Vraag VRAAG:Bij mijn eerste zwangerschap had ik geen verloskundige. De levering verliep goed, zonder enige hapering. Het was zo makkelijk als taart. Echter, 12 uur na de bevalling kreeg ik een bloeding. plotseling merk ik dat ik weer zwanger ben en natuurlijk ben ik doodsbang. Ik vroeg me af of je zou aanraden dat ik een dokter PLUS een verloskundige heb? Zou je zeggen dat een vroedvrouw me kan helpen beschermen op een manier die dokters niet kunnen? In mijn scenario was het probleem niet geïdentificeerd. Ze zeiden dat ze niet wisten waarom ik nog steeds bloedde omdat ik niet "drassig" was. Ik scheurde. Ik heb endometriose en cysten. zou de kennis en expertise van een verloskundige deze situatie ten goede komen?
ANTWOORD:Beste Teg,
Allereerst gefeliciteerd met je zwangerschap!
Ik kan vanaf hier moeilijk raden wat de reden van je bloeding is.
Er zijn een paar redenen waarom het kan zijn gebeurd.
Een daarvan is een vastgehouden stuk van de placenta, meestal veroorzaakt doordat de verzorger aan de navelstreng trekt nadat de baby is geboren, om de bevalling van de placenta te bespoedigen. Wanneer dat is gebeurd, scheurt soms een klein stukje van de placenta af en blijft in de baarmoeder, waardoor het niet strak samentrekt, zodat de haarvaten die tijdens de zwangerschap open waren om de placenta vast te houden niet volledig kunnen sluiten, en de moeder blijft bloeden. Soms wordt het kleine stukje tijdens het bloeden onopgemerkt doorgegeven en stopt de moeder met bloeden, maar niemand komt erachter wat het kan zijn geweest.
Boggy betekent dat de baarmoeder niet meer samentrekt, en in jouw geval klinkt het alsof het hard was, zoals het hoort, maar er kan van binnen nog iets geopend zijn, dus je bloedde nog steeds.
Soms is de bloeding afkomstig van een scheur in de baarmoederhals, die ook onopgemerkt kan blijven, als deze niet groot genoeg is.
Soms komt het bloeden ook echt van de plaats van de traan, maar omdat het bloeden zo hevig is, denkt niemand eraan om daar te kijken! Ze gaan er gewoon vanuit dat het intern is.
Ik zou aanraden om een volledige kopie van uw medische gegevens van uw OB te krijgen. Het kost misschien wat, maar het is elke cent waard. Soms schrijven ze daar dingen die ze je niet vertellen.
Ik zou altijd aanraden om naar een verloskundige te gaan (vooral een die haar eigen praktijk heeft, geen onderdeel van een verloskundige), zelfs alleen voor een consult, om haar je dossier te laten lezen en te zien of ze je situatie anders zou hebben aangepakt.
Het verschil tussen een arts en een verloskundige is vaak simpelweg dat de verloskundige je als persoon behandelt en echt naar je luistert, zodat er minder details over het hoofd worden gezien.
Natuurlijk zijn er ook zulke dokters. En er zijn ook verloskundigen die niet zo geweldig zijn.
Maar nu een verloskundige zien, of zelfs een andere OB, zou een goed idee zijn, gewoon om een second opinion te krijgen.
Er zijn dingen die u kunt doen om bloedingen te voorkomen of te helpen stoppen, die artsen misschien niet doen, maar verloskundigen (CPM's of CNM's, en in sommige staten, CM's) wel.
Laat uw verzorger allereerst de navelstreng niet aanraken na de geboorte, totdat ze het zien kronkelen op een manier die betekent dat de placenta volledig is losgemaakt en klaar is om te worden verdreven. Op die manier is er geen risico dat ze het scheuren.
Weiger om te worden geïnduceerd (of aangevuld) met Pitocin of een ander medicijn, omdat het de baarmoeder hyperstimuleert en soms ervoor zorgt dat het niet goed kan samentrekken na de geboorte, waardoor bloedingen ontstaan.
