Geweldige vergeving? Of duivelse wraak?

Geweldige vergeving? Of duivelse wraak? De bedrogen vrouw die de minnares van haar man een deel van het gezin maakte en de meest onwaarschijnlijke beste vrienden van Groot-Brittannië maakte

Ze delen een passie voor avontuur, cultuur en reizen. Ze gaan samen naar de opera, naar het theater, naar voetbalwedstrijden. David en Mary Harper en hun vriend Gilda hebben de afgelopen 16 jaar een zeer opmerkelijke hechte band gehad.

Ondanks dat de Harpers in Sussex en Gilda in Frankfurt wonen, ontmoeten ze elkaar regelmatig.

Een paar jaar geleden maakten ze allemaal een fietstocht door Noord-Spanje - niet op individuele fietsen, maar op een driepersoonsfiets van £ 4.000 die David voor hen bouwde. Hij noemde het ondeugend The Threesome. Ze droegen zelfs bijpassende fietskleding. Gilda nam de middelste stoel achter David, die stuurde, met Mary, die de kortste is, achteraan.

Als dit arrangement opmerkelijk dichtbij lijkt, is het des te ongelooflijker als je kijkt naar de oorsprong ervan. Want terwijl hij in 1998 buitenshuis in Duitsland aan het werk was, was Gilda de minnares van David.

De Harpers waren al 20 jaar gelukkig getrouwd toen Gilda en David hun affaire begonnen.

David, toen 40 jaar oud, was Europees marketingdirecteur van een grote multinational en vader van twee tienerjongens. Gilda, een economiestudent aan de universiteit van Frankfurt, was vrijgezel en 13 jaar jonger dan hij. Toen ze het verraad van haar man ontdekte, was Mary, een computerprogrammeur, radeloos. Maar vandaag voelt ze een zusterlijke band met de 43-jarige Gilda, die nu een commerciële piloot is, gescheiden en de moeder van een achtjarige tweeling.

Wat David betreft, hij is ontspannen genoeg om die grappen over hun Threesome-fiets te maken. De pure onbeschaamdheid ervan lijkt verbijsterend.

Is Mary niet geërgerd door de niet al te subtiele suggestie van een menage a trois door haar man? Heeft ze geen hekel aan de constante aanwezigheid van haar voormalige rivaal in hun leven? Weet ze zeker dat er geen spoor van aantrekkingskracht blijft bestaan tussen haar man - nu 56 - en de mooie, langbenige, veel jongere Gilda? En wat zijn in hemelsnaam de slaapplaatsen op hun vakantie?

Buitengewoon lacht Mary om deze vragen - en beweert zelfs dat vriendschap sluiten met de voormalige minnaar van haar man haar huwelijk heeft geholpen.

Gilda is een hele goede vriendin geworden', zegt ze. ‘Ik geef om haar zoals ik om een zus zou doen, en geniet oprecht van haar gezelschap. We lachen allemaal om The Threesome, maar ik weet dat er nu geen rilling is tussen David en Gilda, en die fietspauze ook niet.

Als we op vakantie zijn, trekken we ons terug in onze tweepersoonskamer, Gilda in haar eenpersoonskamer.

Het kostte me ongeveer vier jaar om David volledig te vertrouwen, maar ik maak me geen zorgen meer. Eigenlijk denk ik dat ons huwelijk veiliger is sinds zijn affaire.
En jaloers zijn op zijn cerebrale relatie met Gilda zou betekenen dat ik geen vertrouwen in mezelf had. Ik ben geen kleine muis. Ik ben niet saai of onintelligent. Dus ik beschouw Gilda - hoe grappig en slim ze ook is - niet als een bedreiging.
Haar affaire met David deed ons beseffen dat we elkaar het meest waardeerden. We zijn nog steeds smoorverliefd. Ik voel nog steeds een kleine sprong in het hart elke keer dat zijn auto in de oprit draait.'

