(Tegen mijn toekomstige vrouw)
Bloemen. Alleen God weet hoe de wereld zou zijn geweest zonder
hen. Misschien kleurloos. Daarom besloot de Grote Kunstenaar, die zag hoe
onmooi de aarde eruit zou hebben gezien in de afwezigheid van
deze planten, ze als finishing touch toe te voegen aan zijn
canvas. Dus zei God:"Er moeten bloemen zijn." En er waren
bloemen. En God keek en zag dat ze erg goed waren.
Zeer goed? Zeer goed! Omdat bloemen mooie dingen zijn,
hebben ze de hele schepping verrukt. Vogels en insecten laten ze niet met rust
. Sommigen zijn gestorven terwijl ze hun nectar opzuigen. Wilde dieren staren naar
deze meesterwerken van de schepping. En mensen hebben ze gebruikt voor
beter gebruik als cadeau en als decoratievoorwerp op geselecteerde
plaatsen.
Maar God was niet kieskeurig toen hij de aarde versierde met deze
planten. Bloemen zijn overal te vinden:op vulkanische toppen (de
Juwelentoren op de Canarische eilanden); in de Alpen en Pyreneeën
(de Carline distels); in het wild (de Engelse iris); op
bergtoppen (de berg houseleek of de betere naam,
live-forever); in tropische wouden (de Bromelia's); in de
woestijnen (de sleutelbloemen en seringen van Death Valley, Californië);
op de zee (de lotus). En in welk klimaat je ze ook aantreft,
ze zijn prachtig om te zien.
Daarom hebben vrouwen hun schoonheid verbeterd door
een bloemenkrans op hun hoofd of om hun nek te dragen - van de
alomtegenwoordige hibiscusbloem tot de majestueuze rozenbloem. Maar
bloemen hebben ook een smadelijke rol gespeeld. Zoals wat?
Het is gebruikelijk om een bos bloemen te sturen naar dierbaren. En
vrouwen zijn door hen uitgelokt en gewonnen. Bloemen met namen als
Koningin van de nacht en Morning-glory werken magie. Integendeel, bloemen zijn gebruikt om negatieve berichten van
vervreemde minnaars naar elkaar te sturen. In deze beruchte groep zitten
Touch-me-not en Forget-me-not. God dacht niet aan zulke rollen
toen hij ze schiep.
Hij beschouwde ze ook niet als nationale symbolen. De prachtige
narcis of de muzikale lange naam, daffodowndilly, is het nationale symbool van Wales geworden. Niet de walvissen van de zee, maar
Wales de republiek. Dan staat de clan van de eerste bekend om
het inslikken van weggelopen profeten. Vraag het aan Jona. Maar Wales, de natie,
staat in dit opzicht niet alleen. Welk land komt daarna?
Barbados, het toeristenparadijs, populair vanwege haar ongerepte
omgeving en mooie stranden. Beroemd om haar gastvrijheid en
rijke cultuur. Geen van deze heeft dit
eiland echter meer gepopulariseerd dan een simpele bloem:de Pride of Barbados.
Welke naam, Trots van Barbados! Als je in gematigde landen bent,
leef je misschien niet meer om deze bloem te zien. Zelfs als je 76
jaar hebt gewacht. Misschien zie je alleen de komeet van Halley, tenminste als je
de dood kunt bedriegen. Want niemand ziet het twee keer. Mark Twain deed dat niet. Pride of
Barbados is een tropische bloem. Je moet dus naar het land
van de overvloedige zonneschijn reizen om het te aanschouwen. Wat als je in het
tropische klimaat leeft maar deze bloem nog niet hebt gezien?
Laat me je dan de bloem laten zien terwijl we door je tuin lopen.
Sorry, hij is er niet. De 10 tot 15 voet dwergpoinciana of bloemomheining, die het hele jaar door bloeit, kan worden gevonden in
uw omheining. We zien veel bloemen als we uw schutting inspecteren. Maar
kijk naar de vurige rode of gele met vijf bloembladen en gele
marges waarvan het vijfde bloemblad kleiner is dan de andere vier. Let bij het
onderzoek van de bloem op de stekelige takken. Je zult
opvallen dat hij grote bladeren heeft met veel kleine blaadjes. Je zult ook ontdekken dat elke bloem ongeveer 30 cm in doorsnee is
met vijf kelkblaadjes. Je zult ook ontdekken dat de tien
meeldraden - met gekleurde filamenten en helmknoppen aan de uiteinden - lang zijn
en dat de stampers uit het midden van de bloem steken. Je hebt
de Pride of Barbados gezien! De rode variëteit verschijnt op het
wapenschild van Barbados en is de nationale bloem van Barbados.