Door de baarmoeder direct na de geboorte zacht maar stevig te masseren, kan deze samentrekken en alle open bloedvaten afsluiten. U kunt dit zelfs zelf doen.
Borstvoeding direct na de geboorte (bij voorkeur voordat de baby wordt afgedroogd en weggebracht om te worden gewogen en gemeten) is buitengewoon gezond voor zowel u als de baby, omdat u uw eigen oxytocine afscheidt, waardoor de baarmoeder samentrekt en sluit, en bevordert de binding voor jullie beiden.
http://www.youtube.com/watch?v=auVmnvwNUOE
Het leeg houden van de blaas tijdens de bevalling en na de geboorte is erg belangrijk, omdat een volle blaas verhindert dat de baarmoeder volledig en efficiënt samentrekt.
Het drinken van rode frambozenbladthee zou de baarmoeder versterken en versterken, ter voorbereiding op een gezonde bevalling. Het wordt aanbevolen om het tijdens de zwangerschap te drinken.
Er zijn ook kruiden om bloedingen te voorkomen of te stoppen die verloskundigen kunnen gebruiken, die artsen waarschijnlijk niet zouden doen.
Laat het me weten als je nog andere vragen hebt.
Ik hoop dat deze aanstaande bevalling alles is waar je op hoopt.
Heel veel succes,
Sjeva
---------- OPVOLGEN ----------
VRAAG:Hallo, ik heb een paar vragen nu je me hebt geantwoord:
#1. Ik las dat er een voortdurende discussie is over de vraag of het beter is om het snoer los te laten of eraan te trekken... Ik las het toen ik me zorgen maakte over bloedingen. Waarom denk je dat sommige mensen beweren dat het beter is om eraan te trekken? wat zou een keerzijde kunnen zijn om het erin te laten totdat het zichzelf losmaakt?
#2. Je zei geen medicijnen zoals pitocin. Ik kan het mis hebben, maar is pitocin niet degene die een vrouw helpt beter te stollen? Wat doet het, als ik het mis heb. Ik vraag omdat ze me deze keer hebben verteld, omdat ze weten dat ik een hoger risico op bloedingen heb, dat ze me het medicijn zullen geven om me te helpen sneller te stoppen met bloeden. De laatste keer dat het toedienen van zo'n medicijn mijn bloeding STOPTE. waarom raad je geen medicijnen aan, terwijl ik de vorige keer zonder medicijnen bloedde totdat ze me medicijnen gaven?.....en
#3. Telt een ruggenprik als een medicijn dat u niet zou aanbevelen? Ik kreeg het de vorige keer en ik was blij dat ik het deed, want ik brak mijn stuitje toen mijn dochter naar buiten kwam en DANKBAAR voelde het niet gebeuren. Ik voelde het zeker een paar uur later, maar het was fijn om dat moment niet te hebben. Ik zwoer daarna dat ik geen andere zou krijgen, voor het geval dat. en tenslotte:
#5. in feite kon ik mijn blaas niet legen - je hebt gelijk... Ik had een katheter in, maar ze beseften pas toen ik bloedde dat het niet goed leegliep. Ik ben doodsbang dat het weer zal gebeuren, maar het leek alsof de verpleegsters en iedereen er niet veel om gaven om het te blijven controleren nadat ik eindelijk weer stabiel was. Ik moest ze blijven zoemen om te vragen of het leeg was. Ze lieten me letterlijk een uur of twee achter elkaar. Als er een verloskundige was, zou ze dan vaker bij mij komen?
