Miskramen in het tweede trimester

Vraag
Hallo Brenda,

Ik heb vier zwangerschappen gehad:de eerste twee waren ongecompliceerd en ik heb twee dochters, 2 en 3 en een half; de derde zwangerschap verloor ik met 16 weken en de vierde verloor ik met 18 weken. Ik heb geen autopsie op mijn baby's gekregen, maar er waren geen DUIDELIJKE oorzaken. Er is mij verteld dat wat mij is overkomen vrij zeldzaam is. Beide baby's die stierven waren jongens. Mijn man heeft een zoon uit een eerdere relatie, dus hij kan wel jongens krijgen. Denk je dat ik hier een genetisch probleem heb? Ik ben afgewezen voor genetische tests door mijn provinciale gezondheidssysteem. Ze zeggen dat ik geen hoog risico heb op een genetisch probleem. Ben je het ermee eens? Mijn man en ik zijn bang voor wat er zou kunnen gebeuren als ik weer zwanger zou worden. Zou de baby ziek of gehandicapt geboren worden? Wat heb je gezien in je ervaringen? Ik weet dat de enige vrouw die ik heb gevonden die jaren geleden hetzelfde heeft meegemaakt, gezonde baby's kreeg. Ik wil heel graag nog een kind. maar ik ben zo in de war en in zo'n angst hierover. Het is een enorme belasting voor mijn dagelijks leven. Kunt u mij enig inzicht geven? Ik vraag je niet om te zeggen "ga ervoor!" - schets alstublieft de feiten van wat u hebt gezien.
Bedankt
Kristine

Antwoord
Beste Kristine,

Nou - ik ben absoluut geen expert in genetica. De ENIGE echte ervaring uit de eerste hand die ik heb die nauw verband houdt met uw situatie, is toevallig mijn moeder. Ze kreeg mij, 4 jaar later nog een meisje, ongeveer 5 jaar later kreeg ze een miskraam van een jongen - laat genoeg om te weten dat het een jongen was, en een jaar daarna kreeg ze nog een meisje, gevolgd door een ander meisje, 13 maanden daarna. (Ja - ik was een drukke oudste zus!)

Maar... we waren allemaal gezond en voldragen, behalve de jongen, twee voor hem en twee erna. Het is een van die dingen die gewoon gebeuren. Er kan ergens onderweg een onverenigbaarheid zijn - een vreemde toevalstreffer van de natuur. Maar we zullen het gewoon niet weten zonder een proefkonijn te worden en honderdduizenden dollars uit te geven aan wetenschappelijke tests om het zeker te weten. En uiteindelijk - zal het echt iets veranderen?

Als je meer kinderen wilt, en je hebt twee gezonde, mooie dochters, dan verdient de keuze om het opnieuw te proberen op zijn minst enige overweging. Ik ben een echte gelovige dat ze alleen via ons komen. We krijgen deze gaven om te koesteren en op te voeden en hoewel het niet altijd gaat zoals WIJ denken dat het zou moeten, is er altijd een groter geheel.

Het spijt me dat dit antwoord niet specifieker is voor mijn "verpleegkundige" kennis, maar nogmaals, genetica is een complex veld en het is gewoon geen gebied waarin ik een overvloed aan ervaring heb gehad.

Hoop dat het helpt! Wees goed.

Brenda