Voor Gilda lijkt het erop dat de conclusie even gelukkig is en ze lijkt geen greintje schuldgevoelens te hebben.

Vandaag houd ik zowel van David als van Mary op een platonische manier', zegt ze. ‘Ze zijn geweldig:grappig, loyaal en vooral eerlijk.’

Dus hoe zijn in hemelsnaam drie mensen die, in normale omstandigheden, bittere tegenstanders zouden zijn, de meest geniale vrienden geworden? Het antwoord, zo lijkt het, draait om Mary's opmerkelijke reactie op de ontrouw van haar man - die wordt beschreven in een boek, Counting Wild Strawberries, waarin David, die onder een pseudoniem schrijft, hun ongelooflijke verhaal vertelt.

De Harpers hadden wat leek op een solide, gelukkig huwelijk toen David afdwaalde. Ze hadden elkaar ontmoet aan de Universiteit van Glasgow (hij studeerde biologie, Mary-wiskunde) en werden verliefd toen ze allebei 19 waren. Ze gingen samenwonen na hun eerste date en trouwden drie jaar later, in 1980.

Hun relatie was aanhankelijk en ze staan erop dat ze een bevredigend seksleven genoten. David zegt dat hij Mary's gezelschap acuut miste toen hij in 1998 voor zijn baan een jaar gedetacheerd werd naar Frankfurt.

Ze hadden het erover gehad om daar en famille heen te verhuizen, maar het zou te storend zijn geweest voor hun zonen. Dus bleef Mary in het ouderlijk huis en kwam David elk weekend terug.

Maar tijdens de week, zegt hij, voelde hij zich geïsoleerd. ‘Ik had mijn hele volwassen leven met Mary doorgebracht. Op mezelf wonen was een grote schok voor het systeem.'

In een poging een sociaal leven op te bouwen, sloot David zich aan bij een backgammonclub in Frankfurt. Daar ontmoette hij Gilda - en het klikte meteen.

Later die avond nam ze David mee terug naar haar zolderflat. Ze verzekerde hem dat ze het te druk had met studeren voor haar eindexamen om commitment te willen, maar zei dat ze vatbaar was voor seks.

Voor David, die de fysieke intimiteit van zijn huwelijk miste, was het aanbod te verleidelijk om te weerstaan.

Het was totaal onverwacht', zegt hij. 'Ja, ik voelde me schuldig en vroeg me af of er consequenties zouden zijn - maar ik zei tegen mezelf dat ik Mary niet hoefde te verontschuldigen over waar ik was, of tegen haar te liegen, dus ik dacht dat ik mijn twee levens gescheiden.'

Ongeveer zes weken lang deed David precies dat. Hij genoot van regelmatige seks met Gilda in de week - en meer seks met zijn vrouw in het weekend.

Maar als hij dacht dat zijn dubbelhartigheid onopgemerkt zou blijven, had hij Mary onderschat.

Afbeelding:meisjesjurken voor kleine meisjes

David belde me op een dag en hij leek afstandelijk en ongelukkig', herinnert ze zich. 'Het was zo ongebruikelijk, ik wist dat er iets mis moest zijn.
Ik zei meteen:"Zie je iemand?" en hij zei gewoon:"Ja". Hij loog niet en maakte geen grappen, en daar putte ik wat troost uit. Maar ik was te geschokt om te spreken. Ik barstte in tranen uit.
Die avond lag ik huilend op de bank en luisterde naar Puccini's Madam Butterfly. Het is een tragische opera en het paste bij mijn stemming. Ik had zo'n doffe pijn in mijn borst, ik dacht:"Dit bedoelen ze met een gebroken hart."'

Mary dacht ook diep na en maakte zich zorgen over wat ze zou zeggen tegen de echtgenoot van wie ze nog steeds hield en hoe ze het beste het gewenste resultaat kon bereiken.

