Vraag Hoi. Mijn vraag gaat over vrouwen die spijt hebben van hun abortus, en over anti-abortusmensen die dat gebruiken als reden om het te verbieden? Ik ben altijd pro-keus geweest, maar een vriend van mij vertelde me onlangs dat haar moeder haar vorig jaar dwong om een abortus te ondergaan, en dat ze daar ECHT spijt van heeft. Ze zegt dat als ik wist hoe vreselijk het was om dat mee te maken, en het schuldgevoel waarmee ze nu en voor de rest van haar leven moet leven, ik tegen abortus zou zijn. Ik voel met haar mee, maar ik ken ook meisjes die abortussen hebben ondergaan en die zeggen dat als ze gedwongen waren om hun baby's te krijgen, ze hun opleiding nooit hadden kunnen afmaken en een gelukkig, succesvol leven zouden leiden. Maar ze zei dat het haar er niet van zou hebben weerhouden om naar school te gaan en dierenarts te worden (daar droomt ze van), het zou gewoon een stuk moeilijker zijn geweest? Wat denk je? Ze huilt elke keer als ze erover praat, wat het moeilijk maakt om ruzie met haar te maken. Maar wat ik ECHT wil zeggen, is dat elke keer dat we een beslissing nemen, de mogelijkheid bestaat dat we er spijt van krijgen. Betekent dit dat we willen dat andere mensen (d.w.z. de overheid) beslissingen voor ons nemen? Ik weet het niet. Ik ben niet zo goed in discussiëren over dingen. Ik weet gewoon hoe ik over dingen denk, en houd er niet van om mijn punt per se te betwisten! Ik weet het, dat klinkt als een politie-out! Maar als het op sommige zaken aankomt (vooral als er vrienden bij betrokken zijn) houd ik er niet van om ruzie te maken. Je weet wel? Ze raakt helemaal overstuur als ik zeg dat ik vind dat vrouwen moeten kunnen kiezen en begint te huilen, maar ZE brengt het ter sprake! Ze wil me er wanhopig van overtuigen hoe vreselijk abortus is. Misschien was het voor HAAR, maar kan ze voor iedereen spreken? Bovendien heeft ZIJ niet echt de keuze gemaakt. Haar moeder deed het! Ze dreigde haar eruit te schoppen, niet te betalen voor haar school enz. als ze er geen had, dus het was niet echt een keuze omdat ze ertoe werd gedwongen. Ik heb het gevoel dat het neerbuigend en beledigend is voor de intelligentie van vrouwen om ons te vertellen dat we geen keus hebben. Bestaat de regering niet nog steeds voornamelijk uit mannen? Dus willen we dat ze voor ons spreken? Ik vertelde haar ook dat ik niet zeker weet of ik kinderen wil, omdat ik erover nadenk om de politiek in te gaan en het is een erg veeleisende baan. Ik heb het gevoel dat kinderen soms vrouwen in de weg staan om hun volledige potentieel te bereiken, maar je kunt dat soort dingen eigenlijk niet zeggen omdat mensen flippen, toch? Het is zo verschrikkelijk voor een vrouw om te zeggen dat ze geen kinderen wil. Hoe dan ook, ze raakte overstuur en zei:"Hoe kun je zo egoïstisch zijn? Kinderen zijn een zegen, zelfs als de omstandigheden niet goed zijn" en daar zijn vrouwenlichamen voor gemaakt enz. En vrouwen kunnen nog steeds zijn wat ze willen, zelfs president, en kinderen krijgen. Maar is dat echt waar? Is dat realistisch? Ik weet het niet. Het lijkt alsof vrouwen met kinderen veel moeten opofferen. Kun je aan het eind van de dag echt je cake hebben en hem ook opeten? Ik bedoel, als je het grootste deel van de dag werkt en je kinderen bijna nooit ziet, is dat dan eerlijk? Het zou niet goed zijn om een huisdier te hebben als je nooit tijd met ze zou kunnen doorbrengen, laat staan met een kind! Wat zeg je tegen vrouwen die zeggen dat moederschap het meest