Veel dingen kunnen het uiterlijk, de vorm of de textuur van je tepel of tepelhof veranderen. Soms zijn deze tijdelijk, zoals een reactie op de kou.
Hormonale veranderingen en veroudering kunnen ook normale veranderingen in de tepels veroorzaken. Maar in sommige gevallen zijn tepelveranderingen een teken van een medisch probleem.
Dit artikel leert je wat normaal is, wat niet, en wanneer je je zorgverlener.
Borstanatomie is complex en ingewikkeld
Zeer goed / Emily Roberts
De tepelhof is een cirkel rond de tepel. Areola's variëren in grootte. Op vrouwelijke borsten variëren ze meestal tussen de 3 en 6 centimeter (1,2 inch tot 2,4 inch).
De tepelhof is vaak donkerder dan de tepel zelf. Afhankelijk van je huidskleur kan deze variëren van lichtroze tot donkerbruin.
Het is normaal dat borsten, tepelhof en tepels soms opzwellen, zoals:
Je tepels en tepelhof kunnen tijdens de zwangerschap donkerder worden. Je tepelhof kan ook groter worden.
Ze zullen waarschijnlijk zo blijven tijdens zwangerschap en borstvoeding. Later kunnen ze al dan niet teruggaan naar hun grootte en kleur van voor de zwangerschap.
Het kan erop wijzen dat er een probleem is met de veranderingen in grootte en kleur:
Veranderingen aan de tepel en de tepelhof van één borst zijn zorgwekkender dan veranderingen in beide. Toch moet u ongebruikelijke wijzigingen melden naar uw zorgverlener.
De huid op de tepel is normaal gesproken glad. De tepelhof heeft kleine bultjes die Montgomery-klieren worden genoemd.
Vaak wordt een verandering in de textuur van de tepelhof veroorzaakt door eczeem. Dat is een behandelbare, jeukende huiduitslag. Eczeem is waarschijnlijk als het ook andere delen van het lichaam aantast.
Meer over veranderingen in de tepelhoftextuur zijn:
Dit kunnen symptomen zijn van inflammatoire borstkanker (IBC). Dat is een zeldzame ziekte die zwelling en roodheid van de borst veroorzaakt.
Een andere zeldzame vorm van kanker is de tepelziekte van Paget. Het begint op de tepel en breidt zich uit naar de tepelhof. Het kan na verloop van tijd borstknobbels of tumoren veroorzaken. De tepel kan rood en glanzend worden, of dik, ruw en schilferig.
Let op veranderingen in de grootte, kleur of textuur van je tepels en tepelhof. Deze kunnen te wijten zijn aan normale hormonale schommelingen. Of het kunnen tekenen zijn van een ernstig probleem.
Eenzijdige veranderingen zijn vaak zorgwekkender. Zeldzame borstkankers kunnen een sinaasappelschil of ruwe en schilferige tepels veroorzaken.
Je tepel wordt normaal gesproken rechtop bij aanraking of blootstelling aan kou. De tepelhof kan ook hobbelig worden.
Mongomery's klieren (tepelhofbultjes) kunnen op andere momenten veranderen. Deze veranderingen kunnen normaal of abnormaal zijn.
Tijdens de zwangerschap worden de klieren van Montgomery groter. Dat bereidt je voor op borstvoeding. Je tepelhof kan hobbeliger worden.
De klieren zorgen ook voor smering en een geur waarvan wordt aangenomen dat ze een baby naar de borst lokken.
puistjes of ingegroeide haren kunnen ook tepelhofbultjes veroorzaken.
Montgomery-klieren kunnen verstopt raken en geïnfecteerd raken. Dat kan pijn veroorzaken plus één vergrote bult op de tepelhof. Dit moet mogelijk worden behandeld met antibiotica.
Als u niet zwanger bent en bultjes of klontjes:
Het is normaal om een paar haartjes op je tepelhof te hebben. Maar u moet letten op problemen die zich kunnen voordoen en op de hoogte zijn van veranderingen.
Het plukken of scheren van je tepelhof kan ingegroeide haren veroorzaken. Op dat moment groeit een haarlok terug in de huid.
