Ons favoriete ding over de Schotse bruiloft van Natalie en Adam zijn de persoonlijke accenten - de bruid wilde echt een mooie ervaring creëren voor haar gasten, van de eenheidskaarsceremonie tot de toespraken en receptie-extra's. We zijn ook heel blij (niet verrassend) dat Natalie verliefd werd op de vintage-geïnspireerde jurk Greer op het moment dat ze hem probeerde ... blijf scrollen!
Deze mooie gelegenheid in het VK werd vastgelegd door Karolina Kotkiewicz Photography. Ga naar een geautoriseerde winkel om meer gouden jurken van Maggie Sottero te ervaren!
Welke Maggie Sottero-jurk droeg je?
Greer in Ivory/Pewter Accent, gekocht in de Harrogate Wedding Lounge.
Hoe wist je wanneer je 'de jurk' had gevonden?
Ik wist al voordat we ons verloofden dat ik een Maggie-bruid wilde worden. Ik ging naar veel bruiloftsfeesten voor inspiratie, maar alleen je jurken vielen me op. Ze zijn gewoon zo ingewikkeld en mooi! Toen zag ik dat er een koffershow naar de boetiek bij mij in de buurt kwam, dus ik moest gewoon gaan. Daar heb ik Greer voor het eerst geprobeerd. Ik had een beetje een gevecht met mezelf omdat mijn locatie een Schots kasteel was, dus ik dacht dat ik voor een grote prinsessenbaljurk moest gaan, maar ik voelde me er gewoon niet 'ik' in en ik vond het gewoon geweldig hoe flatterend de jurk was maakte mijn figuur eruit. De kleur was gewoon geweldig, maar ik dacht:"Nee Natalie, je kunt niet zomaar de eerste jurk krijgen die je probeert." Dus ging ik naar vrijwel alle kledingboetieks die North Yorkshire te bieden heeft, ik denk dat ik de hele Lisette-collectie moet hebben geprobeerd, samen met veel Sottero en Midgley-jurken, maar ik bleef maar denken aan de eerste jurk in de eerste winkel! Greer. Dus dat was het. Ik ging terug naar de eerste winkel en bestelde het in ivoor. Ik voelde me geweldig, maar ik dacht dat er iets ontbrak - ik hield niet echt van de sluiers die ik probeerde. Ik wilde iets WOW, dus ik vroeg de boetiek om extra kant van de jurk bij je te bestellen, en de naaister maakte een bijpassende kapellengte sluier in ivoor, die de look net afmaakte.
Wat was je favoriete onderdeel van de jurk? Zonder twijfel de ingewikkelde kralenversieringen op het kant met de Swarovski-kristallen - zo tijdloos en vintage. Ik had nooit gedacht dat ik een "blingy" jurk wilde, maar de details waren gewoon prachtig en er was precies de juiste hoeveelheid sprankeling om het licht te vangen. Omdat ik redelijk eerlijk ben als natuurlijke roodharige, hield ik van de kleur van het kant en de kralen (had een champagnetint) samen met de warme romige ivoren slip maakte de perfecte combinatie en vulde mijn kleuring echt aan. Ik voelde me er een prinses in en het belangrijkste was dat ik wilde kunnen dansen en me op mijn gemak wilde voelen, maar wilde pronken met mijn figuur, wat meestal veel gevraagd is van een jurk, maar deze deed het! (en jongen, ik heb gedanst op onze Schotse Ceilidh-band... ik trapte de Jimmy Choos af en danste als Rose van Titanic!)
Hoe hebben jij en je partner elkaar ontmoet?
Ik heb mijn partner echt ontmoet toen ik als makelaar in Lincoln City werkte. Om vooruitgang te boeken in mijn werk, moest ik kunnen autorijden, maar ik had extra geld nodig om mijn rijlessen en -examen uit te voeren. Toen kwam Adam - hij organiseert studentenavonden en evenementen en vroeg of ik voor hem wilde werken. Dus dat deed ik - ik had twee banen en hij was een beetje zoals mijn baas? Wat best grappig is aangezien ik nu helemaal de baas ben haha! Hij bood altijd aan om ervoor te zorgen dat ik goed thuiskwam en was niet de stereotype 'jongen' die promotors meestal zijn, dus ja, we zijn net begonnen met daten en de rest was geschiedenis.