Ik stel deze vragen niet om te zeggen dat ik je mening niet vertrouw of om opschudding te veroorzaken... het is gewoon zo moeilijk als ik tegenstrijdige adviezen hoor. Ik wil niet alleen ieders persoonlijk advies horen, maar ook wat zij zeggen tegen de argumenten oppositie tegen hen heeft, zoals in "hoe verklaar je dit? hoe verklaar je HUN standpunt". Ik ga ervoor zodat ik een betere grip krijg, welk advies ik denk dat grondiger is. Als iemand zijn argument tegen de aanval van de oppositie niet weerlegt, zal ik zijn mening minder snel serieus nemen. Voor mij is het belangrijk omdat ik het gevoel heb dat mijn leven letterlijk afhangt van wie ik kies te geloven dat de juiste is. Ik probeer niet een vreselijk persoon te zijn omdat ik het vraag, ik probeer er alleen voor te zorgen dat ik niet doodga! De ene kant zegt dat drugs me zullen helpen redden, de andere kant zegt dat drugs me kan doden - ik haat dat soort situaties! Ik waardeer al je adviezen die je me tot nu toe hebt gegeven en je bent een vriendelijke manier om het te geven. Bedankt voor het verdragen van deze laatste vraag!
ANTWOORD:Beste Teg,
Allereerst ben je GEEN vreselijk persoon om te vragen.
Het slimste wat je kunt doen is vragen en begrijpen. Als iemand, dokter of verloskundige, je zegt dat je niet moet vragen, of 'geen zorgen, ik regel het wel', ren dan zo ver en snel als je kunt en zoek een andere verzorger.
Het is jouw lichaam, jouw keuze.
Ik zal proberen je vragen te beantwoorden in de volgorde waarin je ze hebt gesteld, dus ik sla niets over.
Ik heb nog nooit gehoord dat het beter of veiliger is om aan het koord te trekken. Wanneer u aan het koord trekt voordat de placenta volledig loskomt, bestaat ALTIJD het risico dat de placenta scheurt, of zelfs de baarmoeder binnenstebuiten keert en gedeeltelijk uit de vagina wordt getrokken (verzakking genoemd - zeldzaam, maar het kan gebeuren).
Het is gebruikelijk om zachtjes te trekken om te zien of het los zit, maar soms worden zorgverleners ruw en trekken ze te hard.
Het is niet eens nodig, want als de verzorger de moeder constant in de gaten houdt, zal hij / zij het koord een beetje wiebelend zien dansen op het moment dat de placenta volledig loslaat, en dan is trekken veilig, of, beter nog, de moeder kan een klein duwtje geven, en de placenta zal naar buiten komen.
Het nadeel van het te lang laten staan (artsen willen het binnen een half uur weg hebben, verloskundigen zouden het langer geven, zolang de moeder niet bloedde of andere problemen had) is dat als de baarmoeder drassig is en niet samentrekt Nou, de placenta zal zichzelf niet losmaken, en dan moet de verzorger misschien naar binnen gaan en hem met de hand losmaken. Maar dat is ongebruikelijk. Onthoud - als het niet onmiddellijk uitkomt, betekent dit niet dat het niet snel zal uitkomen. Wacht tot er een probleem is voordat u het behandelt.
Aan het koord trekken zodat je geen bloeding krijgt, heeft geen zin, omdat eraan trekken de bloeding kan VEROORZAKEN.
(Ik heb geleerd - het belangrijkste dat een zorgverlener kan leren om met zijn/haar handen te doen, is erop te gaan zitten. Soms is afwachten een betere benadering dan agressiever worden. Behandel een probleem pas als er een is.)
Toen ik zei dat er geen medicijnen zoals Pitocin zijn, bedoelde ik dat je ze niet zou moeten gebruiken om weeën op te wekken of te versterken (om het sterker te maken). Pitocin is een synthetisch medicijn dat de ocytocine van het lichaam nabootst. Het veroorzaakt samentrekkingen van de baarmoeder. Als het wordt gebruikt om te induceren of te vergroten, zal het vaak sterkere samentrekkingen veroorzaken dan de baarmoeder aankan, zodat nadat de baby eruit is, de baarmoeder zo moe (atonisch) is dat het niet effectief kan samentrekken en aanspannen, en dat kan vaak bloedingen veroorzaken.
