Vraag Ik wilde je schrijven en je iets vragen over de relatie die ik heb met dit meisje. Ik ben 34... mijn vriendin is 24. We hebben de afgelopen drie jaar een lange afstandsrelatie gehad. Tijdens onze reis samen naar het strand afgelopen zomer, hadden we het erover dat ik een baan als docent probeerde te krijgen in het gebied waar ze woont. Ze woont ongeveer 35 minuten ten zuiden van Louisville, Kentucky. Ik woon in de buurt van Bristol, Tennessee. We zitten minimaal 3 uur en 45 minuten uit elkaar. Ik werk als docent/hs basketball coach. Ze werkt als kapper. Sinds augustus vorig jaar heb ik in veel verschillende provincies sollicitaties ingediend om te proberen een onderwijspositie te krijgen daar waar ze woont. Ze heeft gezegd dat ze daarboven wil wonen en dat om dit te laten werken... ik daarboven een baan zou moeten zoeken. Ik vertelde haar dat ik mijn uiterste best zou doen om te proberen er een te krijgen. Onze relatie was er een die geweldig was. We hebben allebei hetzelfde geloof, we hebben allebei willen trouwen en een christelijk huis hebben... en voordat we op sommige avonden de telefoon opnemen, zal ik voor ons allebei bidden. We hadden onlangs ruzie met elkaar bij het bespreken van ons toekomstige leven samen. We zijn van plan om een strandhuwelijk te houden in Myrtle Beach, South Carolina. Hier zijn de laatste tijd dingen tussen ons gespannen geworden, alleen omdat ik het alleen maar over de toekomst had en wat er in het verschiet ligt. Ik vertelde haar dat ik heb geprobeerd na te denken over welke banen ik daar zou kunnen doen als er om de een of andere reden geen onderwijspositie vrijkomt. Ze zei:"Nou... vraag me niet dat dat je verdomde probleem is." Ik werd teruggenomen... Ik zei. "Ik probeer hier niet over te vechten. Ik probeer gewoon dingen voor de toekomst te plannen. Ik wil voor mijn gezin kunnen zorgen en welke baan Ik snap wel... dat is ons probleem." Ze zei:"Je kunt 2-3 banen krijgen voor alles wat mij interesseert." Ik vertelde haar dat ik dat waarschijnlijk wel zou kunnen, maar in de eerste jaren van ons huwelijk... zou ik ook graag tijd met haar willen doorbrengen. Ze zei:"soms moet je soms doen wat je niet wilt doen." Een andere keer waren we aan het praten en ik was mijn autoverzekering gaan betalen en terwijl ik daar was.. Ik heb net gekeken wat de betalingen en zo zouden zijn als we eenmaal getrouwd waren en daarboven woonden. Ik vertelde haar dat ik dat deed en ze zei:"plan plan plan... als je je de hele tijd zorgen gaat maken over dat soort dingen, weet ik niet of ik dat aankan of niet." Ik zei alleen:"Ik maak me nergens zorgen over. Ik zei net dat ik mijn verzekering ging betalen en gewoon naging wat het zou zijn. Dit is spul dat we moeten hebben." En hoe dichterbij de dingen kwamen, hoe onzekerder de dingen werden. Er is niet veel industrie en zo waar ze woont. Het is een heel landelijk gebied. De enige dingen daarboven zijn meestal fabrieken. Tenzij je iets als bankieren, farmacie of fulltime boer wilt worden, dan is dat behalve fabrieken het wel zo'n beetje. Ik vertelde haar dat ik een paar van die dingen zou onderzoeken. Haar tante sprak toen met ons.. en zei dat we daar misschien eerst over wilden nadenken. Ze had een schoonzoon die bij een daarvan werkte en hij probeerde daar op dat moment weg te komen. Dat hij hard werkt voor heel weinig geld en dat hij heel lang helemaal geen verzekering heeft gehad. Als ik les zou geven in Kentucky, zou ik ook 6 afstudeeruren moeten hebben voltooid voor een masterdiploma waar ik nog niet aan begonnen ben. Je kunt worden aangenomen met een noodcertificaat, of je kunt als sub werken, maar het is niet zeker dat je elke dag wordt opgeroepen voor sub of iets dergelijks... en in een recent telefoongesprek... vertelde ik haar dat ik aardig was Ik was bang omdat ik met haar ging trouwen. Ik wilde gewoon wat zekerheid hebben over een inkomen en een soort verzekering, zodat ik weet dat als er iets zou gebeuren... we in orde zouden zijn. Ik wilde niet dat ons huwelijk moeilijker begon dan nodig was. Ik vertelde haar dat als het erger werd, ze hierheen kon verhuizen en helemaal niet hoefde te werken. Ik zou voor haar zorgen.. en ik zou gewoon doorgaan en mijn Master's Degree hier halen, zodat wanneer er een baan in Kentucky vrijkomt, ik rang II zou zijn en veel meer zou verdienen dan wat ik nu zou doen als Ik ging daarheen en wist niet wat ik ging doen. Ze ging toen op me af en zei:"Je bent goed, hè? Dat is wat je al die tijd in gedachten had. Je wilde gewoon dat ik naar beneden zou komen om bij je te zijn. Je had nooit gepland om hier naar boven te komen." Ik vertelde haar dat ik mijn best had gedaan om daar te komen en ze zei dat als ik het haar zou vragen... dat