Vraag Mijn vrouw heeft 8 maanden geleden een buisreversieoperatie ondergaan. We zijn er net achter gekomen dat we zwanger zijn, de dokters zeggen 5 weken, maar ik weet dat het maximaal 3 weken zijn. Op dinsdag was haar HCG-waarde 305, donderdag was het 210. De dokter stuurde haar voor een vaginale echo en uit angst voor een eileiderszwangerschap was ze begonnen zich voor te bereiden op een onmiddellijke DC. Ze vertelde ons toen dat de echo een normale enteruteriale zwangerschap liet zien met een zak die heel erg klein was, ze stelde toen voor om tot maandag te wachten en nog een hcg-test te doen. Ik ben zo in de war en ze is er kapot van. Er is wat kleine vaginale afscheiding, bruin van kleur en krampen, maar kan het zijn dat dit nog zo vroeg is. De dokter zegt dat kleine afscheiding en krampen niet ongewoon zijn in het eerste trimester en dat ze niet werd gevoed, vooral niet na de buisomkering na 14 jaar en het feit dat ze 38 is. Dit wordt mijn eerste kind en ik weet niet wat ik moet doen. Moet ik haar naar het ziekenhuis brengen en een hcg-test aanvragen om te zien of het afneemt. Misschien stel ik het onvermijdelijke uit, maar het lijkt me gewoon dat er te veel vragen op tafel liggen, suggesties zouden geweldig zijn
Antwoord Hallo Allen
Ik kan volledig begrijpen hoe je je voelt.
Vroege zwangerschap is een zeer moeilijke tijd om vast te stellen wat er aan de hand is en zelfs als alles in het begin in orde lijkt te zijn, kunnen er binnen de eerste 12 weken nog steeds dingen misgaan.
HCG stijgt geleidelijk vanaf de conceptie (meestal ongeveer 7-14 dagen na een menstruatie). Niveaus verdubbelen gemiddeld elke 31-48 uur naarmate het embryo groeit, totdat de waarden 6500 mIU/ml (6.500 IU/L) bereiken rond de achtste week na de laatste menstruatie (LMP). Het feit dat de hcg-spiegels dalen, is over het algemeen niet goed en duidt normaal gesproken op een mislukte of mislukte zwangerschap, maar het is bekend dat hcg-spiegels dalen en dan weer beginnen te stijgen. Zie dit niet als een diagnose, maar als algemene informatie.
Spotting komt vaak voor tijdens de zwangerschap, vooral in het eerste trimester (12 weken). Het kunnen echter ook de eerste tekenen zijn van een dreigende miskraam. Omdat het zo vaak voorkomt, wordt het vaak niet onderzocht en als het stopt, gaat de moeder verder met te geloven dat alles in orde is, om later een miskraam te krijgen, of dit nu van nature gebeurt of een gemiste miskraam (waarbij het lichaam alles vasthoudt ondanks dat het niet kan gedijen) is te vinden bij de vuistscan. Dit is wat er met mij is gebeurd en het lijkt verschrikkelijk veel te gebeuren.
Om eerlijk te zijn in deze situatie en in zo'n vroeg stadium, kan ik je alleen maar adviseren om te gaan zitten en wachten. Het is een marteling, ik weet het, maar het is onwaarschijnlijk dat ze verder onderzoek zullen doen, tenzij je bent ingeboekt voor een vervolgafspraak. Dit komt omdat de situatie waarin u zich bevindt heel gewoon is en er niet genoeg middelen zijn om dit voor iedereen te kunnen doen.
Je zou altijd naar je huisarts kunnen gaan en om wat geruststelling vragen, door een bloedtest of een vervolgscan voor te stellen? Wees ook voorbereid op een 'sit &wait' van hen, maar het is het proberen waard.
Dingen worden tegenwoordig 'medisch' gedaan zonder aan het welzijn of de gemoedsrust van de ouders te denken. Ik heb dit zelf gevonden en weet precies wat je doormaakt. Denk niet dat het ze niets kan schelen, want dat doen ze, het gebeurt gewoon zo vaak en diagnostiek zou het niet helpen of voorkomen.
Mijn advies aan jou zou zijn:Ga naar je dokter, het ergste dat kan gebeuren is een 'nee'. Geniet van elk moment van de zwangerschap van jou en je vrouw. Als er iets gebeurt, onthoud dan dat dit bij de conceptie is besloten en dat het niets is dat je hebt of niet hebt gedaan. Dit gebeurt bij elke 1 op de 4 vrouwen, vooral bij eerste zwangerschappen. De meeste van deze vrouwen krijgen vervolgens gezonde baby's.
Het is allemaal een kleine troost als je het gevoel hebt dat je wereld net is geëindigd, maar ik geloof dat ik me een beetje beter zou hebben gevoeld als ik dit zelf had geweten.
Ik wens jullie allebei veel succes - kom alsjeblieft terug als ik je met iets anders kan helpen. Ik ben geweest waar je bent en mijn gedachten zijn bij je.
Vriendelijke groeten
Sarah