Ze geeft toe de zorgvuldige, beoordelende geest van een wetenschapper te hebben. Ze was radeloos en bitter gekwetst, maar ze wilde David niet kwijtraken. Dus hoe zou ze ervoor zorgen dat hij bleef?

Wat ze deed was contra-intuïtief. Mary besloot David de keuze te geven - om hem te laten beslissen of hij zijn affaire zou voortzetten. 'Hoewel de gedachte aan hem en Gilda samen ervoor zorgde dat ik me fysiek en emotioneel ziek voelde, wist ik dat ik hem niet zou dwingen een beslissing te nemen', zegt ze.

Ik kon niet zeggen:"Het is zij of ik", omdat hij misschien voor Gilda had gekozen, en ik kon dat risico niet nemen.'

David was ondertussen wakker geworden door de ernst van zijn acties en vloog de volgende dag naar huis om Mary te zien. 'Ik heb haar de waarheid verteld omdat ik nog nooit tegen haar had gelogen en ik er ook niet aan zou beginnen', zegt hij.

Ik wist hoeveel ik van Mary hield, maar toen duidelijk werd dat ze er niet op stond dat ik de affaire beëindig, egoïstisch als ik was, bood ik op dat moment niet aan.'

David keerde terug naar Frankfurt en Gilda. Mary zette een opgewekt gezicht op voor haar zonen, ging weer aan het werk en bedacht een strategie.

Ze zei tegen David:'Ik wil deze vrouw ontmoeten.'

Mary's gevoel van verraad verteerde haar bijna, maar even dringend was haar behoefte om haar tegenstander te kennen. Ze vloog naar Frankfurt.

Gilda probeerde me in de aankomsthal te identificeren aan de hand van een foto die David haar had gegeven', herinnert Mary zich.
Ze zag er niet uit als een sirene of een echtgenoot-stealer. Ze was lang en slank, en ze was gekleed in een spijkerbroek en een T-shirt.
Dat had ik ook. Ik wilde niet dat ze zou denken dat ik speciale moeite had gedaan.

WIST U DAT?

25,4 procent van de getrouwde mannen en 18,3 procent van de getrouwde vrouwen heeft hun huidige echtgenoten minstens één keer bedrogen

Gilda schudde mijn hand hartelijk en zei dat ze blij was me te ontmoeten. "Dat zullen we wel zien," zei ik droog, maar ik voelde me niet bedreigd.'

Ondertussen vormde Gilda haar eigen mening over Mary. 'Toen ik David ontmoette, wist ik niet dat hij getrouwd was, maar toen hij me vertelde dat hij dat was, vond ik dat hij het zijn vrouw moest vertellen. Misschien klinkt het vreemd in deze context, maar ik ben een eerlijk persoon.'

Gilda zegt inderdaad dat ze vond dat ze het aan Mary verplicht was haar te ontmoeten. ‘Natuurlijk was ik nerveus toen ik Mary ontmoette – wie zou dat niet zijn? Een vriend grapte:"Ze heeft in ieder geval geen wapen bij zich als ze net uit een vliegtuig komt."

Ze arriveerde in een bijna identieke outfit als de mijne - wat het ijs brak. En het duurde niet lang voordat ik me realiseerde dat ze een verbazingwekkende, hartelijke persoon was.
Binnen enkele seconden nadat ik haar had ontmoet, wist ik dat ze speciaal was. Ik wist waarom David zoveel van haar hield.'

Wat volgde was uitzonderlijk. De meeste geminachte vrouwen zouden door bitterheid zijn aangetast, maar Mary was veel slimmer. Ze hield het hoofd koel, vocht tegen haar jaloerse instincten - en merkte dat ze de jonge vrouw leuk vond die nog steeds het bed van haar man deelde.

Als Gilda kil of berekenend was geweest, als ik had gedacht dat ze een goudzoeker was die mijn huwelijk probeerde te forceren, zou ik een hekel aan haar hebben gehad.
Maar ze leek open en aardig — zelfs vriendelijk.'