Hoe heeft hij een aanzoek gedaan?
Omdat we een kleine Cavalier King Charles hebben die Charlie heet, hebben we de neiging om op vakantie te gaan waar we hem kunnen nemen en afsluiten van de wereld. Afgelopen december hebben we een prachtige skihut geboekt in de Cairngorms, een bergketen in Schotland. Het was bedekt met sneeuw en had kilometers ver geen buren, wat ons idee van de hemel was. Dus op een ochtend zonder dat ik het wist, besloot Adam een bergwandeling te maken. Hij stelt dan voor dat we een wandeling maken om naar de zonsondergang te gaan kijken. We begonnen te lopen en ik bleef hem vragen:"Ga verder", "Dit was jouw idee", "Mijn voeten doen pijn, zullen we teruggaan", enz., niet wetende dat hij die ochtend al naar boven was gelopen (arme man ), maar toen we de top bereikten, waren de uitzichten geweldig en er was een oude verweerde houten picknicktafel, met een deken van sneeuw erop en een ijsemmer met champagne erin - ik dacht wat is dit in vredesnaam zo willekeurig? Maar toen ik dichterbij kwam, zag ik twee glazen en toen ik daar rondkeek, zat hij op één knie met een Tiffany-doos en onze kleine puppy ging naast hem zitten en hij vroeg me:"Wil je met me trouwen?" En het begon net te sneeuwen, als confetti van de natuur. Heel romantisch. Ik zei ja!" en huilde een beetje, en we zaten en dronken wat champagne en genoten van het uitzicht. Daarna een nogal grappige dronken wandeling langs de kant van een glibberige besneeuwde berg. Hij had de ring een paar dagen bij zich voordat hij wachtte om de perfecte plek te vinden.
Waar ben je getrouwd?
We hebben besloten, aangezien Schotland veel geweldige herinneringen voor ons heeft, dat dit de perfecte plek zou zijn om meer herinneringen te blijven maken. Ik zocht via Google en kwam het prachtige 19e-eeuwse Schotse Drumtochty-kasteel tegen, verborgen in een wilde bosrijke vallei. Je kunt het hele kasteel exclusief voor twee dagen huren, dat was gewoon perfect. Slechts een korte koetsrit naar de kasteelpoorten brengt u naar de sprookjesachtige kerk van St. Palladius, waar we onze ceremonie hadden. We vulden de kerk niet omdat we een kleine intieme bruiloft wilden met ongeveer 50 gasten.
Had je bruiloft een thema?
Ik hou van vintage, klassiek en rustiek. Dus het is echt een combinatie van al deze. Ik ben kunstenaar en grafisch ontwerper van beroep, dus ik ontwierp al onze trouwpapieren en ik schilderde ook de kerk in opdracht van de dienst en alle trouwborden zelf. Ik hou er gewoon van om een persoonlijk tintje aan dingen te geven, ik denk dat het meer betekent als je weet hoeveel moeite je erin steekt. Ik hou van liefde liefde lavendel; de geur, de kleur en het zien in de zomer in bloei, meestal vol hommels en leven. Dus gingen we voor een stoffig lavendelkleurig kleurenschema met zachte roze tinten. Omdat het kasteel in een bosrijke vallei ligt, wilde ik een deel van dat naar binnen halen, wat de inspiratie vormde voor onze taart- en tafeldecoraties. Er waren ook veel Schotse invloeden - we gingen niet voor kilts omdat ze niet echt Schots waren, maar we namen tweed-gilets op. Tweed ontleent zijn naam aan zijn associatie met de rivier de Tweed die inderdaad in Schotland ligt. We hadden ook een doedelzakspeler om 's ochtends de toon te zetten. Ik heb altijd mijn sprookje nog lang en gelukkig willen hebben, dus er waren een paar verwijzingen naar dat op plaatsen, zoals Donald het paard, die me naar de kerk in de koets bracht en toen ik en Adam terug naar de locatie. Donald was absoluut prachtig, maar hij had artritis, dus hij was heel erg traag (zegen hem) waardoor ik een "klein" beetje laat voor de ceremonie was. We giechelden op de terugweg naar het kasteel. Ik wilde altijd dat mijn prins me meesleurde op zijn trouwe jichtige ros.
