Vraag Ten eerste wil ik zeggen dat de enige reden waarom ik denk dat ik me zorgen maak over deel 1 van deze vraag, is dat ik een postpartumdepressie aan het ontwikkelen ben en dat ik dwangmatig heb nagedacht over alle slechte dingen die mogelijk kunnen gebeuren... Ik zal dit echter zo kort mogelijk proberen te houden.
Ik ben onlangs bevallen van mijn zoontje op 7 juli 2011. Mijn EDD was 6 juli 2011. Mijn vraag over conceptie heeft duidelijk te maken met vaderschap. 14 sept. Ik had gemeenschap met een vriend. Dit was voordat mijn huidige vriend en ik bij elkaar kwamen. Ongeveer twee dagen daarna nam ik de noodanticonceptiepil. Mijn huidige vriend en ik kwamen een paar dagen na dit incident bij elkaar. Mijn LMP is volgens mij 10/03/10, maar mijn menstruatie nadat ik het noodanticonceptiemiddel had ingenomen, was erg inconsistent. Ik had een hele zware menstruatie ongeveer een week na het nemen van het noodanticonceptiemiddel en een tweede lichtere periode (althans ik dacht dat het een menstruatie was) die begon op 10/03/10 en ongeveer vier dagen duurde. Ik kwam erachter dat ik zwanger was op 11/01/10 en had een echo op 11/07/10 waar ze zeiden dat ze de exacte zwangerschapsduur niet konden bepalen. Ze zeiden dat ik vijf weken was, maar ze konden de foetuspaal niet zien. Mijn vriend en ik hebben man nummer 1 zelfs nooit overwogen als een mogelijkheid om de vader te worden, maar nu ben ik iets minder dan twee weken postpartum en maak ik me overal zorgen over. Is er een mogelijkheid dat die kerel nummer één de vader kan zijn?
Mijn tweede vraag is hoe ik kan omgaan met postpartumdepressie, als dat is wat ik ervaar? Ik heb de hele tijd extreme angst, huilbuien, en zoals je hierboven kunt zien, heb ik me zorgen gemaakt over elk klein ding dat mijn gedachten afdwalen. Ik heb zoveel zorgen dat ik soms denk dat mijn hoofd gaat ontploffen. Ik voel me schuldig en waardeloos en hulpeloos. Ik kan over niets gerust zijn. Ik wil gewoon dat het stopt en ik wil weten waar ik heen moet, zodat ik beter kan worden voor mezelf en voor mijn gezin.
Antwoord Hallo,
Allereerst bied ik mijn oprechte excuses aan voor de vertraging bij het terugbellen.
Ten tweede is er absoluut GEEN manier dat de man van 14 september de vader is. Het is absoluut onmogelijk, dus laat me je geruststellen.
Ik hoop dat je je beter voelt. Ouder worden kan overweldigend zijn met alle veranderingen die het met zich meebrengt. Onthoud dat wat je nu ervaart NIET de rest van je leven is. Het wordt beter. Neem het één dag per keer.
Hier zijn enkele bronnen voor postpartumdepressie:
http://www.ppdsupportpage.com/
http://postpartum.net/
Neem ook contact op met uw arts of verloskundige en vertel hen wat u mij hebt verteld over uw zorgen over postpartumdepressie. Ze moeten lokale middelen hebben en moeten kunnen bepalen of medicatie kan helpen.
Hang daar binnen. Het wordt beter.