Dus in plaats van verwijten was er onverwachte beleefdheid, en Mary stemde ermee in om wat te gaan drinken met Gilda. De vrouwen voelden op de een of andere manier meteen een band.

Ze deelden vertrouwen en vergaten bijna het verraad dat hen bij elkaar had gebracht.

Toen vroeg Gilda me in een opwelling of ik met haar mee wilde naar The Rocky Horror Show', herinnert Mary zich. 'Ik zei:"Maar hoe zit het met David?" Ik wist dat hij angstig op me zou wachten.
Gilda lachte en zei:"Oh s*d hem!" en ik dacht:"Ja, ze heeft gelijk." Dus gingen we naar het theater en David zat daar te stoven tot 1 uur 's nachts, zich zorgen makend over wat er in hemelsnaam tussen ons tweeën gebeurde, en waar we zes uur over hadden kunnen praten.'

Mary houdt vol dat ze meteen kon zien hoe onafhankelijk Gilda was, en wist dat ze niet van plan was om David voorgoed van haar te stelen. Subtiel was de machtsbalans aan het verschuiven.

Die avond werd David gemarginaliseerd toen Mary en Gilda een onwaarschijnlijke alliantie vormden.

Ik was in de war en bezorgd', herinnert hij zich. 'Toen Mary terugkwam en zei:"Ik zie dat ze er niet op uit is om je in de val te lokken", voelde ik een golf van opluchting.'

Vandaag kijkt Gilda terug op die surrealistische avond en beseft ze dat het een keerpunt betekende. ‘Na onze theaterreis voelde Mary zich meer een vriendin dan de vrouw van de man met wie ik een affaire had. De avond veranderde mijn perceptie van mijn relatie met David volledig.'

Gilda voelde zich inderdaad schuldig over het verraden van een vrouw die ze nu kende en leuk vond. Het duurde slechts een paar weken voordat de affaire volledig uitbrandde. Toen Mary wegging, vloeide het plezier voort uit de seksuele ontmoetingen die Gilda en David deelden.

Ook David was op het verkeerde been gezet door Mary's grootmoedigheid.

Naïef dacht ik dat Mary me de perfecte oplossing aanbood toen ze zei dat ik moest beslissen of ik de affaire zou voortzetten', zegt hij.

Maar ik kon zien hoe diep kwetsend en verkeerd het zou zijn om door te gaan. Ik voelde me vreselijk schuldig voor het verdriet dat ik had veroorzaakt.
Dus ik keerde een affaire met een aantrekkelijke jonge vrouw de rug toe en ging terug naar de vrouw van wie ik hield en die beloofd had mijn leven door te brengen. Ik verwierp het "beste van twee werelden" ten gunste van monogamie.'

Hij kijkt naar zijn vrouw en glimlacht. 'Het was de juiste beslissing', zegt hij.

Mary en David blijven gelukkig samen - hun zonen zijn nu 32 en 33 - en ze staan erop dat er geen ontrouw meer is geweest.

Gilda heeft ondertussen andere relaties gehad, is getrouwd (inderdaad, haar man heeft zelfs Mary en David ontmoet, ondanks het feit dat ze hun gedeelde geschiedenis kennen), kinderen gekregen en gescheiden. Hun buitengewone vriendschap heeft alles doorstaan.

Ondanks zijn ontrouw is David Harper een geniale en sympathieke man. Er zullen mensen zijn die zullen denken dat hij gezegend is met onverdiend geluk. Zijn huwelijk overleefde tenslotte en was voorspoedig.

En dat gebeurde zowel vanwege de scherpzinnige kennis van de menselijke psychologie van zijn vrouw als haar vermogen om te vergeven.

Lees meer;http://www.queeniebridesmaid.co.uk/yellow-bridesmaid-dresses