Vraag Heel erg bedankt voor de tijdige reactie en voor het delen van uw persoonlijke ervaring over depressie met mij... u zei in uw antwoord dat u naast de depressie ook lichamelijke symptomen had. Ik vroeg me gewoon af wat sommige van hen zijn geweest? Ik heb allerlei soorten gehad tot het punt dat ik denk dat ik bijna gek ben... Voorbeelden; Spelden en naalden in mijn handen en benen. ZWAAR strak en zwaar gevoel in mijn armen in de ochtend.. tot het punt waarop het een tijdje niet goed kan bewegen... zwakte aan mijn rechterkant... beklemd gevoel op de borst, het gevoel waar het moeilijk is om haal diep adem..spiervermoeidheid en benauwdheid... alles wat de dokters me vertellen kan te wijten zijn aan depressie... maar het meeste staat niet op de lijst met depressiesymptomen. Sorry ik wil niet wrikken. Ik wilde gewoon een idee krijgen van wat sommige anderen doormaken met een ernstige depressie... Ik heb jarenlang met depressies gevochten, maar deze laatste ronde was absoluut de slechtste lexapro, zelfs toen ik op de lexpro zat, deed ik dat nog steeds niet goed voelen (misschien was ik onder medicatie)... Nou nogmaals bedankt en ik hoop van je te horen...
Lori
-------------------------------------------
Bovenstaande tekst is een vervolg op...
-----Ondervragen-----
Ik ben 17 1/2 week zwanger... Ik heb een voorgeschiedenis van depressie en gebruikte lexapro toen ik erachter kwam dat ik zwanger was. Ik was pas 4 1/2 week toen ik erachter kwam en stopte onmiddellijk met mijn medicijnen ... Ik heb het echt moeilijk gehad. Ik huil dagelijks en vind het moeilijk om de dag door te komen. Mijn verloskundige gaf me een aantal weken geleden een script voor 20 mg prozac. Ik heb het innemen van dit medicijn uitgesteld... Ik heb gelezen en gelezen welke effecten het kan hebben op de baby bij de geboorte... Wat ik vooral krijg zijn de mogelijke ademhalingsproblemen bij inname tijdens de zwangerschap. Dus wat ik nu vooral wil weten, is mogelijk wat of of je effecten hebt gezien die dit medicijn heeft gehad op pasgeboren baby's die zo lang en zo op het veld zijn geweest... Ik wil mijn ongeboren kind geen pijn doen.. maar de manier waarop ik me heb gevoeld is ruw. Ik heb nu drie kinderen en ik voel me op dit moment zo'n ontoereikende moeder... let op, ik ben helemaal niet suïcidaal... ik heb gewoon genoeg van hoe ik me voel... maar ik vind het moeilijk om te beslissen of de voordelen vallen weg de risico's... Ik heb het gevoel dat als ik toegeef en de medicijnen neem, dan ben ik egoïstisch... Ik wil in geen geval iets doen om mijn ongeboren kind pijn te doen... gewoon op zoek naar een ervaren advies en een eerlijke mening over hoeveel risico ik mijn kind zal lopen... Bedankt!
-----Antwoord-----
Hallo Lori :)
Er worden verschillende antidepressiva aan uw baby doorgegeven. Hoewel veel van deze medicijnen als veilig worden beschouwd tijdens de zwangerschap, is dit omdat veel van deze medicijnen niet uitgebreid zijn getest op zwangere vrouwen, maar zijn getest op dieren zoals muizen en konijnen. Veel van deze medicijnen bij dieren bleken geboorteafwijkingen achter te laten, en sommige waren doodgeboren.
Er zijn echter veel zwangere vrouwen die geen andere keuze hebben dan antidepressiva te slikken om hun stemming in evenwicht te houden.
Net als jij lijd ik aan ernstige depressies en pleinvrees. Ik heb uitgebreid onderzoek gedaan naar antidepressiva, toen ik zwanger was van mijn eerste baby.
Het enige medicijn dat destijds bij zwangere vrouwen werd onderzocht, heet Celexa. Ik nam driemaal de dosis die jij deed. Net als jij was ik er erg slecht aan toe, met depressie en ook angst.
Ik nam 60 mg celexa per dag om functioneel te blijven. Ik nam dit medicijn op advies van mijn arts, maar voordat ik dat deed, nam ik contact op met het Sick Children's Hospital in Toronto, waar onderzoeken worden gedaan naar geneesmiddelinteracties bij zwangere vrouwen.
Ik kreeg te horen dat Celexa de minste bijwerkingen had, en van de 100 vrouwen die werden bestudeerd, terwijl ze het medicijn slikten, kregen ze allemaal gezonde baby's, geen enkele had complicaties tijdens hun zwangerschap en er waren geen nadelige gevolgen voor de kinderen omdat ze opgegroeid.
Dus nam ik Celexa, 60 mg, elke dag gedurende 9 maanden. Mijn dochter is nu 5 jaar oud, gelukkig, slim en in alle opzichten volkomen normaal. Ik bleef het nemen terwijl ik haar verzorgde, en ze was absoluut in orde. Ik nam het medicijn ook bij mijn tweede zwangerschap en ik had een gezonde normale zwangerschap en nog een bloeiende baby, die ik ook verzorgde.
