De wetenschap achter je krullen

Shutterstock

Een van de vele raadsels in de wereld van krullend haar is dat sommige mensen een ontspanning van hun krullen ervaren naarmate hun haar langer wordt, terwijl anderen het omgekeerde ervaren:hun krul neemt toe met de lengte van hun haar.

De voormalige trend is logisch zonder er veel over na te hoeven denken. Langer haar heeft meer gewicht en wordt door de zwaartekracht naar beneden getrokken, waardoor de krul langer en losser wordt. Dit laatste fenomeen lijkt echter contra-intuïtief.

MEER VAN NATUURLIJK KRULLEND: Tips voor het trimmen van krullen

Dit gedrag kan zo verwarrend zijn, waardoor krullen verdwijnen met een knipbeurt of zich plotseling beginnen te ontwikkelen als iemand zijn haar misschien voor de eerste keer laat groeien. Hoewel deze schijnbare tegenstrijdigheid verbijsterend en zelfs frustrerend kan zijn, is het mogelijk om te begrijpen wat er aan de hand is als je kijkt naar de oorzaak van het krullen en enkele wiskundige principes die kunnen worden gebruikt om krullend haar te beschrijven.

Morfologie van haar

Mensenhaar is een wonderbaarlijk complex biomateriaal, bestaande uit vele substructuren op nanoschaal die met elkaar zijn verweven tot ingewikkelde patronen, zowel mooi als functioneel. De bouwsteen van haar is het eiwit keratine, dat bestaat uit lange ketens van aminozuren. De aminozuren in de keratinestrengen hebben zeer specifieke bindingsgeometrieën die de vezel een a-helix conformatie geven. Individuele keratinevezels bundelen samen met andere keratinevezels om aggregaten te vormen die microfibrillen worden genoemd. Clusters van microfibrillen bundelen zich tot macrofibrillaire structuren die de centrale cortex van het haar bezetten. Vetzuren en op keratine gebaseerde nagelriemen omhullen de hele streng.

MEER VAN NATUURLIJK KRULLEND: Verzorging van krullend haar

Keratine van menselijk haar bestaat voor 14 procent uit zwavelhoudende aminozuren (cysteïne en cystine). Het is van deze aminozuren dat veel van de eigenschappen van haar worden ontwikkeld, met name krullen. Wanneer twee strengen keratine naast elkaar liggen, kunnen de –SH-bindingen voor nabijgelegen cystinegroepen worden geoxideerd om een ​​disulfide (S-S) binding tussen de twee strengen te vormen. Dit is een chemische crosslink die de aangrenzende keratinestrengen met elkaar verbindt. Een hoog aandeel disulfidebindingen verdraait de haarstreng in een spiraalvormig patroon. Aangrenzende haarlokken hebben de neiging om hetzelfde patroon aan te nemen en clusteren dan samen in multi-helixstructuren die krullen vormen. Op deze manier wordt de nanoscopische structuur herhaald op macroscopisch niveau. De natuur houdt van patronen.

Het permanente golfproces maakt hiervan gebruik door disulfidebindingen te verbreken en ze vervolgens te hervormen (en nieuwe te vormen) met haar dat in de gewenste spiraalvorm wordt vastgezet.

Er zijn een aantal factoren die bijdragen aan de mate van curiness. Deze omvatten, maar zijn niet beperkt tot:

1. Vorm van het haarzakje – Traanvormige, cilindrische en ovale follikels produceren allemaal haar met verschillende gradaties van krul.
2. Hoek waarin het haar uit de hoofdhuid komt – Er is gevonden dat superkrullend haar onder een andere hoek uit de hoofdhuid komt dan steil haar.
3. Dwarsdoorsnede-geometrie van haarstreng – Volledig cilindrische haarlokken zijn recht, terwijl ovale lokken meer golvende eigenschappen hebben. Platte, lintachtige lokken resulteren in extreem kinky krullend haar.
4. Aantal disulfidebindingen – Een hogere concentratie van disulfidebindingen resulteert in een meer uitgesproken spiraalvormig patroon.
5. Prevalente morfologie van cortexcellen – Het aggregatiepatroon van de macrofibrillaire structuren in de cortex beïnvloedt de mate van krullerigheid.
6. Aanwezigheid van andere genen of eiwitten – Verschillende onderzoeksgroepen onderzoeken de aanwezigheid van een eiwit dat verantwoordelijk lijkt voor de vorming van krullen.

