Essentiële feiten over pepperspray
Pepperspray is een veelvoorkomend ontstekingsmiddel dat wordt gebruikt bij het afweren van een aanvaller. De essentie van een hete peper als wapen gebruiken
is geen new age-idee. De oude Chinezen deden gemalen cayennepeper
peper in rijstpapier en gooiden het in het gezicht van hun
tegenstanders, en Japanse ninja's gebruikten gemalen peper om
tegenstanders ook uit te schakelen. Tijdens het Japanse Tukagawa-rijk gebruikte de politie
de 'metsubishi', een doos die werd gebruikt om peper in de ogen te blazen van
gevangen politieke tegenstanders.
De huidige commerciële peppersprayproducten zijn meestal O.C.
(Oleoresin Capsicum), een derivaat van de familie van hete pepers. De graad van OC in oplossing wordt vaak aangeprezen als een percentage, gewoonlijk in het bereik van 5% tot 15%. Experts waarschuwen
consumenten deze marketingcijfers niet al te serieus te nemen. Een
hoger percentage OC dringt mogelijk niet zo snel door de membranen
als een lichtere vloeistof. Een meer wetenschappelijke beoordeling is in Scoville
Eenheden. Zoek naar een product met een rating van 2 miljoen Scoville-eenheden.
Dat is erg populair en zal zijn werk doen als je het bij een
echte aanval moet gebruiken. Gebruik het niet in een andere situatie dan als
een noodverdedigingsmanoeuvre. U kunt een boete krijgen van de politie
of vervolgd worden door de persoon die beweert dat de aanval ongepast
of schadelijk is.
Pepperspray tast alle slijmvliezen aan (ogen, neus, mond
en longen). Veelvoorkomende reacties zijn tranenvloed, hoesten, happen naar adem en tijdelijke blindheid. De effecten zijn tijdelijk,
zeker genoeg tijd om de plaats delict te ontvluchten of 911 te bellen.
Peperspray is de afgelopen decennia het favoriete niet-dodelijke middel geweest voor de politie
.
Pepperspray moet niet worden verward met traangas. We kennen misschien
traangas en de effecten ervan van journaals van politie die het gebruikt
tegen demonstranten uit de jaren '60 en '70. CN was het eerste traangas; het werd gebruikt door civiele en militaire troepen in het begin van de 20e eeuw. De effecten waren vergelijkbaar met pepperspray
hoewel er zorgen waren over de potentie en stabiliteit. Het
wordt nog steeds in veel delen van de wereld gebruikt en is het actieve
ingrediënt in Mace.
CS is ontwikkeld in de jaren vijftig. Deze chemische stof wordt doorgaans
verspreid in een wolk of mist en veroorzaakt ernstige scheuren en huidirritaties. Tijdens de oorlog in Vietnam hebben de Verenigde Staten
een reeks leveringsvoertuigen voor CS ontwikkeld, waaronder kleine granaten, de "Mighty Mite" (een continu sproeiapparaat dat wordt gebruikt in
grotten en tunnelsystemen ) en clusterbommen van 58 kg die uit
helikopters en vliegtuigen zijn gedropt. CS werd al snel de chemische stof bij uitstek
voor de politie bij het beheersen van mensenmassa's.
Traangas heeft de neiging om in de lucht te blijven hangen en kan zijn kracht behouden waar
het dagenlang blijft liggen. Het belangrijkste is dat traangas, in tegenstelling tot pepperspray, in hoge concentraties heeft geleid tot longfalen, hartaanvallen en ernstige gastro-enteritis. Om deze redenen heeft pepperspray in veel delen van de wereld CS vervangen.
Om effectief te zijn, moet pepperspray het gezicht raken en, indien mogelijk, de ogen. Daartoe kan een consument kiezen uit
verschillende verspreidingsmethoden, waaronder gels, schuimen en traditionele
sprays. Gels en schuim hebben de neiging om aan het gezicht van de aanvaller te kleven
waardoor maximale tranen worden veroorzaakt. Deze bussen staan onder druk, dus
ze kunnen doorgaans een stroom van 8 tot 12 voet schieten. Het nieuwste
type sproeipatroon is een vernevelaar, die uitzet en verdampt tot
een wolk van peper. Dit type spuitpatroon is geweldig voor
meerdere aanvallers, crowd control, beren en thuisgebruik. De meeste
peperproducten schieten in korte stoten. Tenzij je een canister van 2 ounce
of groter krijgt, ben je beperkt tot misschien 4 tot 7 bursts.
Bij juist gebruik en in de juiste situatie kan pepperspray inderdaad een levensreddend middel zijn. Hoewel je hoopt het
nooit te gebruiken, is het misschien beter om het te hebben en het niet nodig te hebben,
dan het niet te hebben en het echt nodig te hebben.
