hoe verder

Vraag
VRAAG:Samantha,

Mijn vriend en ik zijn al meer dan 5 jaar samen. Hij is 38 en ik ben bijna 32. We waren ongeveer een jaar verloofd na ongeveer 18 maanden. Hij verliet zijn vrouw kort nadat we elkaar ontmoetten. Hij heeft 2 geweldige kinderen en de kinderen en ik kan het goed met elkaar vinden. Ik weet niet precies de reden waarom hij de verloving verbrak, want hij is niet goed met woorden en gevoelens. Ik denk dat er veel factoren waren die bijdragen. Nu zegt hij dat hij niet weet of hij nog een keer wil trouwen. Ik wil ooit trouwen. We lijken de hele tijd te vechten. Het is alsof je soms tanden trekt om hem enige genegenheid te laten tonen. Ik weet dat hij het op zijn eigen manier laat zien, maar zijn manier is om dingen te doen die in elke menselijke relatie zouden moeten worden gedaan. Ze zijn niet persoonlijk, uit het hart. Ik heb hem gevraagd om op zijn minst een verlovingsring voor me te kopen en dat we een lange verloving kunnen hebben. Ik denk dat ik nog niet over de pauze van de eerste verloving ben. Ik schaam me en voel me een mislukkeling. Zoveel van mijn collega's gaan trouwen en krijgen baby's. Ik wil dat zo graag en ik wil het met hem. Ik weet dat ik hem de hele tijd zeur en het wordt erger naarmate ik bitterder word!
Help alstublieft!!!! Ik weet niet wat ik moet doen. Ik wil onze relatie niet verpesten!!!!

ANTWOORD:Hallo Susana~

Weet je zeker dat hij officieel gescheiden is van zijn eerste vrouw? En zo ja, heb je de papieren gezien om het te bewijzen? Niet om nieuwsgierig te zijn, maar dit is er een die je moet zien om het zelf te geloven. Iemand kan je de hele dag iets vertellen en het is niet waar. Het is ook beter om veilig te zijn dan sorry. Hij kan het als een belediging opvatten dat je hem niet gelooft of vertrouwt. Maar hij komt er wel overheen of niet, zo niet, dan is dat aan hem. En als hij na 5 jaar samen nog steeds niet aan je kan binden door een verloving of huwelijk, dan is de kans dat hij in de toekomst daadwerkelijk met je trouwt vrij klein. Ik haat het om de brenger van slecht nieuws te zijn, maar je moet het horen. Statistieken tonen aan dat als een persoon meer dan 5 jaar niet getrouwd is geweest in een relatie, de kans dat dat gebeurt klein tot nihil is. En als je zou trouwen, wie zegt dat het huwelijk stand zou houden als iemand het moeilijk heeft om zich aan je te binden. Wil je echt het gevoel hebben dat hij iemand is met wie je hebt besloten genoegen te nemen. Wanneer hij niet dezelfde gevoelens/gevoelens kan beantwoorden als jij door te willen trouwen en je leven samen door te brengen, kinderen te krijgen enzovoort. Ik zou hier echt een probleem mee hebben als ik in jouw situatie zat. Ik zou en kon niet samen zijn met een persoon die zich niet aan mij zou binden door een verloving en een huwelijk met mij aan te gaan. Dat zou voor mij zeggen dat je goed genoeg bent om een ​​relatie mee te hebben, maar ik wil niet die volgende stap zetten en het officieel maken dat je mijn vrouw heet. Ik zou beledigd en gekwetst zijn. Als iemand niet hoog genoeg van me zou denken om dat te doen, dan zou ik daar zo snel weg zijn dat zijn hoofd zou tollen en hij zou niet weten wat hem overkwam.

