Vraag Mijn beslissing om te stoppen kwam als een ENORME klap voor mijn hele familie. Ik ben geboren en getogen in een christelijk gezin, dus ze zijn allemaal erg tegen abortus. Ik ben vastberaden en vol vertrouwen in mijn beslissing om te stoppen, voornamelijk omdat ik een medicijn gebruik dat ernstige problemen ZAL veroorzaken bij de foetus en de baby. Ik denk dat het verkeerd zou zijn om het risico te lopen een kind te misvormen of plotseling met mijn medicatie te stoppen, wat zeker mijn leven in gevaar zou brengen. Ik was heel erg close met mijn familie - totdat ik hoorde dat ik over een paar weken een abortus zou ondergaan. Nu zullen ze niet eens zoveel doen als met mij praten via de telefoon. Ze vertellen me dat ik hun kleinkind en nicht/neef vermoord en dat het moord is. Ik voel me nu zo klein en geloof die dingen; dat zal me echter niet van gedachten doen veranderen. Mijn vraag is, moet ik me bij hen verontschuldigen, aangezien dit hen zoveel pijn doet???
Antwoord Hoi Anna,
Ik ben bang dat excuses aanbieden aan je familie niets uithaalt. Ze willen niet dat je hun familielid vermoordt. Ik weet zeker dat ze allemaal bidden dat je van gedachten verandert.
U weet niet dat de medicatie ernstige problemen ZAL veroorzaken. Ik weet niet hoe ver je bent, maar als je nog niet zo ver bent, zal een medicijn dat een probleem vormt, eerder een miskraam veroorzaken dan een defect waar je kind mee moet leven.
Vraag een second opinion aan bij een arts die niet in abortus gelooft. De arts die u nu heeft, kan het niet schelen of u een abortus ondergaat, en hij is misschien niet bereid om het probleem op te lossen. Het is zoveel makkelijker om je gewoon te vertellen dat er een probleem ZAL zijn. Veel artsen doen dit soort dingen nu. Hij wil niet worden aangeklaagd als je baby niet perfect is, en dit gebeurt veel meer dan zou moeten.
Ik ken te veel gevallen waarin de medicatie een probleem zou hebben veroorzaakt, en de baby was volkomen normaal!
Welke medicatie neemt u? Ik zal het onderzoeken.
Ik zal tot u spreken als een christen, tot een andere christen. God heeft een doel met het leven van deze baby, zelfs ALS er een misvorming is. Hij wist wat Hij deed toen Hij besloot je dit kind te geven. Hij vraagt je om je kind te beschermen.
Mijn zus heeft een zoon met het syndroom van Down. Toen ze zwanger van hem was, wilde de dokter de gebruikelijke tests doen, en ze wees hem af, omdat ze zei dat ze toch geen abortus zou hebben. Slechts een paar dagen nadat hij was geboren, belde ze me en vertelde me dat hij het syndroom van Down had. Ze zei toen:ik zal hem helpen zo goed mogelijk te zijn.
En wat hij kon zijn verbaasde ons allemaal. Tegen de tijd dat hij 3 1/2 was, had hij de taalontwikkeling van een vijfjarige! Ik heb een videoband waarop hij op ongeveer deze leeftijd een filosofische discussie heeft met zijn broer. Nu hij 18 is, is hij geïnteresseerd in het leren van vreemde talen en werkt hij momenteel aan Duits, Spaans en gebarentaal. Nogmaals, ik sta versteld van zijn ontvankelijkheid en bekwaamheid. Op het moment dat hij werd geboren, had hun familie veel conflicten vanwege een aantal medische aandoeningen die verschillende mensen hadden. Deze nieuwe baby genas deze relaties bijna volledig. Het was echt een wonder, en ik wist dat het Gods bedoeling was dat ze die baby zou krijgen. Wat als ze Gods geschenk had geweigerd? Ik zou een geschenk van God niet willen weigeren. In die tijd was ik zelfs jaloers dat God hem niet aan mij had gegeven, maar nogmaals, Hij wist wat Hij deed. De tijd die ik met hem heb gehad, is ongelooflijk kostbaar geweest.
Het is duidelijk dat hij niet je gebruikelijke kind is. Maar ik hou van hem met heel mijn hart.
Wanneer we naar een restaurant gaan, bedankt hij de server graag voor de gegeven service. Toen ze hier op bezoek waren, gingen we naar een Chinees restaurant en hij vroeg ons hoe we "Dank je" in het Chinees moesten zeggen. Dus we vertelden het hem, en hij bedankte de ober, en de ober knikte met zijn hoofd. Toen ik onlangs met hen op bezoek was, gingen we weer naar een Chinees restaurant. Deze keer bedankte hij de ober in het Duits en ik legde uit dat hij hem in het Chinees moest bedanken. Dus ik vertelde hem weer wat het was, en hij bedankte de ober, en de ober begon hele zinnen in het Chinees te zeggen! Ik krijg er nog steeds kippenvel van als ik eraan denk. Als gevolg van het hebben van dit kind heeft mijn zus nu een bediening voor ouders met kinderen met het syndroom van Down. Ze is ongelooflijk!
Als u een abortus zou ondergaan, zou u van God kunnen vervreemden. Niet dat Hij u zou afwijzen, maar u zou Hem kunnen afwijzen. Ik heb zoveel gevallen gezien waarin een vrouw er absoluut zeker van was dat ze een abortus wilde, en daarna had ze vreselijke last van het feit dat ze het had gedaan. Een vrouw, enkele jaren geleden, was er zeker van dat ze een abortus wilde, en ze zei dat ze nooit moeder wilde worden. En ze ging door en had het, en daarna werd ze twee keer suïcidaal. De eerste keer was ik in mijn hele leven nog nooit zo bang! Een vriend en ik zaten rechtop en praatten de hele nacht met haar via internet om te voorkomen dat ze het deed. Het slechte is dat ze meer dan 3000 mijl bij ons vandaan woont. We hebben contact gehouden en we zijn vrienden. Niet zo lang geleden vertelde ze me dat iemand op het werk een abortus wilde, en ze zei tegen me:"Zeg het alsjeblieft uit haar hoofd! Mijn abortus heeft mijn leven verpest!"
Houd er rekening mee dat ALLE moeders zich zorgen maken dat hun baby's normaal zijn, dus wat u voelt is niet ongebruikelijk, en tijdens het eerste trimester werken uw hormonen ook tegen uw gemoedsrust. Geef je baby een kans. U denkt misschien dat dit een last voor uw kind zal zijn. De waarheid is dat het bijna altijd een veel grotere last is voor de ouders dan voor het kind. De meeste mensen met een handicap zijn erg gelukkig met hun leven.
Anna, ik zal voor jou en je baby bidden. Zoek alstublieft Gods wil. Ga naar een pro-life arts en vraag een second opinion. U kunt het helemaal bij het verkeerde eind hebben over de medicatie en het is niet eerlijk dat u erachter komt als het te laat is.
knuffels!