Maar wat is je favoriete bloem?
We lijken onze beste bloem te vergelijken met een geliefde. Denk hier eens over na:
als je een minnaar hebt, waarmee zou je haar dan vergelijken? Een ochtend
roos of een zonnebloem? Zeker geen braam. Of een doornboom.
Maar er leefden vroeger vrouwen, die braam- en doornbomen waren. En ze leven nog steeds vandaag. God verlos u uit hun
handen. En moge de goede Heer mij geen doornen en braamstruiken geven.
Geef mij niet Simsons bruid die mijn raadsels aan mijn
tegenstanders zal geven. Of een zeurende Delilah die het geheim
van mijn succes zou onthullen en me naar een vroegtijdig graf zou brengen. Maar geef me toch
een vrouw met de vasthoudendheid van Julia en de gevoeligheid van Abigail.
Geef me niet de vrouw van Agememnon, de ontrouwe Klytaimestra, die de krijger vermoordde uit liefde voor Aigisthos. Maar geef me
Penelope, dochter van Ikarios, en vasthoudende vrouw van de veel
innemende man, Odysseus.
Geef me geen slechte Izebel, de verdelger van denkbeeldige vijanden, of een Marozia, Donna Senatrix van Rome, moordenaar van pausen en 'heilige mannen'. Maar geef me een godvrezende dame zoals de mooie koningin Esther
van Susa - welgevormd als het handwerk van een beeldhouwer, een huid als kaneel,
ogen als die van een duif en voeten als die van een gazelle. En Minerva
verleen me de macht om lieve gedichten te schrijven voor een schone maagd.
Geef me geen Helen of Lucretia, de oorzaken van veel gevechten en
verdriet. Geef me liever een koningin Elizabeth I, de maagdelijke koningin, een
vrouw die moeilijk te vinden is voor mannen. Of een La Gioconda - de statige Mona Lisa
met de betoverende glimlach.
Ik verlang niet naar een koningin van Sheba, de rijke bezoeker van wijs
Salomo, die zonder eer op het bed van de libidineuze
koning belandde. Maar geef me de vrouw van de herdersjongen, de Sulammitische, "een afgesloten tuin", "een verzegelde bron" en "een muur", met
"borsten als torens", die "gouden cirkels" mijden ” en “studs van
zilver.” Mogen haar borsten als een tros granaatappels,
me blijven kietelen tot mijn sterfdag. Laat haar hart
mijn ziel verrukken van zomer tot lente en van herfst tot winter.
Moge ik in extase zijn als ze haar zoete lippen op de mijne plant
terwijl ik in haar dromerige ogen kijk. Laat haar engelenvingers
mijn botten strelen terwijl we in de winter bij het haardvuur liggen en onze liefde
aan elkaar bevestigen. Moge haar rijke, zachte stem mijn geest verlevendigen
en mijn dag maken.
Laat haar - mijn Penelope, mijn Julia, mijn Abigail - naast me zijn tijdens mijn
slaap- en waakuren. Moge zij - mijn Esther, mijn Elizabeth, mijn
Mona Lisa, mijn Sulammitische - bij me zijn bij mooi en slecht weer.
Laat haar de majestueuze bloem zijn in het hek van mijn landhuis.
Laat haar de bloem van alle seizoenen zijn - leverancier van vreugde, voorbode
van geluk. Laat haar mijn voor altijd rode en gele bloemblaadjes zijn—
geel voor zonsopgang, rood voor zonsondergang— onfeilbaar als de zon.
Laat haar, zelfs zij - mijn liefde, mijn leven - de trots zijn van paradijselijke
eilanden in verre wateren.
Laat haar mijn trots van Barbados zijn!
(GEEF DIT ESSAY EN EEN BOS VAN MIJN TROTS VAN BARBADOS AAN DE
LIEFSTE VROUW IN JE LEVEN)
Arthur Zulu is een redacteur, boekrecensent en gepubliceerde auteur.
De controversiële schrijver geeft GRATIS hulp aan jonge schrijvers bij
redactie, ghostwriting, recensie en publicatie van hun werken.
Voor zijn werken en meer details, ga naar:
http://controversialwriter.tripod.com
mailto:[email protected] Zoeken op internet:Arthur Zulu