Wanneer een moeder bloedt na een geboorte, zullen de meeste zorgverleners correct (zoals in uw geval) Pitocin, of zelfs sterker, Methergine, gebruiken om de baarmoeder te laten samentrekken, omdat de bloeding betekent dat de baarmoeder het niet alleen doet . In jouw geval, omdat het werkte, betekent dat dat je baarmoeder niet goed samenging, en dat de weeën van het medicijn de truc deden.
Ik zou zeker geen 'nee' zeggen tegen Pitocin tijdens een bloeding. Ik was van plan het niet te gebruiken tijdens de bevalling.
Epiduraal is een lastige. :)
Er zijn risico's en voordelen aan een ruggenprik. De uitdaging is om de risico's af te wegen tegen de voordelen, aangezien het betrekking heeft op uw specifieke geval, en te beslissen (U neemt deze beslissing) welke keuze beter en veiliger is voor u en uw baby.
Als u het wilt lezen, vindt u hier een lijst met de risico's en voordelen van ruggenprik. Sommige risico's komen vaker voor dan andere, maar hier is er een die volgens mij behoorlijk compleet is.
http://www.midwife.org/siteFiles/news/52.3_May-June_Share_With_Women.pdf
hier is nog een, langere lijst:
http://www.gentlebirth.org/archives/epirisks.html
Om het gebroken staartbeen aan te pakken, is de reden voor het scheuren of breken van het staartbeen soms (niet altijd) de positie waarin de moeder zich bevond tijdens de duwende fase van de bevalling.
De slechtste houding voor de moeder (maar de gemakkelijkste voor de verzorger) is wanneer de moeder op haar rug ligt, met haar benen in de stijgbeugels of wordt vastgehouden door verpleegsters. Het geboortekanaal is een kanaal van zeer rekbare spieren en huid (de vagina) in een ander botkanaal (het bekken). In het bekken, aan de achterkant, buigt het staartbeen van de moeder iets naar voren en drukt in haar vagina. Het staartbeen vormt de achterkant van het geboortekanaal. Het is aan elke kant aan de heupbeenderen vastgemaakt door ligamenten, zodat het een beetje kan bewegen. Maar als de moeder op haar rug ligt, wordt het staartbeen stevig in haar vagina gedrukt en kan het niet uit de weg gaan, omdat het bed blokkeert. Dus soms moet de schedel van de baby het breken om het uit de weg te krijgen om eruit te komen.
En zelfs als het niet breekt, als de moeder op haar rug ligt, moet ze 'omhoog' duwen om de baby over haar staartbeen te krijgen.
De beste en meest natuurlijke en effectieve manier om te duwen is hurken met het gezicht naar de zorgverlener toe of hurken met haar rug naar de zorgverlener toe (vasthoudend aan het hoofdeinde van het bed dat in een zittende positie wordt geduwd). Op deze manier helpt de zwaartekracht de moeder, en ook, wanneer het hoofd van de baby bij het staartbeen van de moeder komt, zal het het gewoon uit de weg duwen (wat het niet kan als de moeder ligt) en blijven komen. (Aandachtspunt - de hiëroglief voor 'geboorte' is een gehurkte vrouw.) Hurken opent ook het bekken van de moeder met ongeveer 25%, wat betekent dat duwen zoveel gemakkelijker zal zijn.
Als dit niet deze positie is, zal het op haar zij liggen de moeder nog steeds redden van het slaan van haar staartbeen, omdat het nog steeds kan bewegen als ze op haar zij ligt.
Het is heel goed mogelijk uit uw verklaring over de katheter dat de volle blaas (en dus hun gebrek aan zorg) de oorzaak is van uw bloeding.
Een goede verloskundige wijkt een tijdje na de bevalling niet van je zijde, en meestal ook tijdens de bevalling.
Ik denk dat ik hier moet toevoegen dat de katheter op zijn plaats zat vanwege de ruggenprik, dus het zou kunnen dat de bloeding helemaal niet zou zijn gebeurd als je je blaas had kunnen voelen. Ik geef jou niet de schuld, ik geef hun gebrek aan oplettendheid de schuld. 'Output' is een van de dingen die ze de hele tijd in de gaten hadden moeten houden, en hun onoplettendheid had een zeer gevaarlijk resultaat.