Toen ik met de onderzoekers van het Sick Kids-ziekenhuis sprak, vertelden ze me dat andere medicijnen zoals prozac, wellbrutin, zoloft en vele andere een klein risico hadden, zoals ontwikkelingsachterstand en een laag risico op geboorteafwijkingen, volgens hun studies. Het kan echter niet als afdoend worden beschouwd omdat het onderzoek niet in elk land afdoende is.
Het is essentieel dat wanneer u aan een depressie lijdt, u op een bepaald type medicatie blijft, vooral tijdens de zwangerschap. Je gemoedstoestand en de angst die je fysieke symptomen laat voelen, zullen van invloed zijn op je baby. Onthoud dat wanneer u verdrietig, bezorgd of wanhopig bent, uw baby dat ook is.
Ik hoop dat dit wat helpt. Maar ik begrijp precies hoe je je voelt. Praat misschien met uw arts over Celexa, en misschien zal hij u het een maand of zo laten proberen om te zien hoe het met u gaat. Maar het is zeker veilig tijdens en na de zwangerschap.
Houd er rekening mee dat ik uit Canada kom, dus studies hier kunnen al dan niet anders zijn dan in andere delen van de wereld. Maar weet uit persoonlijke ervaring dat ik absoluut geen nadelige gevolgen had van Celexa.
Ik hoop dat je hier wat aan hebt, en bedankt voor het schrijven.
-Kristy
Antwoord Hallo Lori :)
Depressie en angst gaan hand in hand. En veel van uw symptomen die u noemde, zijn naar mijn mening direct gerelateerd aan angst.
Zoals ik al zei, lijden mensen die aan een depressie lijden in bijna alle gevallen aan angst, hoewel velen zich er niet van bewust zijn dat dit inderdaad angst is.
Ik herinner me dat toen ik mijn fysieke symptomen had, ik mezelf er letterlijk van overtuigde dat er iets mis met mij was. Geloof me, ik denk dat ik mezelf heb gediagnosticeerd met elke mogelijke ziekte. Maar dit is allemaal hoe iemand die aan angst lijdt, denkt.
Ik heb last gehad van kortademigheid zoals je zei. Probeer diep in te ademen, maar het is onmogelijk om volledig in te ademen. Dat zijn symptomen. Wanneer dit echter gebeurt, beginnen sommige mensen in paniek te raken, omdat ze denken dat ze niet kunnen ademen. Dus beginnen ze te hypoventaleren. Dit is waar de spelden en naalden binnenkomen. Wanneer u begint te hypoventaleren, ademt u de koolstofdioxide niet volledig uit uw lichaam. Dus de hartslag versnelt, de bloeddruk stijgt, en dan denk je dat je het weet, je hebt spelden en naalden door je armen naar je vingers, en misschien je tenen. Ik had het wel eens aan mijn linkerkant.
Ik had ook ernstige spierstijfheid, en dat was gewoon de hele tijd zo gespannen. Ik was altijd aan het klemmen, en realiseerde het me niet.
Dus Lori, klinkt voor mij alsof veel van je symptomen duidelijk verband houden met angst, en zoals ik al zei... alles wat je voelt, had een direct effect op je baby, dus het is essentieel dat je medicijnen krijgt om je stemmingen en symptomen onder controle te houden.
Houd er rekening mee dat Celexa op dit moment het enige medicijn op de markt is dat een antidepressivum is, maar dat ook een anti-angstmiddel in dit medicijn bevat dat angst, en de symptomen ervan, evenals depressie onder controle houdt.
Hier is een link over angst, angstaanvallen en de symptomen ervan. Misschien als je dit leest, zul je in staat zijn om te vertellen en te beseffen dat wat je voelt, NIET ongewoon is, maar zeker moet worden behandeld, want als dat niet het geval is, is er een mogelijkheid dat agorafobie optreedt, en dat is wat ik vandaag lijd . Agorafobie, is slopend. Het begint met paniekaanvallen. Naarmate het verder gaat, wordt men een kluizenaar, zodat ze niet in paniek raken en zichzelf in het openbaar in verlegenheid brengen. Ik was een kluizenaar en kon mijn huis 4 jaar lang niet verlaten. Met medicatie en exposure-therapie kon ik mijn leven terugkrijgen. Toch worstel ik er elke dag mee, en het is een strijd. Ik kreeg de diagnose toen ik 18 jaar oud was en ik ben nu 35.
Hier is een link over angst:
http://www.emedicinehealth.com/anxiety/page3_em.htm
Hier is een link over Celexa!! (Dit medicijn heeft mijn leven ten goede veranderd!!)
http://www.healthsquare.com/newrx/CEL1079.HTM
(Er is een lijst met veel mogelijke bijwerkingen, houd er rekening mee dat de meeste een extreem laag risico hebben, maar niet onmogelijk)
Ik hoop dat dit Lori wat helpt, en als je nog meer zorgen of vragen hebt, aarzel dan niet om terug te schrijven :)
-Kristy
