Toen ik nog een heel jong meisje was, zat mijn oma altijd aan de keukentafel te haken. Vaak gebruikte ze een fijne katoenen draad met een haak waarvan de kop zo klein was dat je hem niet echt kon zien. Ik zou me verbazen over hoe haar handen moeiteloos heen en weer bewogen en, als bij toverslag, onder haar handen delicate kant zou verschijnen. Pas als volwassene realiseerde ik me dat het de ongelooflijke kracht van haar agrarische opgestoken handen was die het zo subtiel deed lijken.
Ze zou voor mij de meest verbluffende outfits, jurken, pakken en truien maken. Hoe mooi ze er ook uitzagen, ze jeukten vaak. Ik bedoel, ze waren op zoek naar de dichtstbijzijnde modderpoel en gooiden jezelf erin, jeukend. De garens van vroeger voelden vaak ruw aan. Er is een duidelijke elegantie aan haakwerk. Door de manier waarop het garen in elkaar draait en draait, kun je het zien evolueren naar iets anders. De overgang van de eenvoudige streng naar het complexe weefsel is subliem.
De overgang is meer dan visueel. Een eenvoudige streng katoenen draad heeft heel weinig elasticiteit en op de een of andere manier heeft de afgewerkte stof rek. Door deze vorm is het kledingstuk nauwsluitend en toch comfortabel. Haken is de beeldende kunst van lijnen en ruimtes. Het balanceert de open ruimtes met ranken die in vormen zijn gedraaid en getrokken. Het is deze balans van lijnen en ruimtes waardoor het een geschikte kunst is voor alle seizoenen. Dit is waar omdat lichaamswarmte zowel wordt vastgehouden als afgegeven op basis van de dichtheid van de steken en het type garen.
De kenmerken van haken lenen zich goed voor Afghaanse constructie. Hoe vaak heb je het koud gehad en lekker in de warmste deken gekropen die je kon vinden, om 20 minuten later onaangenaam bezweet te worden? Je zit in een cyclus van verkoudheid je bundelen en de deken gefrustreerd weer weggooien. Of erger nog, je hebt het echt heel koud en wat je ook doet, je krijgt het gewoon niet warm en je voeten voelen aan als blokken ijs van 30 pond. Gehaakte Afghanen zijn het antwoord op dat probleem. Als de juiste garens worden gebruikt, kun je lichaamswarmte vasthouden zonder oververhit te raken.
Deze low-tech kunstvorm is de perfecte verdediging tegen een van onze meest hartverscheurende aandoeningen, wiegendood (SIDS). De Consumer Product Safety Commission (CPSC) heeft in samenwerking met de Centers for Disease Control (CDC) aanbevolen dat moeders hun baby's in een slaapzak naar bed brengen zonder extra beddengoed. Hun redenering voor deze aanbeveling is duidelijk.
Maar liefst 25% van de sterfgevallen die jaarlijks aan wiegendood worden toegeschreven, wordt in verband gebracht met oververhitting en/of verstikking veroorzaakt door beddengoed. Baby's regelen hun eigen lichaamstemperatuur slecht en kunnen hun hoofd niet meer verstellen als ze hun lichaam onder het beddengoed hebben gewerkt. Goedbedoelende ouders die reageren op het instinct om hun baby's te bundelen en warm te houden, gebruiken vaak dekens van strak geweven materiaal.
Strak geweven materialen hebben een beperkte luchtstroom. Een beperkte luchtstroom zorgt voor een opeenhoping van verloren lichaamswarmte van de baby en kan ervoor zorgen dat de baby oververhit raakt. Het kind heeft niet de kracht of coördinatie om opzettelijk zijn lichaam onder de deken vandaan te halen. In het uiterste geval handhaaft deze omstandigheid een gevaarlijk verhoogde hersentemperatuur en resulteert in de dood.
Beperkte luchtstroom is ook de boosdoener voor het tweede facet van dit probleem met beddengoed. Baby's slagen er vaak in om onder het beddengoed te kronkelen en hun gezicht wordt bedekt door de deken. Nogmaals, omdat baby's niet in staat zijn zichzelf te bevrijden wanneer dit gebeurt, zitten ze in wezen in de val. Terwijl ze koolstofdioxide uitademen, hoopt het zich op onder de deken bij hun neus en mond en hun zuurstofniveau keldert. Het tragische resultaat kan de dood door verstikking zijn.
Geen enkele redelijke ouder wil zijn of haar baby in gevaar brengen, maar het kan een enorme onderneming zijn om het instinct en de culturele traditie te bestrijden om een baby te bundelen. Het is een onnodige strijd. Het wonder van haken is dat met al zijn ruimtes, wanneer de juiste garens worden gebruikt, het de warmte kan behouden en een positieve luchtstroom mogelijk maakt. Met de juiste hechtingen is er voor het kind geen gevaar voor verwurging omdat de openingen te klein zijn. (Premature baby's hebben voor de veiligheid dekens met kleinere stiksels nodig.) In economische termen zijn gehaakte Afghanen het punt waar ouderlijk instinct en veiligheid van baby's elkaar ontmoeten, evenwicht
(Schaamteloze plug op handen) Bij Fresh From the Farm biedt onze Grandma's Love Afghan-lijn een breed scala aan baby-Afghanen met een royale afmeting van 46 inch bij 46 inch. Wikkel je baby in oma's liefde.
Kortom, (ik weet dat het daar een beetje laat voor is) de nieuwe garens die nu beschikbaar zijn, hebben het potentieel van haken volledig verhoogd van het visueel spectaculaire naar het totale pakket.
Dawn Worthy, eigenaar van Fresh From the Farm, zet zich in voor de veiligheid en het comfort van baby's en volwassenen. Grandma's Love Afghanen gebruikt een verscheidenheid aan vezels die voldoen aan de behoeften van de overgevoelige, de veganist en de luxe-minded. Deze dekens worden aanbevolen door Elias en goedgekeurd door mama. http://www.FreshFromtheFarm.Us