Heb niet het gevoel dat je hierin mee moet gaan en voel dat je genoegen moet nemen omdat hij bang of paranoïde is om weer te gaan trouwen. Sommige mensen die een keer gescheiden zijn, willen niet opnieuw trouwen, dat is hun voorrecht, maar ze moeten hun partner op zijn minst van tevoren laten weten. Als een man zich niet kan binden om te trouwen en je zijn vrouw te noemen, dan is hij je tijd niet waard. Het huwelijk is veel meer dan een stuk papier (zoals sommigen je zullen vertellen). Het is een band die je deelt met iemand van wie je houdt en waarmee je je leven wilt doorbrengen. Niet alleen dat, het beschermt je ook als er iets met hem zou gebeuren (je zou in staat zijn om nabestaandenuitkeringen te krijgen en als je samen een kind hebt, krijgt het kind daar ook SSI voor), enz. Heb niet het gevoel dat je moet settelen of blijf uit verplichting bij hem. En denk niet dat het huwelijk hem zal veranderen, want dat zal niet zo zijn. Als hij dit een tweede keer sterk tegen het huwelijk voelt, dan zal hij het tegen je gebruiken en je zult er nooit het einde van horen als je er ruzie over zou krijgen. Wees bij iemand die je behandelt zoals je verdient om behandeld te worden. Ik zeg helemaal niet dat hij een slecht persoon is. Ik zeg dat je niet het gevoel hebt dat je genoegen moet nemen met helemaal geen huwelijk, want hij wil het niet doen, om wat zijn persoonlijke redenen ook zijn. Die keuze moet je voor jezelf maken en niemand anders. Het huwelijk verandert een persoon ten goede of ten kwade, het is een feit.

Je moet met hem gaan zitten en serieus met hem praten. Hij moet weten welke gevolgen dit voor u heeft. En wat je wel en niet wilt verdragen in deze relatie. Als hij nog steeds weigert met je te trouwen, moet je er misschien over nadenken om verder te gaan met je leven zonder hem erin. En zoek iemand die met je wil trouwen en wees niet bang om dingen met je te doen. Dit is een drop-dead dealbreaker voor veel mensen in situaties die vergelijkbaar zijn met de jouwe. De keuze is aan jou en het is er een die alleen jij kunt maken - dat kan ik je niet genoeg benadrukken.

---------- OPVOLGEN ----------

VRAAG:Je hebt gelijk en dat zie ik wel. Hij vertelt me ​​nu, uit het niets, dat hij geen baby wil. Hij weet dat ik heel graag moeder wil worden en het is alsof het hem niets kan schelen. Mijn god, vorige maand vond hij het prima. Ik heb hem verteld dat ik hem ga verlaten. Maar ik weet niet hoe. Ik heb niet het beste ondersteuningssysteem. Ik heb een vaste baan en wil die eigenlijk niet opgeven, maar mijn beste vriend woont 2 1/2 uur verderop. Ik zou bij haar kunnen blijven, maar dan zou ik een andere baan moeten zoeken. Twee zeer enge, levensveranderende veranderingen kunnen te veel zijn. Aan de andere kant denk ik niet dat ik het me zou kunnen veroorloven om op mezelf te wonen. Ik heb geen familie of veel vrienden waar ik nu ben. Die van mij zijn getrouwd en hebben kinderen. Ik heb een mini-chihuahua en 3 katten die al meer dan 10 jaar bij me zijn. Ik krijg ze niet zomaar weg. ik weet niet wat ik moet doen!!!!!!

Antwoord
Hallo Susana~

Oké, rustig aan en je moet hier goed over nadenken. Niemand zegt dat je gewoon moet stoppen en je baan op moet zeggen en al je dieren moet verhuizen en weggeven. Soms moet je doen wat je moet doen om verder te komen in het leven. Als dat betekent dat je je tijd afwacht en wat langer bij hem blijft, dan is dat maar zo. Plan wat je gaat doen en zet wat geld opzij voor een verhuizing en bereid je voor om er alleen op uit te gaan. Als je eenmaal iets hebt waar je mee kunt leven en waar je je aan kunt aanpassen, kun je die overgang maken wanneer je er klaar voor bent. Je wilt dit goed doen en niet onvoorbereid zijn en het in een opwelling/haast in dingen doen die het alleen maar veel erger zullen maken en het moeilijker voor je zal zijn om je aan te passen aan verandering. Je kunt dit doen, het plannen en werken aan je doel om te verhuizen en zelfvoorzienend te zijn. Die dag zal komen, gewoon plannen en geduld hebben.