Deze vraag verscheen oorspronkelijk op Quora, het beste antwoord op elke vraag. Stel een vraag, krijg een goed antwoord. Leer van experts en krijg toegang tot voorkennis. Je kunt Quora volgen op Twitter, Facebook en Google Plus.
Het is meer dan twee jaar geleden dat ik mijn bruiloft heb afgezegd en ik denk dat het de beste beslissing was die ik ooit in mijn leven had kunnen nemen. We zijn allebei veel beter af. Het was een ingewikkelde situatie, maar ik kan me precies herinneren hoe het voelde om de bruiloft chronologisch af te zeggen:
Opluchting:ik heb er lang over gedebatteerd; Ik heb er zelfs met mijn ex-verloofde over gesproken, en mijn gevoel zei dat ik moest vertrekken, maar logischerwijs had ik het gevoel dat het probleem niet onoverkomelijk was. Feit is dat alleen het begrijpen van het probleem buitengewoon moeilijk en verwarrend was (omdat het probleem betrekking had op familie die hun eigen ernstige problemen hadden).
Woede en verdriet:Te midden van de opluchting voelde ik me tegelijkertijd ongelooflijk verdrietig. In mijn geval was het omdat ik het gevoel had dat ik zo'n visie op ons leven samen had, en ik voelde dat mensen buiten de relatie het verpesten. Ik had het gevoel dat ik alles had gedaan wat ik kon, en dat ik het niet kon oplossen, en ik was boos dat het zo buiten mijn controle lag dat ik uiteindelijk mijn nederlaag moest toegeven. Ik had niet alleen mijn relatie verloren, maar ook een droom van een leven.
Haze:Omdat ik het gevoel had dat ik een droom kwijt was, bracht ik de volgende dagen min of meer in een waas door. Er waren ups en downs, maar ik voelde me een soort gevoelloze zombie, gedeeltelijk in hokjes verdelend, en gewoon door de bewegingen gaand en me concentrerend op de onmiddellijke taak. Het was ook verrassend eenvoudig om een bruiloft af te zeggen. Alle maanden van nauwgezette planning, nu schiet je één e-mail, ze schieten er één terug met excuses en bevestiging van de annulering en het is voorbij. We zijn wat aanbetaling kwijt, maar godzijdank hebben we het een kleine aangelegenheid gehouden.
Verrassende steun:het was niet verwonderlijk dat mijn vrienden en familie me steunden, maar het was verrassend hoe steunend ze waren, in de zin dat ik dingen ontdekte die ik nooit van hen wist. Dit omvatte soortgelijke familiedrama's die hen pijn hebben gedaan of zelfs mensen die ronduit positieve reacties op mijn beslissing hadden omdat ze hun eigen bruiloft wilden annuleren, maar dat niet deden. Het was een opluchting om dit onderwerp te kunnen openen om te praten met mensen die ik niet eerder in vertrouwen had genomen.
Reactie van de familie:Dit was lastig. Mijn ouders waren ondersteunend; ze accepteerden mijn beslissing meteen toen ik het hun uitlegde en hielpen met veel logistiek. Emotioneel waren ze echter totaal onvoorbereid omdat ik ze niet eerder over mijn twijfels had verteld, dus het was een complete 180 voor hen. Mijn moeder zou me bellen om iets over mijn relatie te bespreken, omdat ze ook pijn had, behalve dat ik maanden had doorgebracht voordat ik de bruiloft had geannuleerd en de problemen had verwerkt terwijl ze nog maar net begon. De pijn voor haar is niet te wijten aan de annulering van een bruiloft, maar het volledige verlies van een gelukkige realiteit. En het hielp absoluut niet dat, hoewel ik mijn vrienden massaal kon e-mailen om de bruiloft af te zeggen, mijn ouders geen gemakkelijk kanaal hadden om hun vrienden te vertellen dat ik niet langer ging trouwen (de bruiloftsgasten zouden alleen onze vrienden zijn), dus ze zouden de situatie elke keer moeten uitleggen als hun vrienden naar de bruiloft vroegen, en die wond keer op keer openmaken.
Vrijheid en plezier:Nou, dit is niet uniek voor een huwelijksbreuk, maar voor zowel mij als mijn ex-verloofde, hoewel we uit elkaar gingen, hielden we contact, en we waren allebei gelukkiger, zowel individueel als met elkaar daarna, en zo wisten we dat het annuleren van de bruiloft de juiste keuze was.
Ten slotte duurt het lang voordat de pijn weggaat. Het is natuurlijk niet alleen een huwelijksbreuk. Het is hetzelfde met elke echt serieuze relatie die misging. Ik denk dat deze relaties anders zijn omdat ik dromen had van een leven dat aan de relatie was gehecht. Toen we gelukkig waren. Ik kon ons samen oud zien worden en hoe ons gezin eruit zou zien. Het was zo duidelijk. (Overigens wist ik dat ik er een einde aan wilde maken omdat ik me er geen voorstelling meer van kon maken naarmate de trouwdatum dichterbij kwam.) Dus het verbreken van een bruiloft is als het verliezen van een droom, en je doorloopt eigenlijk alle stadia van verdriet, en dan de dingen die je voelt, zelfs nadat je het verlies hebt geaccepteerd. Ik zou huilen als ik praat over wat er zelfs na twee jaar is gebeurd, als ik weer een serieuze en gelukkige relatie heb. Ik wist dat de oude pijn en mijn nieuwe geluk helemaal niets met elkaar te maken hadden; het is gewoon pijn in het algemeen duurt een tijdje om volledig te worden verwerkt. En nu, eindelijk:ik heb deze vraag lang geleden gezien, maar kon mezelf er niet toe brengen hem te schrijven zonder te huilen, maar nu kan ik het.
Dus het annuleren van een bruiloft is als een breuk, behalve dat het meer openbaar is. Je kunt ervoor kiezen om je ervoor te schamen of het gebruiken als een kans om je open te stellen voor anderen en te genezen. Er is nevenschade:je beslissing heeft waarschijnlijk iemand pijn gedaan, maar het is niet omdat je een slechte beslissing hebt genomen, maar omdat die derde partij de schok doormaakt om van ultiem geluk naar verlies te gaan. En van een serieuze relatie met toekomstige plannen naar een breuk gaan is traumatisch, dus verwacht dat de pijn zelfs iets langer aanhoudt dan een normale breuk.
-Zie hier meer:roze bruidsmeisjesjurken|sheinbridal theelengte trouwjurken
Sheinbridal staat bovenaan bij het selecteren van trouwjurken en bruidsmeisjesjurken voor mensen. Welke jurken je ook wilt en welke jurken je ook leuk vindt, je kunt het vinden op sheinbridal.co.uk, die allerlei soorten jurken in stijlen, kleuren aanbiedt