Persoonlijk heb ik vanwege de onzorgvuldige 'zorg' die ik de eerste keer in het ziekenhuis kreeg, een thuisbevalling gepland, met een gecertificeerde verpleegkundige verloskundige. Ze komt als ik moet bevallen en wijkt niet van mijn zijde (tenzij ik het haar vraag) tot ongeveer 2-3 uur na de bevalling. Dat is het soort zorg dat elke vrouw verdient. Mijn tweede was gepland voor thuis, maar belandde in het ziekenhuis omdat ze vroeg kwam. Mijn verloskundige bleef de hele tijd aan mijn zijde.
Het is dus belangrijker WIE je kiest, niet waar.
Als je toch met een verloskundige gaat, onderzoek haar dan eerst, vraag om referenties en ontdek haar manier van slapen, want dat zal je vertellen of ze naar je zal luisteren als het erop aankomt.
Voel je vrij om meer te vragen, ik hou ervan als een moeder vraagt naar haar zorg en gezondheid - het is iets geweldigs.
Je bent een fantastische moeder voor al dit onderzoek. Het is jouw leven en dat van je baby, dus blijf vragen.
Fijne dag,
Sjeva
---------- OPVOLGEN ----------
VRAAG:LOL, Oké, je had gelijk... nog een paar vragen. Jij bent de enige die mij duidelijk advies geeft en dingen uitlegt en je brengt veel goede punten naar voren.
Ik was eigenlijk van plan om NIET op mijn rug te bevallen, zoals je al zei, maar de artsen in het ziekenhuis maken je. Voordat ze gaan bevallen, maken ze er een punt van om te zeggen dat je het kunt doen op elke manier die je wilt, maar mij en verschillende andere vrouwen die ik ken, kregen te horen dat we het op die manier moesten doen. Ik werd er gek van, maar ik was op dat moment natuurlijk niet in de positie om ertegen te vechten. Misschien kwam het ook door de ruggenprik. Dat zal moeilijk zijn om een beslissing over te nemen. Ik wilde oorspronkelijk natuurlijk gaan, maar ik kreeg met gemak 8 cm ontsluiting totdat een van mijn cysten me veel verdriet begon te geven. Het stopte niet met pijn doen, zelfs als de weeën zouden afnemen, dus ik ging ermee akkoord en zoals ik al zei, ik ben blij dat ik dat gedaan heb. Ik zou bang zijn dat als ik opnieuw in het ziekenhuis zou bevallen, ze me zouden dwingen om op mijn rug te gaan liggen en het zou, opnieuw, een pauze kunnen veroorzaken en ik zou dat NOOIT kunnen doorstaan zonder een ruggenprik. Dat brengt me bij mijn andere vragen, namelijk deze:zou u zeggen dat een bloeding in het ziekenhuis veiliger is dan een bloeding bij een thuisbevalling? Ik bedoel, als een noodhysterectomie nodig was of een medicijn dat werd toegediend om het bloeden te stoppen, wat doen de thuisbevallingen dan? Zijn er meer sterfgevallen bij thuisbevallingen dan in het ziekenhuis? zoals ik al zei kreeg ik 12 uur na de geboorte een bloeding, dus zou een verloskundige mogelijk ZO lang blijven, of langer? MIJN zorg met een ziekenhuis is dat ze mijn positie dwongen, ze gaven me WEL een medicijn om de bevalling te helpen (ik had 5 cm ontsluiting gekregen en stopte. De baby was op dat moment de verkeerde kant op gedraaid. Ik wist dat ze was dat ik haar kon voelen, maar ze verzekerden me dat als we het tijd zouden geven, ze waarschijnlijk zou ronddraaien, en dat deed ze). Ik zat 8 uur vast op 5 cm toen ze me het medicijn gaven. O en mijn water was op dat moment ook niet gebroken. dat deden ze ook. Wanneer is het nodig om zo'n medicijn te hebben en wanneer niet? Ik ben bang dat als ik in het ziekenhuis ben, ik te bang zal zijn om geen ruggenprik te krijgen. Toch ben ik bang voor de thuisbevalling, want als blijkt dat ik om een andere reden bloedverlies heb en het uren na de bevalling weer begint, ben ik bang dat ik er niet meer ben. Wat zou u persoonlijk aanbevelen voor mijn situatie?