Hoe heb je besloten hoe je bruiloft eruit moest zien?
Ik denk dat het een combinatie is van het zien van veel blogs over bruiloften van andere mensen, maar ook van het willen maken van iets dat Pinterest-waardig zou kunnen zijn. Het belangrijkste voor ons is dat we wilden dat mensen zich ontspanden, zich amuseerden en toen ze weggingen, hadden ze het gevoel:"Dat was een geweldige bruiloft" en dat ze niet alleen hadden deelgenomen aan onze speciale dag, maar ook het gevoel hadden dat ze ook een kleine pauze hadden.
Wat was je favoriete trouwdagmoment?
Adams toespraak - hij is een zakenman die het goed voor elkaar heeft en toont niet echt emotie in het bijzijn van mensen, maar op dat moment was hij gewoon een man die voor een kamer vol mensen stond praten over het meisje van wie hij houdt. Het was kort en krachtig, maar hij moest stoppen om zichzelf te bedaren en het liet me gewoon zien hoeveel ik voor hem beteken - ik had geen lange "Redenen waarom ik van je hou"-paragraaf nodig. Het was echt en ik was gewoon onder de indruk van hem. De hele kamer voelde het ook en er was geen droge ogen. Ook de ceremonie voor het aansteken van kaarsen - het is niet erg populair hier in het VK, ik heb er een draai aan gegeven. We staken onze kaarsen aan met de eenheidskaars die gedurende de hele bruiloft werd aangestoken, toen kwamen onze ouders en staken de hunne aan bij ons, die de persoon naast hen aanstak enzovoort - en toen was het gewoon magisch om het flikkeren van de kaarsen van iedereen te zien die de licht en liefde op het geluid van een harp die speelt en mijn tante die een gedicht voorleest.
Beschrijf je bruiloft in één woord.
Magisch.
Welk advies heb je voor toekomstige bruiden?
Maak je geen zorgen over het zoeken naar dat 'bruidsmoment'. Ik heb veel te veel guilty pleasure-bruidsprogramma's gezien waarin ze in tranen uitbarsten en van vreugde schreeuwden. Ik huilde niet om een jurk die ik probeerde en het bracht me in de war. In mijn hoofd dacht ik:"Ben ik niet normaal, waar is mijn emotie?" en ik dacht, ook al ben ik dol op de jurk, ik huil niet, dus is het echt de jurk? Maar ik heb geleerd dat het zo overweldigend was om zoveel jurken te passen die niet helemaal passen en soms is het moeilijk als je te veel mensen bij je hebt, dus volg je gevoel. Toen mijn jurk me perfect paste en ik mijn schoenen en oorbellen had, had ik mijn moment en werd ik verliefd.
Investeer tijd in het vinden van de perfecte fotograaf om de dag vast te leggen, kijk echt om je heen en vind er een wiens foto's er gewoon uitspringen aan u. Onze fotograaf Karolina Kotkiewicz was geweldig, ze deed haar best. Op een gegeven moment liep het tegen 10 uur 's ochtends aan en ze kon zien dat ik worstelde met zenuwen en een beetje duizelig was, dus gaf ze me een eiwitreep terwijl ik mijn haar liet doen. Wat een passie voor wat ze doet en ook vriendelijkheid. Ik en mijn man zijn niet echt de typische mensen die naar de camera kijken en glimlachen, we wilden er gewoon natuurlijk uitzien en we waren dolblij met hoe ze bleken. We hebben echt geluk gehad met hoe al onze leveranciers zijn geworden - ze waren allemaal geweldig!
