Vraag Fetus Het is nu 20 jaar geleden sinds mijn abortus. Ik heb een prachtige dochter gehad die nu 18 is. Al die jaren heb ik naar haar gekeken en aan haar andere broer of zus gedacht. Hoe ze zouden zijn geweest. Na het bekijken van foto's van deze kleine mensjes in de baarmoeder denk ik bij mezelf:Hoe had ik nog een mens kunnen vermoorden, een Kind. Het zijn echt baby's bij de conceptie. Ik ben kapot van wat ik heb gedaan. Nee, ik mag niet zijn getroffen voor, tijdens of direct na, maar na het krijgen van een kind. Ik rouw zo ontzettend om mijn verlies. De vader van de baby maakte zich geen zorgen om dit kind. Hij was blij om van deze verantwoordelijkheid te zijn ontheven, die hij erop aandrong dat ik de keuze zou maken om de beslissing op mijn zielen te leggen. Vandaag probeer ik met vrouwen te praten over bescherming, die nu ook beschikbaar is voor mannen, ze hebben te maken met een ander LEVEN dat niet zo lichtvaardig bedoeld is in mijn eigen egoïstische daad, ik kan deze dingen zeggen.
O wat heb ik gedaan.
Is er enige begeleiding/hulp voor vrouwen, zelfs na zoveel jaren van het dragen van deze pijn. Waar kan ik heen en waar kan ik vrouwen naartoe sturen die in de mist zitten om zo'n gruwelijke beslissing te nemen of dat al hebben gedaan? Ja, het heeft invloed op je, mentaal.
Patricia
Antwoord Hoi Patricia :)
Als het een baby is bij de conceptie, pleegt een vrouw die menstrueert dan een moord? Omdat de meeste bevruchte eitjes gewoon helemaal niet innestelen. Als je voelt dat het een baby is vanaf de conceptie, is dat geweldig, maar weet dat. Wat de man deed was verkeerd - je had de keuze moeten kunnen maken die je echt wilde, vrij van zijn druk.
Ook zullen niet alle vrouwen hetzelfde voelen als jij. Voor anderen is het geen leven, maar een potentieel leven. Voor anderen is het een egoïstische keuze om een kind te houden dat ze niet willen en/of waarvan ze weten dat ze er niet voor kunnen zorgen. Het is onjuist om het voor elke vrouw als een gruwelijke beslissing te beschouwen. Terwijl het voor jou was, is het voor anderen gewoon niet. Het heeft JOU mentaal beïnvloed, maar het zal niet elke andere vrouw mentaal beïnvloeden.
U kunt hier http://www.4exhale.org/ gaan, een uitstekende bron, ten zeerste aanbevolen.
Die foto die je hebt, hij beweert van een embryo van 8 weken te zijn. Hier een goede foto:
http://www.mayoclinic.com/health/medical/IM04050
Je denkt aan de 'wat als'-maar denk je alleen aan de goede wat-als? Hoe zit het met de slechte? Wat als je niet in staat was geweest om beide kinderen de aandacht te geven die ze nodig hadden, of een of beide kinderen een hekel had aan het hebben van een broer of zus? Het kan echt twee kanten op, en het is zeker geen reden om jezelf slecht te voelen. Het is vreselijk dat je je voelt zoals je je voelt - neem contact op met Exhale, ze zullen helpen. Maar zorg er ook voor dat je je eigen gevoelens over je ervaring niet projecteert op de abortus-ervaringen van elke andere vrouw - voor velen van hen hebben ze grote opluchting gevoeld en hebben ze nooit meer achterom gekeken.
