De Keltische godin Arianrhod

Arianrhod

('Silver Wheel') Major Welsh Goddess. Een sterrengodin. Haar paleis
werd Caer Arianrhod (Aurora Borealis), godin van de tijd en
karma genoemd. Moederaspect van de Drievoudige Godin in Wales. Godin van
schoonheid, de maan, vruchtbaarheid en reïncarnatie. Moeder van Llew
Llau Gyffes door haar broer Gwydion. Haar gemalin Nwyvre (‘Sky,
Space, Firmament’) is alleen in naam bewaard gebleven. Caer Arianrhod is
de circumpolaire sterren, waarnaar zielen zich terugtrekken tussen
incarnaties, ze is dus een godin van reïncarnatie. Geëerd
bij Volle Maan.

Keltische maan-moedergodin. Het Zilveren Wiel genoemd dat
in de zee afdaalt. Dochter van de moedergodin Don en
haar gemalin Beli. Ze is heerser van Caer Sidi, een magisch rijk in
het noorden. Ze werd vereerd als priesteres van de maan. De
welwillende zilveren hemeldame kwam van haar bleke witte strijdwagen
in de hemel om de getijden die ze regeerde beter in de gaten te houden.
Haar festival is op 2 december, ze wordt ook geëerd op de
Volle Maan.

Naast inheemse variaties per plaats of in de tijd, zijn er
vaak verschillende mogelijke transliteraties in het Romeinse
alfabet dat voor het Engels wordt gebruikt, Arianrhod Aranrhod – Arianrod.

Arianrhod, een ster- en maangodin, werd ook het Zilveren wiel genoemd omdat de doden op haar roeiriem naar Emania werden gedragen (het maanland of het land van de dood), dat haar toebehoorde als een
br />godheid van reïncarnatie en karma. Haar gemalin Nwyvre 'Sky,
Space, Firmament' is alleen in naam bewaard gebleven. Caer Arianrhod is
de circumpolaire sterren, waarnaar zielen zich terugtrekken tussen
incarnaties, dus wordt ze geïdentificeerd als een godin van
reïncarnatie. Het moederaspect van de drievoudige godin in Wales,
haar paleis was Caer Arianrhod (Aurora Borealis), of het geheime
centrum van het spirituele wezen van elke ingewijde.

De maan is het archetypische vrouwelijke symbool en vertegenwoordigt de
Moedergodin die baarmoeder, dood, wedergeboorte, schepping verbindt.
(Albion, de oude naam van Groot-Brittannië, betekende 'Witte Maan'). De Kelten
“kenden de weg van zeeën en sterren”, en telden de tijd niet door
dagen, maar door nachten, en maakten hun kalenders, zoals de
beroemde Coligny-kalender, niet door de zon, maar bij de maan.
Oude astrologen namen hun waarnemingen van de positie van
de maan en haar voortgang ten opzichte van de sterren – het sterrenhemel
wiel van Arianrhod.

In de Keltische Mythe heeft de Godin drie belangrijke aspecten:het meisje,
de moeder en het oude vrouwtje. Deze drie vertegenwoordigen de drie fasen
in het leven van een vrouw. Blodeuwedd is het bloemenmeisje, Arianrhod
vertegenwoordigt de moeder en de Morrigu is eindelijk het oude vrouwtje.
Deze drie aspecten van de Keltische godin kunnen verschillende
namen hebben in verschillende regio's en regionale legendes. Bijvoorbeeld,
Morrigan neemt soms ook de moederrol op zich.

Van Arianrhod wordt gezegd dat hij in staat is om van gedaante te veranderen in een grote Uil, en
door de grote Uil-ogen, zelfs in de duisternis van het
menselijke onderbewustzijn en de ziel kan zien. De uil symboliseert dood en
vernieuwing, wijsheid, maanmagie en inwijdingen. Er wordt gezegd dat ze
met kracht en doel door de nacht beweegt, haar vleugels van comfort en genezing spreiden zich uit om troost te bieden aan degenen die haar zoeken.

Arianrhod is de dochter van de Welshe godin Don en de
zus van Gwydion. Gwydion was raadgever van koning Math, die
alleen in leven kon blijven als zijn voeten te allen tijde in de schoot van een maagd lagen, behalve wanneer hij zijn legers in de strijd leidde. Tijdens zo'n
gevecht werd de maagd die de voeten van koning Math had vastgehouden, verkracht, en
dus was er behoefte aan een vervanger. Gwydion heeft zijn
zus, Arianrhod, aanbevolen. King Math stelde haar maagdelijkheid op de proef door
haar te vragen over zijn toverstaf te stappen. Toen ze over de toverstok stapte, baarde ze een jongetje met geel haar. Het kind
huilde luid, en Arianrhod, vernederd, rende naar de deur,
en liet daarbij nog een ander klein voorwerp op de grond vallen.
Voordat iemand een blik op het voorwerp kon werpen, rende Gwydion
verpakte het en verborg het in een kist. King Math voerde vervolgens rituelen uit voor het geelharige jongetje en noemde hem Dylan. Dylan
rende meteen naar de zee en ontving de natuur van de zee en
werd nooit meer gezien.