Ingegroeide haartjes kunnen bultjes veroorzaken die lijken op puistjes.
Knippen of scheren zijn betere opties. Pincet kan leiden tot geïnfecteerde follikels.
Het is niet gebruikelijk om meer dan een paar haarlokken op de tepelhof te hebben. Meer dan dat kan een teken zijn van polycysteuze eierstokziekte (PCOS).
PCOS is een hormonale disbalans die onvruchtbaarheid kan veroorzaken. Andere symptomen zijn onder meer:
Neem contact op met uw zorgverlener als u merkt dat er meer haar op uw borsten is.
Tepelhofhobbels kunnen tijdens de zwangerschap groter worden. Puistjes of ingegroeide haren kunnen ook bultjes veroorzaken. De klieren kunnen ook geïnfecteerd raken.
Een kleine hoeveelheid tepelhofhaar is normaal. Overtollig haar kan een symptoom zijn van polycysteuze eierstokziekte.
Afscheiding uit de tepel is vrij ongebruikelijk en niet altijd abnormaal. Ze kunnen worden veroorzaakt door hormonale veranderingen.
Tepelafscheiding komt meestal uit de melkkanalen. Het kan zijn:
De consistentie kan variëren van dik en stroperig tot dun en waterig. Bij goedaardige (niet schadelijke) aandoeningen komt de afscheiding meestal uit beide borsten.
Het kan vanzelf naar buiten komen (spontaan) of alleen als je in je borsten knijpt of gestimuleerd.
Tijdens de zwangerschap is een melkachtige afscheiding normaal. Dat komt omdat de borsten zich klaarmaken om melk te produceren.
Soms kan de menstruatiecyclus afscheiding veroorzaken.
U moet elke tepelontlading door uw zorgverlener laten controleren. Veelvoorkomende oorzaken zijn:
Tepelafscheiding is waarschijnlijker gerelateerd aan borstkanker wanneer:
Sommige tepelontlading is normaal. Het kan worden veroorzaakt door hormonale veranderingen tijdens zwangerschap en menstruatie. Laat het echter altijd controleren. Sommige oorzaken zijn ernstiger, waaronder borstkanker.
Sommige oorzaken van pijn zijn normaal of worden verwacht. Anderen kunnen reden tot zorg zijn.
Het komt vaak voor dat je borsten en tepels pijn doen vlak voor je menstruatie. Borstvoeding kan rauwe, gebarsten en bloedende tepels veroorzaken.
Een studie uit 2018 schatte dat borstvoeding op een bepaald moment in 80% tot 90% van de gevallen pijnlijke tepels veroorzaakt.
Verschillende goedaardige, behandelbare aandoeningen worden geassocieerd met tepelpijn. Ze omvatten:
Al deze kunnen gemakkelijk worden behandeld.
Het fenomeen van Raynaud, of tepelvasoconstrictie, treedt op tijdens borstvoeding. Het veroorzaakt episodes van pijn, branderigheid en/of tintelingen wanneer:
Er treden geen symptomen op tussen afleveringen.
In zeldzame gevallen is tepelpijn een symptoom van borstkanker. Dat geldt met name voor de tepelziekte van Paget.
Raadpleeg uw zorgverlener als u:
De tepels van sommige mensen zijn gevoeliger dan andere. Ze kunnen geïrriteerd raken door bepaalde wasmiddelen of stoffen.
Als je bijvoorbeeld jogt of lange afstanden rent, is de kans groter dat je tepelpijn hebben. Het wordt veroorzaakt door schuren van de stof van een bh of shirt.
Een nauwsluitende jogging-bh of verband over je tepels kan helpen. Kies beha's gemaakt van zachte stoffen (of vulling) voor je dagelijkse beha's. En gebruik een mild, geurvrij wasmiddel.
Oorzaken van tepelpijnTepels kunnen pijn doen vlak voor je menstruatie of tijdens het geven van borstvoeding. Andere oorzaken zijn goedaardig maar hebben behandeling nodig, zoals mastitis en eczeem.
