Vraag Ik heb hypertensie en gebruik er methyldopa voor. Het loopt nog steeds hoog op 140/90, dus ik heb twee keer per week niet-stresstests gedaan. Ik ben 34 weken verder en afgelopen vrijdag, terwijl ik op de eerste monitor was, had ik elke 4 tot 5 minuten heel erg sterke weeën. Ik werd ook gecontroleerd en ze zeiden dat ik 2 cm ontsluiting had. Ze stuurden me naar de bevalling en de bevalling waar ik een infuus kreeg voor vocht om te zien of hydratatie de weeën zou stoppen, maar dat gebeurde niet. Ze gaven me toen een injectie met Turbitol (? niet zeker van spelling? me om het tot 36 weken te slikken en dat ik waarschijnlijk na het stoppen weer zal bevallen.Ik begrijp dat mijn baby alle tijd nodig heeft die ze binnen kan hebben, vooral voor de zich ontwikkelende longen, maar sinds ik nifedipine gebruik, heeft ze nauwelijks beweegt helemaal niet. En sinds ik erop zit, krijg ik er hevige hoofdpijn van, dus gaven ze me tylenol met codeïne, waarvan ik zeker weet dat het ook de baby medicatie geeft en haar niet zo veel beweegt. Wiens keuze is het als het er echt op aan komt Ik voel me niet op mijn gemak met deze medicijnen en vooral niet als ze niet zoveel beweegt. Ik merk wel dat wanneer het bijna tijd is voor mijn volgende dosis, mijn baby actiever wordt. Dit is echt vervelend. Kan ik ervoor kiezen om de natuurlijk proces gebeuren of is waar doen ze het nu beter aan? Ik verwijd, haar hoofd ligt naar beneden in mijn bekken en de weeën zijn sterk. Ik heb het gevoel dat ze naar buiten moet komen als ze er klaar voor is en ik heb het gevoel dat ze me zeker vertelt dat ze er klaar voor is. Alsjeblieft, ik heb wat ethisch advies nodig.
Antwoord Kristy,
Je zit in een lastige situatie. Na 34 weken zijn de longen van uw baby nog niet ontwikkeld. Uw artsen willen dat ze zo lang mogelijk binnen blijft om complicaties bij de geboorte en mogelijk ontwikkelingsachterstanden daarna te voorkomen. Zelfs baby's die na 37-38 weken worden geboren, kunnen nog steeds ademhalingsproblemen hebben omdat hun longen nog aan het rijpen zijn.
Ik begrijp volledig het dilemma dat je hebt met hoe de medicijnen haar ontwikkeling beïnvloeden. Het is de vraag wat het grotere kwaad is:haar in utero blootstellen aan medicijnen of een prematuur geboren laten worden met mogelijk ademnood, voedingsproblemen en ontwikkelingsachterstanden.
Het lijkt erop dat de artsen denken dat het meer voordeel heeft om haar in de baarmoeder te houden om zich verder te ontwikkelen dan om u in dit stadium te laten bevallen.
Van wat je hebt gemeld, heb ik niet gemerkt dat ze je steroïde-injecties gaven om haar longontwikkeling te vergroten voor het geval de medicijnen je vroegtijdige bevalling niet zouden stoppen om opnieuw te beginnen. Dit kan een voorzichtige stap zijn, aangezien de vroeggeboorte waarschijnlijk opnieuw zal beginnen.
Ik weet dat het misschien lijkt alsof je baby je vertelt dat ze er klaar voor is, maar je hypertensie is de boosdoener, niet haar bereidheid. In de meeste gevallen doen baby's het beter met meer tijd in de baarmoeder, niet minder.
Mijn beste advies is om uw artsen vast te leggen met een lang gesprek over de risico's en voordelen van het voortzetten van medicijnen en behandeling, of om uw bevalling te laten beginnen. Vertel hen uw zorgen over de medicatie van uw baby en haar verminderde beweging. Deel uw reacties op de medicijnen. Vraag naar de status van haar longontwikkeling. Vraag wat er kan worden gedaan om haar longontwikkeling te verbeteren.
Er zijn altijd alternatieven, maar aan alle keuzes zijn risico's verbonden. U hebt gedegen informatie nodig om de veiligste keuzes te maken voor zowel u als uw kind. Dit is waar u de artsen voor betaalt:u op bewijs gebaseerde zorg geven en uw inbreng respecteren als de moeder van dit kind en degene die haar draagt.
U moet zeker een partner in uw zorg zijn. Beslissingen moeten gezamenlijk worden genomen, niet aan u gedicteerd.
Succes!
Catharina
