinden.
Succes!
