Vraag Ik heb Symphysis Pubis Dysfunctie gehad bij elk van mijn vier zwangerschappen, de ene keer erger dan de vorige. Na mijn laatste bevalling kon ik een maand lang niet beter lopen dan shuffle. Ik zou heel graag een vijfde en laatste baby willen, maar ik maak me grote zorgen dat de SPD iets chronisch wordt als ik mijn geluk nog verder verhoog. Zijn hun preventieve maatregelen die ik kan nemen? Zou een keizersnede het post-pardumtrauma verlichten? Al mijn baby's waren groot (8-10 lbs) en naar boven gericht in plaats van naar beneden, wat de stress op het schaambeen vergroot. Ik heb mijn dokter al deze vragen in het verleden gesteld, maar hij begrijpt niet hoe pijnlijk dit probleem werkelijk is.
Bedankt!
Antwoord Het hebben van een c-sectie zou slechts de ene herstelpijn vervangen door een andere. Tijdens een keizersnede worden uw buikspieren uit elkaar gesneden. Je kunt niet rechtop zitten, omrollen of zelfs je oudere kinderen oppakken zonder ondraaglijke pijn. In het ideale geval zou je helemaal geen pijn moeten hebben na je bevalling, of hoogstens een lichte steek. Ik vermoed dat de houding van je baby in combinatie met je manier van bevallen verantwoordelijk is voor het langdurige ongemak na de bevalling.
Eerst moet je je baby in een anterieure positie krijgen. Kijk op www.spinningbabies.com voor enkele ideeën over optimale foetale positionering. Mijn persoonlijke routine begint met 26 weken. Ik ban mezelf van de bank, behalve dat ik op het uiterste puntje zit met mijn knieën uit elkaar zodat mijn buik tussen mijn benen kan vallen. Meestal streef ik ernaar om op maat op de grond te zitten. Geen fauteuils, geen schommelstoelen, geen loungen. Ga altijd rechtop zitten en leun een beetje naar voren. Denk aan "goede houding". Ook oefen ik bekkenbodemspieren, vier keer per dag een set van 40 en daarna 15 minuten op mijn buik rustend om de baby een goede kans te geven om tot rust te komen. Wat dit allemaal doet, is de zwaartekracht gebruiken om je baby in positie te brengen. De rug van je baby is het zwaarste deel van zijn/haar lichaam en door de voorkant van je buik lager te houden dan je rug, moedig je die zware rug aan om naar voren te vallen, waar je hem wilt hebben.
Uw tweede zorg moet zijn tijdens de bevalling en het duwen. Bij SPD wil je dat je knieën zo dicht mogelijk bij elkaar staan, en je wilt alleen duwen als je lichaam de drang voelt. Gebruik geen gecoacht duwen, waarbij u wordt verteld om te duwen voor een telling van 10, enz. Duw wanneer uw lichaam duwt. Dit zal resulteren in minder stress op uw bekkenbot en zal meer tijd geven voor het hoofdje van uw baby om te vormen, waardoor een kleinere presentatie door het bekken mogelijk wordt. U moet ook op uw handen en knieën duwen in plaats van op uw rug of half achterover leunen. Dit verwijdt uw bekkenuitgang tot 30% en houdt ook uw knieën bij elkaar om de belasting van uw symphysis-gewricht te verminderen.
Ik begrijp volkomen waar je vandaan komt. Ook was ik de laatste maanden van mijn laatste zwangerschap nagenoeg gehandicapt. Maar ik volgde mijn eigen aanbevelingen en beviel mijn zoon van 8 lb 10 oz (met een hoofd van 15") in slechts 30 minuten duwen, en zodra hij geboren was, was mijn pijn voor 99% verdwenen. Ik ben nu 14 weken zwanger nogmaals, en ik ben bang voor de terugkeer van de pijn, maar ik weet dat als ik mijn bevalling goed regel, deze na de geboorte weg zal zijn.
Succes!