Antwoord Beste Teg,
Hallo weer! :)
Allereerst is het beste wat je kunt doen, als je besluit om in het ziekenhuis te bevallen, een doula inhuren - een geboortecoach die er voor je zal zijn tijdens je bevalling en bevalling. Ze kan voor je opkomen en opkomen voor je rechten, terwijl je druk bezig bent.
Studies tonen aan dat het hebben van een doula bij je geboorte veel risicofactoren verlaagt en je veiliger maakt.
Stel haar aan het personeel voor als uw doula en vertel hen dat als ze iets zegt, dit op uw verzoek is.
Laat ook uw man spreken als uw advocaat. Vertel hem wat je wilt, zodat hij bij de bevalling voor je kan spreken als dat nodig is.
Een goed, praktisch boek om te lezen is "Creating Your Birth Plan" van Marsden Wager.
Twee andere boeken die technischer maar zeer goed geschreven zijn, zijn "Pushed" van Jennifer Block en "Born in the USA" van Marsden Wagner.
"Het Doula-boek" door maarschalk H. Klaus is ook zeer informatief.
Om terug te komen op uw vragen, ja, veel artsen gebruiken deze 'bait and switch'-techniek, waarbij ze u vertellen dat ze zullen doen wat u vraagt, maar bij de geboorte, niet zozeer...
Je hebt het recht om te bevallen in welke positie je ook wilt, en 'ziekenhuisbeleid' kan je eigenlijk niet tegenhouden. Dus als je doula en man je in de positie houden die je wilt, kan de dokter je niet dwingen om te veranderen.
En zodat je het weet, als hij of de verpleegsters het proberen (wat ik heb gezien), kun je ze vertellen dat je weet dat het aanraken van jou zonder jouw toestemming wettelijk gezien wordt als geweld en/of geweldpleging in de medische wereld, en dat je zullen spreken met de ziekenhuisbeheerder, enz., als ze uw persoonlijke ruimte niet respecteren.
Een verloskundige zal vaak een baby achteruit kunnen draaien, dus misschien was de Pitocin toch niet nodig.
Je vraagt me om mijn aanbeveling, dus hier is mijn gevoel over de situatie die je hebt voorgesteld:
Arbeid werkt als het aantrekken van een coltrui. De coltrui is je baarmoeder en de hals ervan is je baarmoederhals. De persoon die de coltrui probeert te dragen, is de baby.
De baarmoeder trekt omhoog en opent de baarmoederhals door deze tegen het hoofdje van de baby te trekken. Dus als het hoofd van de baby niet goed gecentreerd is (asynclitisch genoemd), zal de baarmoederhals niet goed verwijden.
Dus de snelste, minst pijnlijke en meest effectieve manier om een moeder goede ontsluiting te krijgen, is ervoor te zorgen dat de baby recht ligt, iets waar goede verloskundigen heel goed in zijn. Ze steken twee vingers in de vagina en tasten naar de fontanel van de baby, en duwen het zodat het gecentreerd is over de baarmoederhals.
Veel artsen en sommige vroedvrouwen houden geen rekening met dit idee omdat ze medicijnen en keizersneden kunnen gebruiken.
