Vraag Hallo daar, sorry dat ik u stoor.
Ik vroeg me af of het gebruikelijk was om beide symptomen van PMS en PMDD te hebben en of u iets wist dat ik voor hen kon doen?
-PMS-
gevoelens van verdriet of wanhoop, of mogelijk zelfmoordgedachten
gevoelens van spanning of angst
paniekaanvallen
stemmingswisselingen, huilen
blijvende prikkelbaarheid of woede die andere mensen treft
desinteresse in dagelijkse activiteiten en relaties
moeite met denken of focussen
vermoeidheid of weinig energie
hunkeren naar eten of eetbuien
moeite hebben met slapen
gevoel van controle
lichamelijke symptomen, zoals een opgeblazen gevoel, gevoelige borsten, hoofdpijn en gewrichts- of spierpijn
-PMDD-
gevoelens van verdriet of wanhoop, of mogelijk zelfmoordgedachten
gevoelens van spanning of angst
paniekaanvallen
stemmingswisselingen, huilen
blijvende prikkelbaarheid of woede die andere mensen treft
desinteresse in dagelijkse activiteiten en relaties
moeite met denken of focussen
vermoeidheid of weinig energie
hunkeren naar eten of eetbuien
moeite hebben met slapen
gevoel van controle
lichamelijke symptomen, zoals een opgeblazen gevoel, gevoelige borsten, hoofdpijn en gewrichts- of spierpijn
Nu weet ik dat je geen dokter bent, maar ik zou het advies over de situatie toch op prijs stellen, ik zal je wat informatie geven om je een beetje te helpen haha! :)
Ik ben een 17-jarige vrouw, ik heb mezelf (ja professioneel he? =D) gediagnosticeerd als depressief. Ik sneed mijn polsen door in groep 7, en ondanks dat de school erachter kwam en mijn ouders belde dat er niets was gebeurd, ben ik nog nooit naar een dokter gegaan. Mijn zus (20) werd twee jaar geleden door artsen gediagnosticeerd als schizofreen (zeer vroege stadia echter). Ze neemt medicijnen en gaat sindsdien in therapie en verder loopt het dankzij mijn vaders kant vrijwel langs de vrouwen in mijn familie.
Nu, mijn pms?//pmdd? versterken deze in hoge mate, normaal gesproken ben ik heel gemakkelijk geagiteerd. Ik irriteer me snel aan niets en ik zou kunnen huilen als ik mijn zin niet krijg. Nee, ik ben niet zomaar een verwend nest, ik kan er gewoon mijn leven lang niets aan doen. Ik probeer met mezelf te redeneren, maar ik lijk hoe dan ook van streek te raken. Ik heb vaak geen zin om uit te gaan, maar als ik eenmaal uit ben, vermaak ik me wel, maar het eruit komen is het moeilijkste. En de week of twee weken voor mijn menstruatie ben ik veel verder dan dit. Ik zie mijn vrienden niet meer graag, of knuffelen met mijn vriend, ik ben liever alleen, op mijn computer, in mijn eigen wereldje. Ik eet helemaal niet, of ik eet eetbuien. Ik slaap zelden een volle 8 uur, sommige nachten slaap ik helemaal niet. Het niet eten maakt me misselijk en duizelig en moe, en ik voel me zelden goed. Bovendien krijg ik acne tijdens PMS en dit draagt alleen maar bij aan de stress.
Dit jaar is ook bijzonder schadelijk geweest omdat ik op 15 september 2007 ben verkracht. Het is sindsdien non-stop hard geweest en heeft mijn symptomen alleen maar erger gemaakt. Normaal gesproken krijg ik rond die tijd minstens één keer per maand de non-stop huilbuien, ik weet niet waarom, ik dacht dat ze nu wel zouden zijn gestopt. Ik heb maar een paar mensen over het incident verteld, mijn vriend en vier vrienden, en als ik het ze vertel, praten we er niet over. Het is mij niet vreemd om niet over dingen te praten, ik heb het gevoel dat mensen erg afgeschrikt zouden worden door mijn 'aandachtsacties' zoals mijn moeder het zou noemen.
Al met al weet ik gewoon niet wat ik moet doen. Ik word zo ziek dat mijn vrienden me vragen of ik in orde ben tijdens PMS, en de verandering van dieet verpest vaak ook mijn menstruatie. Ik weet gewoon niet wat ik moet doen.
Moet ik mijn arts om anticonceptie vragen om mijn PMS te matigen en mijn menstruatie regelmatig te houden?
Of moet ik een manier vinden om hem om antidepressiva te vragen en hopen dat dat iets verandert?
Ik begrijp dat u geen dokter bent, maar ik stel uw mening zeer op prijs, ik heb niemand anders die ik kan vragen.
Antwoord Beste Jaclyn,
Heel erg bedankt voor het schrijven van mij, sorry dat het zo lang geduurd heeft met het beantwoorden van uw vraag, maar ik ben momenteel in het ziekenhuis. Maar ik vond het heel belangrijk om te proberen met je te praten over wat er aan de hand is. Ik heb niet echt veel expertise op het gebied van PMS en PMDD, maar ik zou denken dat ze je humeur en lichaam zouden beïnvloeden. Ik maak me grote zorgen over je depressie, want daar valt niet mee te spelen! En vooral omdat depressie en dergelijke in uw familie voorkomen, bent u extra vatbaar voor problemen. DIT MOET JE SERIEUS NEMEN! U MOET EEN ARTS RAADPLEGEN EN MEDEDINGEN KRIJGEN (INDIEN NODIG) om u te helpen een betere kwaliteit van leven te leiden. En je moet de YOKE(problemen) uit je hoofd krijgen! Je kunt niet zo door het leven gaan, want je hebt een te mooie toekomst om dit soort dingen te laten beheersen.
Je moet tegen jezelf zeggen dat DIT NIET JOUW TOEKOMST IS! uit de hand lopen, onvriendelijk zijn, constant depressief zijn, je afvragen of je geliefd bent of niet, je afvragen OF JE VAN IEMAND KUNT HOUDEN! En je moet het naar een hogere macht brengen om je te helpen dit te doen, want je kunt het niet alleen en je moet dat gaan begrijpen en je niet schamen, zelfs als niemand om je heen gelooft dat er een hogere macht is.
Mijn zus, je kunt genezen worden als je contact zoekt met degene die jou kan genezen. Ik ben klaar met prediken, maar ik hoop dat je iets van wat ik heb gezegd in je hebt opgenomen en dat je voorzichtig bent en leert van JEZELF TE HOUDEN WANT JE BENT IEMAND!
GOD ZEGENT JOU EN JE FAMILIE
Navita