Het fenomeen van Raynaud veroorzaakt pijn en tintelingen. De ziekte van Paget aan de tepel kan pijn veroorzaken.
Gevoelige tepels kunnen verergeren door textiel of wasmiddel. Zachte stoffen en milde wasmiddelen kunnen helpen.
Tepelvariaties zijn meestal iets waarmee je geboren wordt. Ze omvatten ingetrokken tepels en ingetrokken tepels.
Ingetrokken tepels zien er verzonken of ingesprongen uit. Ze kunnen optreden als onderdeel van het normale verouderingsproces. Het gebeurt meestal aan beide kanten.
Maar als je tepels vroeger uitstaken en afgeplat zijn geworden, vooral als het aan de ene kant, praat met uw zorgverlener.
Ingetrokken tepels hebben een spleetachtig gebied dat naar binnen wordt getrokken. Ze kunnen bij de geboorte verschijnen of zich in de loop van de tijd geleidelijk ontwikkelen.
Een ingetrokken tepel aan één kant of een die zich snel ontwikkelt, moet worden gecontroleerd. In sommige gevallen kan dit een teken zijn van borstkanker.
Zijn uw tepels normaal?Ingetrokken of ingetrokken tepels kunnen het geven van borstvoeding bemoeilijken. De mond van een baby "klikt" meestal stevig op de uitstekende tepel en een deel van de tepelhof. Dat stimuleert de melkproductie.
Technieken en apparaten, zoals pompen die de tepel eruit trekken, kunnen helpen. Misschien wilt u ook een lactatiekundige raadplegen.
Ingetrokken of ingetrokken tepels kunnen bij de geboorte aanwezig zijn. Als ze zich later ontwikkelen, laat het dan nakijken. Deze tepelvariaties kunnen het geven van borstvoeding bemoeilijken. U kunt baat hebben bij een lactatiekundige.
Als je extra tepels hebt, worden dit overtollige tepels of polythelia genoemd. Naar schatting heeft 0,2% tot 2,5% van de bevolking polythelia. Het wordt beschouwd als een klein geboorteafwijking.
Extra tepels zijn meestal klein en onder de borsten. Ze zijn mogelijk pas merkbaar als hormonale puberteit of zwangerschap het borstweefsel aantasten.
Extra tepels zijn goedaardig. Ze hoeven niet te worden behandeld of verwijderd.
Veranderingen in uw tepel of tepelhof kunnen normaal of abnormaal zijn. Hormonen veroorzaken de meeste normale veranderingen.
Abnormale veranderingen in kleur, grootte of textuur kunnen tekenen zijn van een medische aandoening. Verhoogd haar, tepelafscheiding, tepelpijn en variaties zoals ingetrokken of ingetrokken tepels kunnen ook te wijten zijn aan een ziekte.
Extra tepels en andere variaties die vanaf de geboorte aanwezig zijn, hebben geen behandeling nodig.
Veel van deze problemen zijn niet ernstig en gemakkelijk te behandelen. Andere kunnen ernstiger zijn, zoals sommige vormen van borstkanker.
Negeer nooit tepel- of tepelhofveranderingen, vooral niet als het een eenzijdige verandering is. Als het iets zorgwekkends is, is het altijd het beste om het zo snel mogelijk te laten diagnosticeren en behandelen.
Meestal zijn wijzigingen echter het gevolg van ongevaarlijke omstandigheden. Als een zorgverlener dit bevestigt, kan dit u gemoedsrust bieden.
De tepelhof wordt vaak groter of zwelt op als gevolg van hormonale veranderingen tijdens zwangerschap en borstvoeding.
Als u een verandering in slechts één tepelhof opmerkt, of als u zich om welke reden dan ook zorgen maakt, neem dan contact op met uw zorgverlener.
Niet tenzij ze vergroot zijn vanwege een tijdelijke aandoening, zoals een infectie of ingegroeide haartjes.
Gezonde Montgomery-klieren hebben de neiging om groter te worden tijdens zwangerschap en borstvoeding. Ze gaan terug naar hun normale grootte zodra je baby gespeend is.