lonende is, zwangerschap is zo mooi en bla bla als je je niet echt zo voelt? Ik heb het gevoel dat ik vaak wordt beoordeeld of aangevallen, alleen omdat ik geen stereotype meisje ben. Alsof ik liever over politiek praat dan over jongens! En ik kijk liever naar een documentaire en LEER echt iets dan naar domme romantische films. En ik denk dat puppy's en kittens schattiger zijn dan baby's! Ben ik raar of slecht? Is het egoïstisch voor een meisje om iets anders dan kinderen te willen? Ik dwaal hier een beetje af. Ik denk dat mijn belangrijkste vraag ging over vrouwen die spijt hebben van hun abortussen. Ik kan het niet helpen, maar vraag me af hoeveel vrouwen er spijt van hebben dat ze hun kinderen KRIJGEN, en als gevolg daarvan vastzitten in een ongelukkig huwelijk of vastzitten in een uitkering? En adoptie is ook niet perfect. Ik las dat vroeger veel meisjes werden gedwongen om hun baby's te krijgen, weg te geven en ze nooit meer te zien, en dat dat ook veel pijn deed! En ook hoe kan een vrouw zich goed voelen over haar keuze als mensen die altijd neerleggen?! Het is ingewikkeld. In ieder geval bedankt voor het luisteren. Ik hoop dat je kunt helpen. Mijn vriendin praat momenteel niet met me omdat ze erachter kwam dat ik verschillende professionele keuzeorganisaties op Facebook "leuk" vond. Ze stuurde me een bericht en ze walgde van me, en dat ik me moest schamen. En stuurde me toen foto's van geaborteerde baby's. het was verschrikkelijk!
Antwoord Hallo Devon :)
Ja, het zou veel moeilijker zijn geweest om met een baby naar school te gaan. De baby komt op de eerste plaats. En het is aardig, maar ronduit irritant en onwetend om voor elke andere persoon te beslissen dat abortus niet goed voor hen is omdat *ze* er spijt van heeft. Sommige mensen hebben ook spijt van het hebben van kinderen. Pro-keus zijn betekent dat mensen zelf kunnen beslissen wat het beste is. Het is verschrikkelijk dat ze ertoe werd gedwongen, het is echt zo en het is onaanvaardbaar. Maar het is ook niet oké dat ze haar eigen emoties erover gebruikt om op anderen te projecteren. Als ze van streek is, moet ze hulp zoeken of Exhale bellen na de abortuslijn. Wat er is gebeurd is ongelooflijk jammer, en ze kan voelen hoe ze wil. Maar tegelijkertijd betwijfel ik of ze blij zou zijn met de ouders die kinderen hebben en zou ze niet blij zijn om anderen te vertellen geen kinderen te krijgen omdat ze niet gelukkig zijn met hun eigen situatie. En het nummer één gevoel dat vrouwen rapporteren na abortus? Opluchting.
Absoluut geen politieagent! De gemeenheid en onwetendheid en het oordeel dat van de andere kant komt in een abortusdebat is belachelijk en veel om te verdragen, vooral emotioneel. Je emotionele gezondheid beschermen door je af te melden voor debatten is oké, ik doe het ook!
als je kunt, stuur je vriend dan hier:http://exhaleprovoice.org/after-abortion-talkline#overlay-context=after-abortion
Kun je haar vertellen dat je weet dat wat haar is overkomen afschuwelijk is, en dat haar moeder niets te doen had met die beslissing, maar dat andere vrouwen er niet toe gedwongen worden en zich anders voelen? Anders... je kunt haar vragen om het gewoon te laten vallen. Het is absoluut betuttelend om te beslissen wat goed is voor anderen! Ja, mensen worden gek als iemand zoiets zegt. Feit is dat onze samenleving helemaal niet geschikt is voor moeders. Dus je moet betalen voor kinderopvang en al het andere, dus dat kan zeker zijn eigen obstakels opleveren.
