Bruid kiest voor huwelijksreceptie bij Alzheimer thuis zodat zieke moeder erbij kan zijn

Linda Napolitano, 66, werd zes jaar geleden gediagnosticeerd met de vroege ziekte van Alzheimer en bevindt zich nu in de late stadia van de ongeneeslijke, progressieve hersenaandoening.

Zonder familiegeschiedenis van de ziekte en zo'n vroege diagnose, is het geen verrassing dat haar dochter, de 30-jarige Julia Napolitano uit Milwaukee, Wisconsin, niet voorbereid was op haar trouwdag (en de maanden van planning die volgden). ervoor) zonder haar moeder aan haar zijde.

Hoewel Linda Napolitano nog steeds mobiel is, herkent ze haar dochter of haar man, Umberto, niet meer en kan ze niet meer praten.

"Ik ben enig kind, dus ik heb altijd voor mijn moeder gezorgd", zei Julia Napolitano in een interview met TODAY.com. "Maar als een meisje van in de twintig, om te horen dat bij mijn moeder deze vreselijke ziekte is vastgesteld... denk je gewoon:'Oh mijn god. Nee.'"

Napolitano realiseerde zich dat ze manieren moest blijven vinden om zowel haar leven als dat van haar moeder zinvol te maken. "Ze is misschien niet in alle opzichten dezelfde persoon, maar ze leeft", zei ze. "En we moeten dat leven delen, ook al is het maar voor een korte tijd."

Foto:blauwe bruidsmeisjekleding

Maar om haar Silverado te laten verlaten, de Alzheimer-gemeenschap en thuis waar ze de afgelopen jaren aan gewend is geraakt, was bijna ondenkbaar. Zoals de bruid het zag, was er maar één optie over:zij en haar nu-echtgenoot, Justin Phillips, 28, zouden de bruiloft in plaats daarvan naar haar moeder brengen.

Tijdens de ceremonie, die werd gehouden in een plaatselijke kerk, kregen de gasten programma's overhandigd waarin werd uitgelegd in welke staat de moeder van de bruid zich bevond en een uitnodiging voor iedereen die geïnteresseerd was om vóór de officiële receptie deel te nemen aan het bruidsfeest in Silverado.

De opkomst was iets groter dan verwacht. "Bijna iedereen besloot zich bij ons aan te sluiten", zei Napolitano.

En wat betreft de grote onthulling?

"Ze openden de deuren en onze bruiloftsgasten stroomden als eerste naar binnen", zei ze. "Ik was de laatste persoon binnen."

"Ik liep naar binnen en de menigte ging uiteen, en toen brachten ze mama om de hoek. Dat moment - toen ze me in mijn jurk zag... Ik kan het gevoel niet beschrijven."

Hoewel Linda Napolitano niet met haar familie kon communiceren om hen te laten weten of ze wel of niet begreep wat er aan de hand was, "waren er tekenen", zei Napolitano. "Diep van binnen geloven we allemaal echt dat ze begreep dat er iets bijzonders aan de hand was."

Natuurlijk was er één moment dat er bovenuit stak.

"Wat echt magisch was, was het moment waarop ze met mijn vader danste", zei Napolitano. Hij is al meer dan 30 jaar getrouwd met haar moeder. "Ze zwaaiden mee op de muziek en je kunt je voorstellen dat het extreem emotioneel was. Hij ging er altijd vanuit dat ze er zou zijn om hun enige dochter weg te geven."

Maar het was niet alleen een gedenkwaardige gebeurtenis voor de familie Napolitano. "We wilden het echt niet alleen voor mijn moeder maken, maar ook voor het hele huis", zei ze. "Dat is nu haar huis. Dus alle bewoners en personeel waren onderdeel van de festiviteiten en iedereen was verkleed."

"Om een huis te hebben dat zo bereid is om zo'n evenement te organiseren en te coördineren... nou, dat was behoorlijk ongelooflijk", zei Napolitano. "Ze omarmden het alsof ze ook haar familie waren. Ze lieten iemand haar haar en nagels doen en gaven ons een taart die paste bij de kleuren van onze bruiloft."

Ze voegde eraan toe:"Hoewel er later op de dag inderdaad een tweede receptie was, deden we onze eerste dans als man en vrouw in Silverado, omringd door koppels, personeel en bewoners die in rolstoelen dansten, en we hadden daar onze eerste taart aan het snijden."

En sinds de bruiloft van 7 november zijn de zaken relatief stabiel gebleven. "Sindsdien is ze zo opgewekt. Het was echt geweldig", zei Napolitano.

"Het is duidelijk dat we vaker moeten trouwen."

Lees meer:gouden bruidsmeisjesjurken