Spiraalvormige structuren

We hebben vastgesteld dat de helixstructuur zich door het hele haar herhaalt, van de meest basale moleculaire bouwstenen tot het bulkhaarpatroon. Maar wat is een helix precies? Je herinnert je misschien de geometrie van de wenteltrap van de DNA-dubbele helixstreng uit de biologie van de middelbare school. Een helix is ​​een lintachtige spoel die drie dimensies inneemt en wordt bepaald door specifieke trigonometrische vergelijkingen die worden gebruikt om de lengte van omwentelingen en de spoedhoek te beschrijven.

X (t) =r cos t

Y(t) =r sin t

Z =ct

Waarbij t =[0,2π], c =constant, r =straal en 2πc =verticale scheiding van de lussen.

Deze driedimensionale wiskunde kan een beetje lastig te visualiseren worden, dus het kan gemakkelijker zijn om de derde dimensie (z) te elimineren en in termen van tweedimensionale sinusgolven te denken. Sinusgolven kunnen worden gebruikt om veel verschillende soorten oscillerende cycli te modelleren die in de natuur voorkomen, zoals geluidsgolven, zichtbare lichtgolven en radiogolven. In trigonometrie noemen we de tijdsduur of afstand die nodig is om een ​​volledige cyclus te voltooien de periode.

Als men een spiraalvormige haarkrul zou onderzoeken, zou het mogelijk zijn om te zien dat één volledige krulomwenteling gelijk zou zijn aan één volledige cyclus of sinusgolf. De afstand die nodig is om een ​​volledige cyclus te voltooien, verschilt voor iedereen. Zeer kroeshaar zou meer omwentelingen maken per dezelfde afstand dan haar dat minder gekruld is. Zie het als een krulpatroon met een hogere frequentie.

Neem een ​​voorbeeld van drie verschillende mensen, met drie verschillende gradaties van krul, allemaal met haar van negen centimeter lang.

Persoon A: Haar haar voltooit een volledige spiraal in één inch. In negen inch voltooit het negen volledige omwentelingen en lijkt het erg kinky krullend. Als ze het langer zou laten groeien, zou het gewicht de krullen uiteindelijk een beetje uitrekken, zodat haar krulpatroon zou ontspannen. Ze zou type 4 haar hebben.

Persoon B: Haar haar voltooit elke vijf centimeter een volledige spiraal. In negen centimeter voltooit haar haar drie volledige omwentelingen en lijkt het licht gekruld te zijn. Als ze het kort zou knippen, zou het golvend of zelfs recht lijken, maar als ze langer zou worden, zou het zich ontwikkelen tot goed gedefinieerde spiraalvormige krullen. Er zou waarschijnlijk worden gezegd dat ze Botticelli- of Type 3-haar heeft.

Persoon C: Haar haar voltooit een volledige omwenteling in zes centimeter. Met een lengte van negen centimeter maakt haar haar slechts anderhalve omwenteling en lijkt het alleen maar golvend. Als ze haar haar zou knippen tot zes centimeter of minder, zou het steil lijken. Als ze het heel lang zou laten worden (achttien centimeter of meer), zou ze een uitgesproken krulpatroon beginnen te zien. Er kan worden gezegd dat ze Type 2 of Type 3 haar heeft, of zelfs steil haar, afhankelijk van de lengte.

MEER VAN NATUURLIJK KRULLEND: Vind je krullende haartype

Laatste gedachten

Mensenhaar heeft zo'n ingewikkelde structuur en het verschilt zo sterk van persoon tot persoon. De spiraalvormige structuur die in ons eigen DNA aanwezig is, wordt op nanoniveau zichtbaar in de keratinestrengen die de basis van ons haar vormen en wordt op steeds hogere niveaus herhaald totdat het tot uitdrukking komt in de prachtige spiraalvormige krullen van onze "kinky- "haired" zussen en broers.

De meesten van ons met krullend haar hebben een mengsel van allerlei soorten krul op ons hoofd, en we besteden veel tijd en moeite aan het verbeteren, definiëren en beheersen ervan. Degenen met haar dat langere lengtes nodig heeft om zich echt te ontwikkelen en de krulpatronen te laten zien, zouden er goed aan doen daar rekening mee te houden bij het knippen van haar. Gebrek aan voorzichtigheid kan ertoe leiden dat die kostbare krullen verdwijnen. Onthoud de wiskunde.

Om de beste resultaten in je krulpatroon te krijgen, kun je uitzoeken wat je lengte voor één omwenteling is en er rekening mee houden wanneer je je haar laat groeien of knippen.