Geweldig voor hen als ze zo over het moederschap denken. Het is geweldig onder de juiste omstandigheden... maar dat geldt ook voor andere dingen. En hoeveel geven ze eigenlijk om kinderen als ze willen dat ze worden opgevoed door iemand die ze niet helemaal wil? Dat is nogal anti-kind voor mij. Ouderschap is al moeilijk genoeg voor mensen die het echt wilden.
De oordelen die je ontvangt zijn van mensen die niet voor zichzelf kunnen denken. Hoe durf je te weten wat je wilt in het leven! Dat is beangstigend en intimiderend voor mensen die dat niet doen, en gewoon het traject volgen dat door de samenleving voor hen is uitgestippeld, terwijl het misschien niet is wat ze echt willen. Je bent niet egoïstisch, je bent niet raar en je bent niet slecht. Alsjeblieft, probeer dit alsjeblieft te geloven, want het is waar, en je verdient beter dat je door het leven gaat met een negatief gevoel over jezelf! Laat die mensen maar oordelen en bitter zijn, klote voor ze. Geniet van het leven zoals jij dat wilt. Het is *van jou.*
Het is triest dat er vrouwen zijn die er spijt van hebben, en dat ze in de positie moesten zijn om een beslissing te nemen waar ze spijt van zouden krijgen. De meesten van hen zullen zich na verloop van tijd beter voelen, en misschien wat hulp en counseling van buitenaf. Een onverwachte, ongeplande zwangerschap kan al stressvol genoeg zijn! En daarbovenop nog zwangerschapshormonen! Er zijn zeker vrouwen (en mannen!) Die niet het gelukkigst zijn met hun beslissing om ouder te worden. Ik reken niet degenen die hun kinderen misbruiken en mishandelen mee, maar degenen die geweldige ouders zijn, maar zich voelen zoals ze doen. En toen heeft de samenleving besloten dat de enige goede manier om ouder te worden is om heteroseksueel en getrouwd te zijn... hoe onjuist kan dat zijn.
Ja, veel meisjes werden 'weggestuurd' om te bevallen en werden vervolgens gedwongen de kinderen af te staan voor adoptie. Zelfs gedwongen. Dit was wijdverbreid voordat abortus werd gelegaliseerd - er waren 'huizen' waar vrouwen en meisjes tot de geboorte werden gehuisvest en ze vervolgens werden weggestuurd. De wens van de koppels van na de Tweede Wereldoorlog om mooie, gelukkige blanke baby's te krijgen (de meeste kinderen die nu een liefdevol huis nodig hebben, zijn ouder dan 6 jaar, hebben een handicap en zijn niet blank. Het is hartverscheurend) overschaduwde de levens en verlangens van de meisjes die zwanger waren. Het was een walgelijk systeem. Er is een geweldig boek over - "The Girls Who Went Away" met verhalen van degenen die dit hebben meegemaakt. Een vrouw nam grote aanstoot aan het feit dat abortus werd geportretteerd zoals het is, omdat het voor haar niets minder dan beledigend was om zelfs maar te suggereren dat haar abortus (waarvan ze zei dat het een negatieve ervaring was) hetzelfde was als het wegnemen van haar baby die ze ter wereld bracht. en wreed. Sommige van deze arme vrouwen hebben de rest van hun leven met zeer intense pijn te maken gehad, en er was niet of nauwelijks steun voor hen. Het was een ander voorbeeld van mensen die beslissingen namen voor vrouwen.
JEP. Het negatieve beeld van vrouwen raakt ons nu allemaal - omdat we er geen willen krijgen vanwege verkeerde informatie, schaamte voelen.
Ik hoop dat ik heb geholpen! Voel je vrij om op elk moment terug te schrijven!
En die geaborteerde baby's waarvan ze je foto's stuurde? Nep. En schaam je alsjeblieft niet, je hebt NIETS om je voor te schamen. Niets. En het was meer dan ongepast voor haar om je die foto's te sturen.
