Ben ik degene met een probleem, of zijn wij het

Vraag
Ik ben nu bijna 11 jaar getrouwd. Ik heb 4 geweldige kinderen en mijn vrouw en ik zijn net begonnen onszelf te ontwikkelen, zowel financieel als in het onderwijs. Hoewel we veel goede dingen voor gebruik hebben, heb ik het gevoel dat mijn vrouw mij en de kinderen overdreven controleert. Ik verdien het grootste deel van het geld en bijna alleen verdiende ik dit jaar zes cijfers. Ik heb haar naar school gebracht en heb haar zelfs gesteund toen ze afstudeerde met een bachelor in communicatieontwerp en toen besloot om haar hand te proberen in het lesgeven, wat ze eerder onderwijsassistent was. De reden dat ik het geld ter sprake breng is dat ik er geen toegang toe heb. Het geld gaat allemaal naar haar rekening en heeft me verteld dat de bank me niet op de rekening wilde laten vanwege een slecht krediet (als jongvolwassene was ik onverantwoordelijk met mijn geld). De vechiles staan ​​op haar naam en ik heb geen creditcards bij me. Ze heeft rekeningen op mijn naam geopend, maar ik weet niet hoeveel of wat er op staat. Ik weet wel dat ze meestal gemaximaliseerd zijn. Ik krijg $ 11 per dag ma-vr en $5 per dag za-zo. Zij en twee van mijn kinderen hebben een mobiele telefoon, ik echter niet. Ik werk twee fulltime banen en slaap ongeveer 3-6 uur per dag met soms meer dan 24 uur wakker. Ik ben geen luidruchtige persoon, tenzij ik boos word en in het begin van ons huwelijk was ik fysiek en verbaal gewelddadig. Ik heb sindsdien gewerkt met een woedebeheersingsadviseur en heb haar in bijna 5 jaar niet geslagen of gedegradeerd. Ik weet dat ik niet de beste echtgenoot ter wereld ben geweest, maar ik heb het gevoel dat ze me zo goed mogelijk van mijn vader, moeder en broers heeft geïsoleerd en me er constant aan heeft herinnerd dat haar en de kinderen mijn belangrijkste focus moeten zijn. Ze gebruikt de bijbel om haar standpunten te rechtvaardigen, en soms heb ik het gevoel dat ik erdoor verslagen wordt. Veel van mijn oudere vrienden die me kenden, vertelden me dat ik terughoudend en tot op zekere hoogte zenuwachtig was geworden door het feit dat mijn vrouw in mijn bewoordingen "pissig" zou worden als ze wist dat ik met een paar van mijn oude vrienden sprak, die volgens haar een negatieve invloed op mij zou hebben. In de afgelopen jaren ben ik begonnen terug te keren naar mijn oude persoonlijkheid en ik kan zien dat ze niet weet hoe ze moet reageren. terwijl ik nog steeds niet veel van de limieten verleg, ben ik begonnen terug te duwen. Ik hou van mijn kinderen en ik zie wel dat we een lange weg zijn afgelegd en samen veel hebben bereikt, maar ik weet niet hoe lang ik mijn verlangens nog onderdruk. Ik zou graag wat op mezelf willen focussen en zelfs een sociaal leven beginnen te krijgen. Mijn broers zijn nu ouder en beginnen hun eigen gezin te stichten. Ik zou hier graag apart van zijn, maar ze heeft een voorbehoud vanwege het drinken van mijn broers. Kun je me alsjeblieft helpen begrijpen of ik nog steeds aan sommige aspecten van mezelf moet werken of dat ik meer heb gedaan dan een normaal persoon zou doen. Tussen haakjes, huwelijkscounseling is uitgesloten omdat ze vindt dat we onze problemen aan God moeten geven en hem toestaan ​​ze op te lossen.

Antwoord
Hallo Shawn,

Bedankt voor het schrijven. Je hebt mijn diepste sympathie voor het leven met je Hitler-achtige vrouw -- ze is niet alleen Hitler, maar ze gedraagt ​​zich ook zo in de naam van God. Hoe handig.

Hier is het probleem:elke controle die ze over jou heeft, heb jij haar gegeven. Waarom je dit deed weet ik niet, maar misschien was het te wijten aan schuldgevoelens over je vroegere misdaden in het huwelijk. Maar uiteindelijk is het allemaal jouw keuze geweest om het geld aan haar te geven, je familie niet te bezoeken en het ellendige leven te hebben dat je hebt. Je bent niet haar slachtoffer, je bent het slachtoffer van je eigen slechte beslissingen.

Onderdrukken is nooit goed. De enige manier waarop iemand gelukkig kan zijn, is door te zijn wie hij werkelijk is. Mensen die zichzelf dempen, zullen zeker boos en ellendig zijn. Je moet echt leren de moed te hebben om voor jezelf op te komen en je kracht terug te nemen. Dat betekent niet dat je haar moet pesten, het betekent gewoon trouw zijn aan jezelf en waar je in gelooft, wat ze ook zegt. Het betekent een partnerschap met haar aangaan op basis van gelijkheid in plaats van de kwaadaardige dictatuur waarin je je nu bevindt. Als ze boos wordt, so be it.

Het eerste wat ik zou doen, zou zijn om mijn salaris op mijn eigen persoonlijke rekening te laten zetten. Zij kan haar account hebben en u kunt een derde account voor het gezin aanmaken. Ieder van jullie kan bijdragen aan het huishouden en heeft gelijke toegang tot die rekening. Uw account en haar account zouden uw eigen afzonderlijke - en privé - accounts zijn. Het tweede wat ik zou doen is elk lid van mijn familie bezoeken en hen vertellen dat je een watje bent geweest onder de controle van je vrouw, maar dat die dagen voorbij zijn. Je bent terug -- halleluja!

Er is een boek dat ik graag aanbeveel, genaamd "No More Mr. Nice Guy", door Dr. Robert Glover. (http://www.nomoremrniceguy.com/). Lees het. Lees ook "The Way of the Superior Man", door David Deida. Deze twee boeken zullen je leven veranderen en je helpen de weg terug naar jezelf te vinden. Als je daarmee klaar bent, lees dan 'The Four Agreements' van Don Miguel Ruiz. Die drie boeken zullen je leven veranderen als je ze ter harte neemt, en je hoeft er niet eens voor naar een therapeut te gaan.

Veel geluk voor jou, ga nu je kracht terug nemen !!

Dokter Becky