Vraag Geachte mevrouw Gunter:
Ik ben 24, ik begon met manarche op 10-jarige leeftijd en had regelmatige menstruaties tot de leeftijd van 18-19. Als tiener had ik echter al een tijdje galactorroe. Ik heb boulimia nervosa sinds ik 15, 16 was, maar het was nooit erg, op 19 werd het zo erg dat ik abrupt veel gewicht verloor, wat mijn menstruatiecyclus verstoorde en na een tijdje stopten ze helemaal.
Ik kreeg de diagnose bilaterale, eenvoudige, eenkamerige cysten in de eierstokken die op het moment van de diagnose een diameter van meer dan 5 cm hadden. Ik kreeg Diane 35 (oestrogeen/progesteron-combinatie) gedurende twee jaar als conservatieve behandeling voor de cysten, maar hun omvang nam slechts licht toe in plaats van af te nemen en uiteindelijk stelde een andere gynaecoloog voor om de cysten leproscopisch te laten verwijderen.
Na de procedure kreeg ik van die arts te horen dat ik "gestreepte eierstokken" had en dat ze bijna de helft van de normale grootte waren. Ik kreeg een tijdje Progyluton en kreeg later het advies om te stoppen met het innemen van de pillen en de hormonale niveaus te controleren (tot nu toe zijn mijn LH en FSH BINNEN het normale bereik gebleven, maar naar de LAGERE kant had ik hun niveaus getest vóór de ook lepra).
Ik heb onlangs mijn MRI gedaan en mijn hypofyse en hypothalamus zijn perfect in orde, maar de LH- en FSH-spiegels zijn vrij laag, hoewel ik nu al 6 maanden geen hormonen of anthing heb ingenomen.
Kunt u mij vertellen wat er aan de hand is? Tot nu toe heeft geen enkele gynaecoloog mij iets kunnen uitleggen. De grootte van mijn eierstokken en baarmoeder nemen af, de hormonale niveaus zijn vrij laag, ik heb geen menstruatie. Als mijn eierstokken "gestreepte eierstokken" waren, zou ik ze sinds de geboorte hebben gehad, nietwaar? en alle bijbehorende problemen ook? en dit is meestal een kenmerk van het syndroom van Turner, nietwaar?
Alles was normaal totdat ik afviel, en nu heeft geen enkele arts kunnen uitleggen hoe mijn eierstokken en baarmoeder weer normaal kunnen worden. Ik maak me zorgen over mijn vrouwelijkheid en vruchtbaarheid... Heb ik blijvende schade aan mezelf aangericht? Wel vertel ik de artsen die ik bezoek over het ernstige gewichtsverlies en de eetstoornis.
Zijn mijn eierstokken zo geworden omdat ik zoveel ben afgevallen? Met de hormonen (met name progyluton) merkten ze wat activiteit in mijn linker eierstok. Nu is er geen. Mijn hersenen zijn in orde, dus het probleem moet bij de eierstokken liggen, maar de hormonale niveaus suggereren niet dat...
Dank u voor uw tijd en aandacht.
Groeten,
Sarah
Antwoord Lieve Sarah,
Hoewel ik het op prijs stel dat u me schrijft, moet u volledig begrijpen dat ik geen arts ben en daarom zijn mijn antwoorden aan u mijn mening en wat ik "mogelijk" in mijn leven heb meegemaakt met "sommige" ziekten. Hoewel ik zelf "nooit" boulimia heb gehad, heb ik wel eens gehoord en soms gelezen over de verschrikkelijke effecten die dit gedrag kan hebben op de persoon die dit doet. Zoals je hebt opgemerkt toen je veel gewicht verloor toen je 19 jaar oud was, begon het echt je lichaamsfuncties te beïnvloeden.
Het is een van de bijwerkingen van boulimia waar ik over had gelezen en die ik op tv zag toen er een show over deze aandoening werd uitgezonden. Ik zal je aanraden hierover contact op te nemen met een steungroep, ook al doe je deze oefening niet meer, de groep kan je mogelijk helpen begrijpen wat dit gedrag met je lichaam heeft gedaan.
U kunt in uw plaatselijke krant kijken en een "hulplijn" bellen om de dichtstbijzijnde "eetstoornis"-groep of -organisatie bij u in de buurt te vinden. Ik zou u ook sterk aanraden om naar uw arts of een "andere" arts te blijven gaan totdat u een "duidelijk" antwoord op uw probleem krijgt, want ik ben van mening dat uw probleem mogelijk verband houdt met het feit dat u uw lichaam zo lang geleden hebt beschadigd met boulimia.
Ik wil je ook vertellen om "HET HART TE NEMEN" en maak je niet alleen zorgen over dingen die je in het verleden hebt gedaan. Dit is het moment om zoveel mogelijk orde op zaken te stellen en te begrijpen dat elke dag een nieuwe "start" brengt. Ik hoop dat ik je op een kleine manier heb geholpen en dat je wat gemoedsrust kunt vinden met betrekking tot je probleem.
Bedankt voor het schrijven
Navita