De zak met water vormt een kussen om de baby. Als de baby verkeerd ligt, maakt het waterkussen het gemakkelijker om de baby te draaien. Als het eenmaal gebroken is, blijft de baby vaak in de verkeerde positie vastzitten. Dus ik zou niet aanraden om het water te breken, vooral niet als de baby verkeerd ligt. (Er zijn ook andere gevaren bij het breken van het water, een daarvan is dat de zak met water een barrière vormt voor ziektekiemen en als deze eenmaal is gebroken, is de baby niet beschermd. Een andere is een verzakking van het koord, dat is wanneer het koord in de vagina wordt geduwd met de stroom van water dat eruit komt. Hierdoor drukt het hoofd van de baby tegen het snoer, waardoor de eigen zuurstoftoevoer effectief wordt afgesneden en een automatische keizersnede nodig is om het leven van de baby te redden. Allemaal omdat het water gebroken was en dat niet had mogen gebeuren Dus soms waren levensreddende keizersneden eigenlijk niet nodig geweest als de dokter niet al iets anders had gedaan...)
Pitocin is nodig wanneer de geboorte een veiliger alternatief is voor het voortzetten van de zwangerschap, zowel voor de moeder als voor de baby. Bijvoorbeeld als de baby van binnen niet goed groeit, ondanks dat de moeder haar dieet verandert, goed eet en vitamines slikt. Of als de moeder ziek is en zwanger zijn haar zieker maakt, en het veilig is voor de baby om geboren zijn.
Het komt zelden voor dat een moeder bloedingen krijgt zo lang na de geboorte, en in uw geval waarschijnlijk door nalatigheid. Je kunt je gegevens ophalen en je ervaring beschrijven aan een andere geboorteprofessional, maar tenzij ze een soort van loyaliteit hebben aan de OB die je de eerste keer gebruikte, vermoed ik dat ze het met me eens zullen zijn.
De kans dat een vrouw een spoedhysterectomie nodig heeft na een natuurlijke, niet-gedrogeerde vaginale bevalling zonder instrumenten zoals een vacuüm of tang, en waarbij de moeder in haar eigen tempo mocht duwen en het snoer niet werd aangetrokken, is praktisch nul.
Geneesmiddelen om bloedingen te stoppen worden door elke thuisbevallingsverloskundige bij zich gedragen, en als u besluit er een in te huren, moet u het hen voor de zekerheid vragen. Ik geloof dat sommigen van hen zelfs de spuit van tevoren klaarmaken en op een dienblad hebben, zodat er geen seconde vertraging is bij het toedienen als het nodig is.
In jouw geval zou ik je aanraden om jezelf zo goed mogelijk te informeren. Lees niet "Wat u kunt verwachten als u in verwachting bent". Het maakt mensen bang zonder veel nuttige informatie te geven.
Ina May Gaskin, Marsden Wagner en Elizabeth Davis zijn een paar goede auteurs die in me opkomen.
In jouw geval lijkt het mij dat de lawine van problemen begon toen de baby naar achteren lag, wat verholpen had kunnen worden door simpelweg van houding te veranderen, of door de verzorger die zijn/haar handen in je en op je buik had gebruikt om je baby te draaien . In plaats daarvan Pitocin, gevolgd door het breken van je water (waardoor de baby vast komt te zitten), het geven van een ruggenprik (wat het moeilijker, zo niet bijna onmogelijk maakte om de baby te laten draaien) en een katheter, en dan niet opnemen toen je belde, allemaal leidde tot een zeer angstaanjagende en gevaarlijke bloeding die in de eerste plaats had kunnen worden voorkomen!
Ik ben natuurlijk erg voor thuisbevalling, en ik denk dat je daar veilig zou zijn, met een bekwame verloskundige, maar waar (en hoe en met wie) te bevallen is een persoonlijke beslissing die elke moeder het recht heeft om te maken door haarzelf.
Als u wilt, heeft Dona International een database met doula's waarin u kunt zoeken om er een in uw regio te vinden.
Ik kan proberen om je te helpen bij het vinden van een goede verloskundige bij jou in de buurt, als je dat wilt.
Ik wens je heel veel succes met het nemen van deze beslissingen.
Vraag gerust meer als je wilt.
Ik wil dat je weet dat ik je respecteer omdat je jezelf hebt opgevoed.
Sjeva