ik helemaal niets had gedaan. Toen ik dat hoorde.. het was als een klap in mijn gezicht. Ik vertelde haar dat ik van haar hield en dat ik met haar wilde trouwen. Ze zei:"Veel jongens willen met me trouwen ... acties spreken meer dan woorden." Als je van iemand houdt, hoef je je geen zorgen te maken over geld of wat dan ook... als je wilt verhuizen... pak je gewoon je spullen en ga je.' Ikzelf... ik hou heel veel van haar. Maar... ik denk alleen maar over onze toekomst en ons gezin. Ik vertelde haar dat als ze hierheen zou verhuizen... ik haar op mijn schoolverzekering zou zetten en als we door wilden gaan en kinderen wilden krijgen, we dat konden. Ik zou 40000 per jaar verdienen ... en het is niet alsof we het moeilijk zouden hebben. We zouden in orde zijn en alles hebben wat we nodig hadden. Ze zei dat je het kunt vergeten. Ik ga niet weg en dat is gewoon hoe het is. De afgelopen drie dagen, Ik heb gebeden en gevast... en nu heb ik het gevoel dat ik haar nooit gelukkig zal kunnen maken. En ik wil het niet uitmaken met haar... maar ik geef om ons huwelijk en ik geef om over hoe die eerste paar jaar voor ons samen zullen zijn. Ze wil gewoon dat ik daarheen ga en dat is het. Ze zegt dat al het andere wel vanzelf gaat. Het punt is... er zijn daar gewoon niet zo veel banen .. en er zijn een paar dingen die t je moet zekerheid hebben om een goed huwelijk te hebben. Als we van liefde konden leven... zouden we vliegen. Ik wil met dit meisje trouwen en ik wil mijn leven met haar leven... maar ik wil dat we samen een geweldig leven kunnen hebben. Ik wil niet dat de dingen moeilijker zijn dan ze moeten zijn om bij ons te beginnen. Ik heb hiervoor gebeden en gebeden. Iedereen vertelt me dat het toch haar plek is om hierheen te komen... maar voor mij... is het niet dat het me kan schelen waar ik met haar woon.. Ik wil gewoon een baan hebben om naar toe te gaan en er is geen garantie daarvan nu. Ik wil niet onverantwoordelijk zijn met mijn relatie en geloften aan haar en mijn huwelijk met haar en ons leven samen behandelen alsof het niets betekent. Ik denk dat dat huwelijk... het kost werk... maar het zou niet moeilijker moeten zijn dan het is... en als je het op de een of andere manier kunt oplossen... dan kun je het doen. Het voelt allemaal alsof het nu tussen ons goed gaat komen... het hangt allemaal af van mij en wat ik doe. Wat er met mij gebeurt, is dat dit ding óf doorgaat óf er een einde aan maakt... en ik haat dit gevoel. Ik heb het gevoel dat ik alles probeer wat ik kan om daar te komen en de dingen werken gewoon niet... . Ik heb helemaal niet tegen haar geschreeuwd of geschreeuwd als we praten. Ik heb net geprobeerd mijn angsten aan haar over te brengen... de dingen waar ik aan heb gedacht... en ze zal zeggen dat als ik een man was... ik daarheen zou komen om bij haar te zijn, ongeacht wat. Dat als ik stoer was... ik alles zou doen om bij haar te zijn. Zelfs iets doen wat ik niet wilde doen. Ik zei haar dat ik van haar hield... maar... ik wil ook gelukkig zijn. Ik wil gelukkig met je zijn en de rest van mijn leven van je houden ... en zelfs in het werk dat ik doe .. Ik wil er gelukkig mee zijn. Dus... ik heb veel moeite. Ik ben op zoek naar advies dat op God is gebaseerd. Ik heb een sterke relatie met God en ik heb constant gebeden dat als het Gods wil is dat ik bij haar ben, ik dat zal doen en zo niet... dan zal ik hem hierin vertrouwen. Het is zelfs moeilijk om de woorden uit te spreken, want ik hou zo veel van haar. Ik heb het gevoel dat ik er alles aan doe om dit voor elkaar te krijgen... en ook al probeer ik mijn angst in de toekomst over te brengen... ze ziet het als iets dat gewoon makkelijker is dan wat het is. ... heb ik het bij het verkeerde eind als ik me voel zoals ik ben... of is ze waar als ze de dingen zegt die ze over mij heeft gezegd? Verlies ik mijn geloof of ben ik de man voor mijn toekomstige gezin die ik nodig heb in mijn denken?
Antwoord Hallo Shannon,
Ik denk dat je gelijk op doel hebt. Je hebt hierover gebeden en ik geloof dat de Heilige Geest je deze kant van haar laat zien en dat Hij je een waarschuwing geeft...
Ze heeft geen goede houding... in feite is het goddeloos en vernederend voor jou. Je moet voor je familie zorgen en als je bereid bent om volledig voor haar te zorgen (een pluim voor jou) in je woonplaats, dan zou ze verhuizen als ze echt bij je wilde zijn. Ik hou niet van haar houding een beetje.
Je kunt niet zomaar naar boven gaan zonder een goed plan... je hebt dit al bedacht en je gebruikt wijsheid. Dus het klinkt voor mij alsof je alles doet wat je moet doen.
Luister naar de Heilige Geest... Rode vlaggen hier!!!! Ga voorzichtig te werk!!! Kijk nog eens goed!!
zegeningen,
Pastoor Kim