Een tijd later presenteerde Gwydion Arianrhod het voorwerp dat hij
in de kist had verborgen:een tweede jongenskind. Arianrhod was
verontwaardigd over het "bewijs" van haar vernedering door
Koning Math en wees het kind af.

Ze legde drie vloeken op hem:

Hij zal geen naam hebben, behalve een die ze hem geeft.

Hij zal geen armen dragen, behalve degene die zij hem geeft.

Hij zal geen vrouw hebben van het ras dat nu op aarde is.

Gwydion was verontwaardigd over deze vloeken en probeerde ze te verbreken.
Hij vermomde zichzelf en het jongetje als schoenmakers
reisde naar Caer Arianrhod. Toen Arianrhod schoenen ging laten passen
het jongenskind gooide een steen naar een vogel en sloeg hem behendig.
Arianrhod merkte op over de bekwame hand van het kind. Daarop onthulde Gwydion zichzelf en het kind en verklaarde dat ze hem zojuist had genoemd - Llew Llaw Gyffes, de stralende bekwame hand. Dit bracht Arianrhod in een vurige woede en ze stormde terug naar
Caer Arianrhod zweert dat de jongen nooit wapens zal dragen of
een menselijke vrouw zal hebben.

Opnieuw bedroog Gwydion Arianrhod om haar eigen vloek te verbreken. Hij
vermomde zichzelf en Llew als reizigers en zocht zijn toevlucht in
Caer Arianrhod. Terwijl ze daar waren, veroorzaakte Gwydion een illusie
waardoor een machtige armada van schepen op Caer Arianrhod werd getoond.
Maak zich klaar voor de strijd, Arianrhod wierp haar arsenaal open en
bewapende haar houders. Gwydion stelde aan Arianrhod voor dat ze hem en Llew wapens zou geven (nog steeds in vermomming) en dat ze zouden vechten voor de verdediging van het kasteel. Ze stemde meteen in en
en verleende daarbij, onbewust, wapens aan haar zoon, waarmee ze de
tweede vloek verbrak. Gwydion openbaarde zich toen aan Arianrhod en
vertelde haar dat ze net zo goed de armen van haar zoon terug kon nemen,
omdat er echt geen strijd was om te strijden.

Arianrhod was woedend omdat ze voor de tweede keer bedrogen was, en troostte zich
in haar derde vloek – dat Llew geen menselijke vrouw zou hebben.
Gwydion, ontdaan over de wreedheid die Arianrhod haar zoon toonde,
beloofde verbreek ook deze vloek. Gwydion ging naar koning Math en
legde Llews benarde situatie uit. Door hun magie te combineren, creëerden ze een
vrouw gemaakt van bloemen, Blodeuwedd, om de vrouw van Llew te zijn, en verbraken
Arianrhods derde vloek.

Vernederd door koning Math, gedwarsboomd door haar zoon, verlaten door haar
broer, trok Arianrhod zich terug in haar kasteel Caer Arianrhod. Hier
verdronk ze later toen de zee het land heroverde. Bibliografie
[1] Gruffudd, Heini. Enwau i'r Cymry/Welsh persoonlijke namen
(Talybont:Y Lolfa, 1984) s.nn. Ariannell, Arianwen, Arianrhod.
[2] Bromwich, Rachel. The Welsh Triads (Universiteit van Wales
Press, 1978) p.277.

[3] Evans, J. Gwenogvryn. The Text of the Book of Llan Dav
(Aberystwyth:National Library of Wales, 1979) (Facsimile van de
1893 Oxford-editie) p.82.

[4] Bartrum, PC Early Welsh Genealogical Tracts (Cardiff:
University of Wales Press, 1966) p.15, 18.

[5] O'Brien, M.A., ed. Corpus Genealogiarum Hiberniae (Dublin:
The Dublin Institute for Advanced Studies, 1976).

[6] Koninklijke Ierse Academie. Dictionary of the Irish Language:gebaseerd
voornamelijk op oude en Midden-Ierse materialen (Dublin:Royal Irish
Academy, 1983) s.v. argat.

[7] Withycombe, E.G. The Oxford Dictionary of English ChristianNames, 3e druk. (Oxford University Press) s.n. Ariadne.

[8] Solin, Heikki &Olli Salomies. Repertorium Nominum Gentilium
et Cognominum Latinorum s.nn. Arianius, Arrianilla, Ariannus,
Arrionilla (Hildesheim:Olms-Weidmann, 1988).